ភ្នំពេញ: សវនាការលើបណ្តឹងសុំនៅក្រៅឃុំរបស់ខៀវ សំផន នួន ជា និងអៀង ធិរិទ្ធនៅព្រឹកថ្ងៃទី៣១មករានេះ បានជួបនឹងភាពច្របូកច្របល់យ៉ាងខ្លាំងដោយសារតែពួកអតីត មេដឹកនាំខ្មែរក្រហមទាំងនោះបាននាំគ្នាដើរចេញពីអង្គសវនាការជាបន្តបន្ទាប់ក្រោម ហេតុផលផ្សេងៗ។
ដំបូងឡើយ អៀង ធិរិទ្ធ អតីតរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសង្គមកិច្ច និងជាភរិយារបស់អៀង សារី បានដើរចេញពីសវនាការដោយប្រគល់សិទ្ធិឱ្យមេធាវីជាអ្នកឆ្លើយជំនួស។ ហេតុផល របស់ អៀង ធិរិទ្ធ គឺគាត់បដិសេធមិនសហការជាមួយតុលាការជាពិសេសមិនចូលរួម អង្គសវនាការនេះទេ។ មួយសន្ទុះក្រោយមក នួន ជា អតីតប្រធានរដ្ឋសភាក៏បានដើរ ចេញពីសវនាការទៀតក្រោមហេតុផលសុខភាព។
មើលទៅសវនាការព្រឹកនេះមិនខុសពីចាប់ក្តាមដាក់ចង្អេរឡើយ។ ពួកអតីតមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមទាំងនេះបានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់តាំងពីដើមទីមកម្ល៉េះថាពួកគេមិនសហការ ជាមួយតុលាការឡើយ។ ក្នុងន័យនេះ ហេតុផលសុខភាពរបស់ នួន ជា អាចគ្រាន់តែ ជាលេសដើម្បីគេចចេញពីសវនាការតែប៉ុណ្ណោះ។ នេះជាចំណុចដែលតុលាការគួរ ពិនិត្យផងដែរដើម្បីកុំឱ្យពួកគេបន្តក្រឡុកតុលាការដូចមេអាប៉ោងទៀត។
នេះត្រឹមសវនាការសុំនៅក្រៅឃុំផង ចុះទម្រាំដល់សវនាការកាត់ក្តីសំណុំរឿង០០២ នៅពេលខាងមុខនេះ តើពួកគេនឹងសម្តែងឬទ្ធិដាក់តុលាការយ៉ាងណាទៀត?
គិតទៅ ពួកមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមទាំងនេះពិតជាមានសំណាងណាស់។ បន្ទាប់ពីបានដឹកនាំប្រទេសឱ្យមានរបបប្រល័យពូជសាសន៍កាប់សម្លាប់ពលរដ្ឋខ្លួនឯងអស់រាប់លាននាក់ ពួកគេអាចបន្តរស់នៅក្នុងសេរីភាពរហូតដល់ពេលចាប់ខ្លួនគឺនៅពេលដែលពួកគេមានវ័យចាស់ទៅហើយ។
ឥឡូវនេះ ទោះបីជាពួកគេត្រូវបានឃុំខ្លួនក៏មែនមពិត ក៏ប៉ុន្តែ អ្នកទាំងនោះមាន សំណាងខ្លាំងណាស់បើធៀបនឹងអ្នកទោសផ្សេងទៀតដែលបានប្រព្រឹត្តបទឧក្រិដ្ឋ ឬបទមជ្ឈឹមក្នុងទំហំទោសតិចជាងទោសអតីតមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមទាំងនោះឆ្ងាយណាស់ តែអ្នកទោសទាំងនោះ គ្មានវាសនាទទួលបានការការពារនិងបីបាច់ថែទាំដូចអតីតមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមទាំងនេះឡើយ។
ប៉ុណ្ណឹងហើយពួកគេនៅមិនអស់ចិត្តឡើយ ដោយបានសម្តែងអាកប្បកិរិយាដូចជា សម្បើមខ្លាំងណាស់។ ពួកគេមិនបានសម្តែងការសោកស្តាយចំពោះទង្វើកាលពី អតីតកាលរបស់ខ្លួនសូម្បីតែបន្តិចក៏គ្មានដែរ។
ដូច្នេះ តុលាការគួរតែចាត់វិធានការតឹងរ៉ឹងបន្តិចចំពោះអតីតមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមទាំងនោះដើម្បីកុំឱ្យពួកគេបន្តធ្វើព្យុះធ្វើភ្លៀងដាក់តុលាការតាមអំពើចិត្តយ៉ាងដូច្នេះ៕
ដោយ : បញ្ញវន្ត
Monday, January 31, 2011
ចាប់ជនជាតិសៀម២នាក់ពាក់ព័ន្ធគ្រឿងញៀន
ខេត្តឧត្តរមានជ័យ៖ ជនជាតិសៀម២នាក់ត្រូវនគរបាលកម្ពុជាចាប់ខ្លួនបញ្ជូនទៅ ស្នងការដ្ឋានខេត្តឧត្តរមានជ័យ កាលពីវេលាម៉ោង៩ព្រឹកថ្ងៃទី៣០ ខែមករា ឆ្នាំ២០១១ នៅច្រកទ្វារអន្តរជាតិជាំ រួមនឹងថ្នាំញៀនប្រភេទយ៉ាម៉ាពណ៌ផ្កាឈូកចំនួន២៧គ្រាប់ ។
នាយប៉ុសិ៍នគរបាលអន្តោប្រវេសន៍ប្រចាំច្រកទ្វារអន្តរជាតិជាំបានបញ្ជាក់ឲ្យដឹង មន្ត្រីនគរបាលអន្តោប្រវេសន៍បានចាប់ឆែកឆេរលើបរុសជនជាតិសៀម២នាក់នៅវេលាពេលម៉ោងដូចខាងលើ បានរកឃើញសារធាតុញៀនចំនួន២៧គ្រាប់ខ្ចប់នឹងថង់ផ្លាស្ទិក ដាក់ជាប់នឹងខ្លួនបំរុងឆ្លងចេញទៅប្រទសថៃវិញ ។
ពួកគេទាំង២ឈ្មោះ ស៊ីទី ភីនិត អាយុ២០ឆ្នាំ និងម្នាក់ទៀតឈ្មោះ ភុន តាហានថាឡើងសាក់ អាយុ២១ឆ្នាំ ទាំង២នាក់ជាទាហានប៉ារ៉ាប្រចាំការទល់មុខច្រកទ្វារអន្តរជាតិជាំ ស្ថិតក្នុងភូមិសាស្ត្រស្រែព្រៃ ឃុំតាប៊ុន ស្រុកភូស៊ីង ខេត្តស៊ីសាកេត ប្រទេសថៃ ។
ទាហានប៉ារ៉ាទាំង២នាក់នេះ នឹងត្រូវប្រឈរមុខចំពោះការផ្តន្ទាទោសពីបទ ជួយដូរសារធាតុញៀនឆ្លងដែន ៕
ក្រុមស្នូលអាវលឿងជួបរដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងព័ត៌មានសុំឲ្យដោះលែង វីរៈ ស៊ុមខ្វាមឃីត
ភ្នំពេញ ៖ នៅទីស្ដីការក្រសួងព័ត៌មាន កាលពីវេលាម៉ោង១១ថ្ងៃទី៣១ ខែមករា ឆ្នាំ២០១១ ក្រុមស្នូលអាវលឿង រួមជាមួយនឹងសមាគមអ្នកកាសែតថៃ១ក្រុម និងអ្នកអង្គម្ចាស់មួយអង្គផងនោះ បានជួបលោករដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងព័ត៌មាន ដើម្បីលើកជាសំណើសុំឲ្យដោះលែង វីរៈ ស៊ុមខ្វាមឃីត ឲ្យនៅក្រៅឃុំជាបណ្ដោះអាសន្ន។ ប៉ុន្តែ ត្រូវបានលោករដ្ឋមន្រ្តី ខៀវ កាញារីទ្ធ ឆ្លើយថា សំណុំរឿង នេះវាស្ថិតនៅក្នុងដៃតុលាការ។ រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាមិនអាចលូកដៃចូលក្នុងស្ថាប័នឯករាជ្យមួយនេះ ដែលកំពុងដំណើរការក្ដីមិនទាន់ចប់នៅឡើយ។
នៅក្នុងជំនួបនេះដែរ ឥស្សរជនសំខាន់ៗរបស់ក្រុមអាវលឿង រួមនឹងអ្នកច្បាប់ និងអ្នកអង្គ ម្ចាស់ផងនោះ បានសុំលោករដ្ឋមន្រ្តី ខៀវ កាញារីទ្ធ សម្របសម្រួលឲ្យ វីរៈ ស៊ុមខ្វាមឃីត បាននៅក្រៅឃុំជាបណ្ដោះអាសន្ន។ ប៉ុន្តែលោករដ្ឋមន្ត្រីឆើ្លយតបទៅវិញថា នេះ ជាផ្លូវច្បាប់រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាមិនអាចលូកដៃចូលក្នុងសំណុំរឿងរបស់តុលាការបានទេ។
ក្រោយពីមានការធានាឲ្យនៅក្រៅឃុំ អ្នកអង្គម្ចាស់បានលើកឡើងទៀតថា រឿងព្រំដែនជារឿងយូរអង្វែងសុំកុំឲ្យរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាចាប់ខ្លួនពួកគាត់ពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហានយោបាយ។ លោករដ្ឋមន្រ្តីបញ្ជាក់ប្រាប់ទៅក្រុមស្នូលអាវលឿងទាំងនោះថា សូមកុំឲ្យវីរៈស៊ុមខ្វាមឃីត យកតុលាការកម្ពុជាជាឈ្នាន់នយោបាយសម្រាប់ពួកគេ។
ការស្នើសុំឲ្យដោះលែង វីរៈ ស៊ុមខ្វាមឃីត ឲ្យបាននៅក្រៅឃុំនេះ គឺជួនពេលដែលសាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញ គ្រោងនឹងលើកយកសំណុំរឿងវីរៈ ស៊ុមខ្វាមឃីត មកបើកសវនាការជំនុំជម្រះ ក្ដី ពាក់ព័ន្ធនឹងករណីចូលក្នុងតំបន់យោធាកម្ពុជាដោយគ្មានការអនុញ្ញាត អន្តោប្រវេសន៍ខុសច្បាប់ និងប្រមូលព័ត៌មានជាទម្រង់ចារកម្មយោធា៕
ឫទ្ធី
គណៈប្រតិភូសារព័ត៌មានថៃ នឹងជួបពិភាក្សាជាមួយឯកឧត្ដមខៀវ កាញារីទ្ធ នៅម៉ោង១១ថ្ងៃនេះ
ភ្នំពេញ ៖ គណៈប្រតិភូសារព័ត៌មានថៃ នៅវេលាម៉ោង១១ ថ្ងៃទី៣១ ខែមករា ឆ្នាំ២០១១នេះ នឹងចូល ជួបពិភាក្សាអំពីការផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានមួយចំនួនរបស់ប្រទេសកម្ពុជា និងថៃ ជាមួយឯកឧត្ដម ខៀវ កាញារីទ្ធ រដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងព័ត៌មានកម្ពុជា។
លោកសុខ សុវណ្ណ ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាអ្នកសារព័ត៌មានកម្ពុជា បានប្រាប់កម្ពុជាថ្មីឲ្យដឹង នៅព្រឹកថ្ងៃទី៣១ ខែមករានេះថា ក្រុមគណៈប្រតិភូអ្នកសារព័ត៌មានថៃ ចង់មកជួបជាមួយឯកឧត្ដម ខៀវ កាញារីទ្ធ នៅវេលាម៉ោង ១១ ថ្ងៃទី៣១ ខែមករានេះ គឺដើម្បីពិភាក្សាអំពីការផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានរបស់ប្រទេសទាំងពីរ ទាក់ទងទៅនឹងស្ថានភាពនយោបាយ និងបញ្ហាព្រំដែនរវាងប្រទេសទាំងពីរនាពេលកន្លងមក និងដើម្បីសហ ការណ៍គ្នាពង្រឹងការផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានឲ្យបានកាន់តែល្អឡើងវិញនាពេលអនាគត៕
កោះកែវ
បទវិចារណកថា៖ ឧស្សាហកម្មកាត់ដេរ និងការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រនៅកម្ពុជា
អស់រយៈពេលជាង ៣០ឆ្នាំ ក្រោយរបបប៉ុលពតត្រូវបាន ដួលរលំរួចមក ប្រទេសកម្ពុជាបាន និង កំពុងតែ បោះជំហ៊ានទៅមុខឥតឈប់ឈរ ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ក្រោមការដឹកនាំរបស់ សម្ដេច អគ្គមហាសេនាបតីតេជោ ហ៊ុន សែន ជាប្រមុខដឹកនាំដ៏ឆ្លាតវៃ និងប្រកបដោយ គតិបណ្ឌិត ដោយបានធ្វើការ បង្រួបបង្រួមជាតិ ពីគ្រប់ភាគីទាំង អស់ដែលធ្លាប់តែមាន ជម្លោះជាមួយគ្នា ឱ្យមក ចូលរួមកសាង និងអភិវឌ្ឍន៍ប្រទេស។
នៅពេលសង្គ្រាម ត្រូវបានបញ្ចប់ ជាពិសេស គឺក្រោយពីមាន ការបោះឆ្នោតជាសកល ដែល មានការចូលរួមពី គ្រប់គណបក្ស នយោបាយទាំងអស់ នៅឆ្នាំ ១៩៩៣ រួចមក យើងសង្កេត ឃើញថា ថ្នាក់ដឹកនាំប្រទេស កម្ពុជាបានខិតខំ ប្រឹងប្រែងយ៉ាងខ្លាំង ដើម្បីធ្វើការអភិវឌ្ឍន៍ ប្រទេសនូវ គ្រប់វិស័យ រួមមានទាំងការកសាង ហេដ្ឋរចនាសម្ព័ន្ធ ការអប់រំ សេវាសាធារណៈ លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ ការអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ច និងការអភិវឌ្ឍន៍ដទៃទៀត។ ហើយអ្វីដែល សំខាន់បំផុត នោះគឺ ប្រទេស កម្ពុជារក្សាបាននូវ “ស្ថិរភាពនយោបាយ” និង “សន្ដិសុខសង្គម” ដែលជាឱកាស ដ៏វិសេសវិសាល បំផុត សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍន៍ប្រទេស។
ក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ច យើងសង្កេតឃើញថា រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា បានខិតខំធ្វើការ អភិវឌ្ឍន៍ ដោយបានបង្កើតនូវ គោលនយោបាយ និងការលើកទឹកចិត្ដជាច្រើន ដើម្បីទាក់ទាញអ្នក វិនិយោគ និងបង្កើតឱ្យមានឱកាសការងារ ក្នុងគោលបំណងកាត់បន្ថយ ភាពក្រីក្ររបស់ ប្រជាពលរដ្ឋ និងលើកកម្ពស់សេដ្ឋកិច្ចសង្គម។ ជាលទ្ធផលយើងឃើញថា នៅរយៈពេលប៉ុន្មាន ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ មុនកើតមាន វិបត្ដិហិរញ្ញវត្ថុសាកល នៅកម្ពុជាមានអត្រាកំណើន GDP (ផលិតផល សរុបក្នុងស្រុកប ប្រចាំឆ្នាំ ជាង ១០ ភាគរយ។
ដោយមានគោលនយោបាយ និងបរិយាកាសសង្គមល្អ បច្ចុប្បន្ននេះកម្ពុជា មានឧស្សាហកម្ម កាត់ដេរ ប្រមាណ ៥៥០ រោងចក្រ ដែលបានជួយទៅដល់ការ អភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ចសង្គម និងជួយទ្រ ទ្រង់ដល់កំណើន GDP ប្រហែល ១ ភាគ ៣ នៃកំណើន GDP សរុបប្រចាំឆ្នាំ។
ជាមួយគ្នានេះដែរ ឧស្សាហកម្មកាត់ដេរបានស្រូបទាញ កំលាំងពលកម្មជាង ៤៥ ម៉ឺននាក់ នៅទូទាំងប្រទេស និងបានចូលរួមចំណែកក្នុងការ លើកកម្ពស់ជីវភាពរស់នៅ របស់ប្រជាពលរដ្ឋជន បទនៅកម្ពុជា ក្នុងការចូលរួមចំណែក កាត់បន្ថយភាពក្រីក្រស្របតាម យុទ្ធសាស្ដ្ររបស់រាជ រដ្ឋាភិបាល ។
មិនត្រឹមតែផ្ដល់ឱកាស និងលើកទឹកចិត្ដឱ្យមានការ វិនិយោគផ្នែក ឧស្សាហកម្មកាត់ដេរ ប៉ុណ្ណោះទេ រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ក្រោមការដឹកនាំរបស់ សម្ដេចអគ្គមហាសេនាបតីតេជោ ហ៊ុន សែន បានធ្វើការលើកទឹក ចិត្ដឱ្យមានការបង្កើតសហជីពកម្មករ យ៉ាងច្រើន ដើម្បីជួយដោះស្រាយ វិបត្ដិកម្មករ ការញំនាំនូវទុក្ខ កង្វល់របស់កម្មករ និងសម្របសម្រួលការងារ ជាមួយនឹងរាជរដ្ឋាភិបាល និងម្ចាស់រោងចក្រ កាត់ដេរទាំងអស់។
ដោយយោលទៅលើ សិទ្ធិក្នុងការបញ្ចេញមតិ និងគោលនយោបាយ ល្អរបស់រាជរាដ្ឋាភិបាល កម្ពុជា យើងសង្កេត ឃើញថា មានសហជីពកម្មករមួយ ចំនួនតូចបានឆ្លៀតឱកាស ដើម្បីបំរើផល ប្រយោជន៍របស់ខ្លួន និងបក្សពួកក្រុមខ្លួន មួយក្ដាប់តូច បានយកឱកាសនៅពេលដែល កម្មករ មានបញ្ហាជាមួយនឹងរោងចក្រ ដោយបានធ្វើការជំរុញ និងបំផុសឱ្យ កម្មករធ្វើការបាតុកម្មតវ៉ា និង ដាក់លក្ខខណ្ឌជា ច្រើនទៅដល់រដ្ឋាភិបាល និងម្ចាស់រោងចក្រ កាត់ដេរទាំងនោះ។ ការធ្វើ ឱ្យមាន បរិយាកាសបែបនេះ គឺជាការដាក់បន្ទុកយ៉ាង ធន់ធ្ងរបន្ថែមទៀតទៅ រាជរដ្ឋាភិបាល ហើយអ្វីដែល សំខាន់បំផុត នោះគឺបង្កើតឱ្យមាន ទុកកង្វល់ដល់កម្មករ និងក្រុមគ្រួសាររបស់គេ គឺការបាត់បង់ ចំណូលសំរាប់ទ្រទ្រង់ ជីវភាពគ្រួសារ។ នេះមិនមែនមានន័យថា ការធ្វើបាតុកម្មរបស់កម្មករ-កម្មការីនី ជាការខុសច្បាប់ ឬបង្កើតឱ្យមានបញ្ហា នៅក្នុងសង្គម នោះទេ ប៉ុន្ដែក្នុងនាមជា តំណាងឱ្យ កម្មករ-កម្មការីនី សហជីពទាំងនោះ គួរតែខិតខំព្យាយាម ដោះស្រាយ និងសម្រប សម្រួល ដោយសន្ដិ វិធីឱ្យអស់លទ្ធភាព ជាមួយនឹងម្ចាស់រោងចក្រ និងរាជរដ្ឋាភិបាល ដើម្បីស្វែងរក ដំណោះស្រាយ មួយ សមស្របដែលអាច ទទួលយកបាន ទាំងអស់គ្នា។
សរុបមកយើងឃើញថា រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ក្រោមការដឹកនាំរបស់ សម្ដេចអគ្គមហា សេនាបតីតេជោ ហ៊ុន សែន នាយករដ្ឋមន្ដ្រី នៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា បានខិតខំយក អស់ពីកំលាំង កាយចិត្ដ ដើម្បីបង្កើតឱ្យមាន ស្ថេរភាពសង្គម បង្កើតគោលនយោបាយ និងការលើក ទឹកចិត្ដដល់អ្នក វិនិយោគទុនទាំងក្នុង និងក្រៅប្រទេស ដែលជា ឱកាសដ៏វិសេសវិសាលបំផុត ក្នុងការបង្កើតឱ្យ មានឱកាសការងារ ដែលជាការរួមចំណែកមួយ យ៉ាងធំធេងក្នុងការលើក កម្ពស់ ជីវភាពរស់នៅ របស់ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជា ព្រមទាំងបានរួមចំណែក កាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ ស្របតាម យុទ្ធសាស្ដ្រចតុ កោនជំហានទី២ របស់រាជរដ្ឋាភិបាល និងការលើកកម្ពស់ សេដ្ឋកិច្ចសង្គមសំរាប់ ការអភិវឌ្ឍន៍ប្រទេស ប្រកបដោយនិរន្ដរ ភាព និងធ្វើឱ្យប្រទេស កម្ពុជារួចចាកផុត ពីវិបត្ដិនៃភាព ក្រីក្រ។ ដោយមើលឃើញ ពីភាពរីកចំរើននេះហើយ ទើបថ្មីៗ នេះវិទ្យាស្ថានសាធារណៈ រដ្ឋអន្ដរជាតិ (IRI) បានចេញរបាយការណ៍ របស់ខ្លួនមួយបង្ហាញថា មានប្រជាពលរដ្ឋប្រមាណ ជាង ៧៦ ភាគរយបានធ្វើការ គាំទ្រនូវគោលនយោបាយ របស់រាជរដ្ឋាភិបាល កម្ពុជា ថាកំពុងតែដើរ នៅលើផ្លូវត្រូវ។
ដោយ ករុណា
ដោយ ករុណា
COMMENTARY: THE PAD NAKED STRATEGY: TAKING CAMBODIA HOSTAGE WILL LEAD TO A MILITARY COUP AND WAR
The PAD is the biggest Thai political spoiler and loser. Past successes of this nationalist movement in bringing down the elected government of Thaksin Shinawatra, the legitimate government of Samak Sudaravej and the government of Somchai Wongsawat has proven without a doubt that the PAD is simply a tool in the grab for power, by the established Thai political power houses to be discarded after being used. Many Democrats, including Abhisit Vejjajiva and Kasit Pyromya were the center stages of PAD movement when Bangkok Suwannaphuma airport was taken hostage by the PAD. But when the Democrats came to power, PAD leaders were nowhere to be found. The mouth-watering ministerial and under-ministerial posts were distributed to members of the Democratic Party and others political parties’ members allied with the Democratic Party. The sickening reality forces the PAD to form a political party, the New Politics Party (NPP) which has been crippled from the start. The PAD is irrelevant as a political party, but yet hugely relevant as a tool in the grab for power by the others. Who do not want to use a tool for free?
Cambodia Kingdom of Cambodia has stated many times in many occasions that under his watch, not a square inch of Cambodian territory will be lost, and Cambodia
Pre-election euphoria turned Thai national past time after the rainy season and harvest time, as usual, hits Thai societies and people like sermon water released by monks while chanting Buddhist prayer. They enjoy their political life under a brand of democracy unique to Thailand
At every turn, since 2005 the PAD has played the same hand of the same “Cambodian card” and won, not for the PAD itself, but for the others, including Abhisit Vejjajiva and Kasit Pyromya, in 2007. How about this time? The answer is simple, extremely difficult to predict, not even worth to speculate. And the damn question is: Will those “known invisible hands” go along with the three (3) demands of the PAD, or will they go along with the rejection of the PAD demands by the Abhisit government? Go along with the three (3) demands of the PAD means that a military coup will likely take place, and a war of aggression by Thailand against Cambodia Thailand
It is frustratingly unfortunate that the ultra-nationalist elements of Thai population continue to take Cambodia Cambodia Cambodia
- There is a final and stable international boundary line between Cambodia and Thailand based on the provisions of Articles I and III of February 13, 1904 Convention, and according to this international boundary line, the Temple of Preah Vihear, its vicinity, and the ground on which sits the
Temple ofPreah Vihear are insideCambodia and underCambodia - Without ambiguity, the 1904 Convention provided that the frontier in the area of the Temple of Preah Vihear should be the watershed between two named river systems, and that this watershed should be delimited by a Mixed Commission.
- The MOU 2000 provided the legal framework for the JBC to conduct the demarcation of land boundary between
Cambodia andThailand
When it is not under our control, we throw our hands up in the air, and scream out loud: “So this must be it!”
Waddhana P.
Senior Analyst and Researcher on
Cambodian-Thai Relations
Institute for International Affairs, Cambodia
31 January 2011
Sunday, January 30, 2011
ទស្សនៈ ៖ ការបង្ករឿងជាថ្មីរបស់ថៃដើម្បីប្រកាសសង្រ្គាមឈ្លានពានកម្ពុជា
ជាថ្មីម្តងទៀត ប្រទេសថៃកំពុងតែរន្ថើនធ្វើសង្រ្គាមមកលើកម្ពុជា បន្ទាប់ពីមានសេចក្តីថ្លែងការណ៏ របស់នាយករដ្ឋមន្រ្តីថៃ អាប់ភីស៊ីត វេចាជីវ៉ា ដែលត្រូវបានស្រង់សំដីកាលពីថ្ងៃទី ២៧ ខែ មករា ឆ្នាំ ២០១១ ដោយកាសែត The Nation ក្រោមចំណងជើងថា “ភ្នំពេញត្រូវតែដកទង់ជាតិចេញ” និងបណ្តាញឃោសនាដទៃទៀត ដោយបាននិយាយថា “កម្ពុជាគ្មានសិទ្ធិបង្ហូតទង់ជាតិរបស់ខ្លួននៅលើតំបន់ព្រំដែនវិវាទ ស្ថិតនៅជិតប្រាសាទព្រះវិហារទេ”។ សេចក្តីថ្លែងការណ៏របស់នាយករដ្ឋមន្រ្តីថៃបែបនេះ គឺជាទង្វើមួយដើម្បី ជាលេសប្រកាសសង្រ្គាមឈ្លានពានកម្ពុជា។ រដ្ឋាភិបាលថៃគ្មានសិទ្ឋិប្រើកំលាំង យោធាប្រឆាំងនឹងអធិបតេយ្យភាពរបស់ប្រទេសណាមួយនោះឡើយ។ ទីតាំងដែលនាយករដ្ឋមន្រ្តី អាប់ភីស៊ីត ទាមទារឲ្យរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ដកទង់ជាតិរបស់ខ្លួនចេញនោះត្រូវបានគេដឹងយ៉ាងច្បាស់ថា ជាវត្តកែវសិក្ខាគិរីស្វារៈ ជាទីកន្លែងដែល កងទ័ពថៃបានឈ្លានពាន កាលពីថ្ងៃទី ១៥ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០០៨។
បើនិយាយអំពីទំនាក់ទំនងរវាង កម្ពុជា-ថៃ នោះ វាច្បាស់ណាស់ថាទាំងមតិជាតិ និងអន្តរជាតិ បានដឹងយ៉ាងប្រាកដថា ប្រទេសទាំងពីរមានខ្សែបន្ទាត់ព្រំដែនមួយយ៉ាងច្បាស់លាស់ដោយផ្អែកលើផែនទីដងរែក ខ្នាត ១/២០០.០០០ នៃឧបសម្ព័ន្ឋ១ ដែលត្រូវបានផលិតឡើងនៅឆ្នាំ ១៩០៨ ស្របតាមអនុសញ្ញា ឆ្នាំ១៩០៤ និងសន្ឋិសញ្ញា ឆ្នាំ១៩០៧ ទាំងស្រុង។ អាស្រ័យហេតុនេះ វាច្បាស់ណាស់ថា ពុំមានតំបន់ វិវាទ ឬត្រួតស៊ីគ្នានោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ អំពើប្រទូស្តរាយដោយប្រទេសថៃ ដែលបានគូសផែនទីសំងាត់ ជាឯកតោភាគី ដែលគ្មានភាពស្របច្បាប់ជាអន្តរជាតិ គឺដើម្បីបំរើនូវមហិច្ឆតារបស់ប្រទេសនេះដើម្បី ឈ្លានពានកម្ពុជា និងដណ្តើមយកទឹកដីក្រោមអធិបតេយ្យភាពរបស់កម្ពុជា ឬក៏ជាងនេះទៅទៀត ដាក់ទឹកដីកម្ពុជាជាឧបសម្ព័ន្ឋដោយបង្ខំតាមមធ្យោបាយយោធា ក្នុងការប៉ុនប៉ងបែបអត្តឃាតដ៏ឆ្កួតលីលាដើម្បីយក ឈ្នះដោយកំលាំងបាយ ប៉ុន្តែត្រូវបានបរាជ័យតាមមធ្យោបាយផ្លូវច្បាប់អន្តរជាតិរួចទៅហើយ។
កាលពីថ្ងៃទី២៨ ខែ មករា ឆ្នាំ២០១១ ក្រសួងការបរទេស និងសហប្រតិបត្តិការអន្តរជាតិកម្ពុជា បានចេញសេចក្តីប្រកាសមួយ ដោយដកស្រង់សេចក្តីសំរេចតុលាការយុត្តិធម៌អន្តរជាតិ ទីក្រុងឡាអេ ចុះថ្ងៃទី១៥ ខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៦២ ដែលមានខ្លឹមសារដូចខាងក្រោម៖
១.“…ប្រាសាទព្រះវិហារស្ថិតក្នុងទឹកដីក្រោមអធិបតេយ្យរបស់ប្រទេសកម្ពុជា”។
២. “…ប្រទេសថៃមានកាតព្វកិច្ច ដកកំលាំងទ័ព ឬប៉ូលីស ឬអ្នកថែរក្សាផ្សេងៗ ឬឆ្មាំដទៃទៀត ដែលបានដាក់នៅប្រាសាទ ឬក្នុងតំបន់ជុំវិញប្រាសាទដែលស្ថិតក្នុងទឹកដីកម្ពុជា”។
សេចក្តីប្រកាសខាងលើក៏បានបញ្ជាក់សាជាថ្មីផងដែរនៅ មាត្រា ១(គ) នៃអនុស្សរណៈនៃការយោគយល់គ្នារវាងរដ្ឋាភិបាលនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា និងរដ្ឋាភិបាលនៃព្រះរាជាណាចក្រថៃ ស្តីអំពីការ វាស់វែង និងកំណត់ខ័ណ្ឌសីមាព្រំដែនគោកដែលបានចុះហត្ថលេខា នៅថ្ងៃទី១៤ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០០០ ដែលទទួលស្គាល់ផែនទីផងដែរ ដូចបានរៀបរាប់ខាងលើ ថាជាមូលដ្ឋានច្បាប់សំរាប់ការវាស់វែង និងកំណត់ ខ័ណ្ឌសីមាព្រំដែនគោក រវាងព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា និងព្រះរាជាណាចក្រថៃ។
យោងតាមផែនទីដែលផលិតដោយគណៈកម្មការ បារាំង-សៀម វត្តកែវសិក្ខាគិរីស្វារៈ ដែលប្រជាជនកម្ពុជាបានកសាងឡើងកាលពីឆ្នាំ១៩៩៨ ច្បាស់ណាស់មានទីតាំងស្ថិតនៅក្នុងទឹកដីកម្ពុជា។ ហេតុនេះការដាក់បង្ហោះទង់ជាតិ នៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា នៅលើវត្តនេះគឺជាការសមស្របតាមច្បាប់។
ម្យ៉ាងវិញទៀតសេចក្តីប្រកាសរបស់ក្រសួងការបរទេសកម្ពុជា បានបញ្ជាក់ថាសេចក្តីថ្លែងការណ៏របស់ នាយករដ្ឋមន្រ្តីថៃ ដែលធ្វើឡើងស្របគ្នានឹងការធ្វើសមយុទ្ធយោធារបស់ថៃ តាមបណ្តោយព្រំដែនជាប់ប្រទេសកម្ពុជា គឺជាអំពើប្រទូស្តរាយយ៉ាងច្បាស់ក្រឡែត និងជាទង្វើដើម្បីជាលេស សំរាប់ឈ្លានពានកម្ពុជានាថ្ងៃអនាគតយ៉ាងជាក់ច្បាស់។ ហើយ កម្ពុជាមិនអាចទទួលយកដាច់ខាត និងបដិសេធយ៉ាងដាច់អហង្ការចំពោះសេចក្តីថ្លែងការណ៏ដែលមានលក្ចណៈមើលងាយមើលថោកបែបនេះ។
ដោយមានឯកសារគតិយុត្តិទទួលស្គាល់ជាអន្តរជាតិ គួបផ្សំជាមួយនឹងការកាន់កាប់ទឹកដីក្រោម អធិបតេយ្យជាក់ស្តែងរបស់កម្ពុជា គឺជាមូលដ្ឋានគតិយុត្តិដ៏រឹងមំាសំរាប់កម្ពុជា ដែលថៃមិនអាចរំលោភបំពានបានជាដាច់ខាត។ ជាងនេះទៅទៀត រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាម្តងហើយម្តងទៀតបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់លាស់នូវជំហរដ៏រឹងមាំរបស់ខ្លួនក្នុងការប្រើប្រាស់សិទ្ធិស្វ័យការពារ ដូចមានចែងក្នុងមាត្រា ៥២ និង៥៣ នៃរដ្ឋធម្មនុញ្ញកម្ពុជា ក្នុងការការពារបូរណភាពទឹកដី និងអធិបតេយ្យជាតិ។
ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ គួរកត់សំគាល់ថា រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាតែងបានប្រកាន់ខ្ជាប់ ដោយឥតងាករេនូវមធ្យោបាយសន្តិវិធីតាមរយៈយន្តការដែលមានស្រាប់ទាំងអស់ក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាព្រំដែនរវាងប្រទេសទាំងពីរ។ ដូច្នេះ ការព្រមានចង់ប្រើកំលាំងទ័ពប្រឆាំងនឹងកម្ពុជា ឆ្លុះបញ្ចាំងយ៉ាងច្បាស់ពីបំណងទុច្ចរិតរបស់រដ្ឋាភិបាលក្រុងបាងកក ក្នុងការប្រើប្រាស់កម្ពុជាជាចំណាប់ខ្មាំងនៃនយោបាយផ្ទៃក្នុង របស់ខ្លួន ចំពេលដែលក្រុមអ្នកតវ៉ាទាំងពួកអាវក្រហម និងអាវលឿងកំពុងប្រមូលផ្តុំគ្នាយ៉ាងច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ ធ្វើការតវ៉ាយ៉ាងធំប្រឆាំងនឹងរដ្ឋាភិបាល មុនពេលមានការបោះឆ្នោតសកលដែលនឹងធ្វើឡើងក្នុងឆ្នាំនេះ។
នេះគឺជាយុទ្ឋសាស្រ្តនយោបាយដែលបានគិតគូយ៉ាងដិតដល់ ដោយក្រុមមនុស្សនៅក្នុងគណបក្ស ប្រជាធិបតេយ្យដែលកំពុងកាន់អំណាច ក្នុងការទូងស្គរប្រកាសសង្រ្គាម និងបំផុសអារម្មណ៍ជាតិនិយមជ្រុល ដើម្បីបង្វែរការយកចិត្តទុក្ខដាក់ប្រជាជនខ្លួន ចេញពីវិបត្តិនយោបាយផ្ទៃក្នុងរបស់ខ្លួនដែលបង្កឡើង ដោយក្រុមប្រទូស្តរាយពហុពណ៌ និងសកម្មជនប្រដាប់អាវុធ។
សកម្មភាពទាំងអស់នេះ បានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ពីបំណងទុច្ចរិតរបស់ពួកល្ងង់ខ្លៅថៃ ដែលបញ្ឆេះឡើង ដោយពួកអាវលឿង និងបក្ខពួករបស់គេ ក្នុងខណៈដែលពួកគេធ្វើអ្វីៗសព្វបែបយ៉ាងជាមួយនឹងរបៀបវរៈ ច្បាស់លាស់នោះគឺ ឈ្លានពានកម្ពុជាជាមួយគំនិតជាតិនិយមដ៏ងងឹតងងល់ និងរក្សាអំណាចនយោបាយ នៅក្រុងបាងកក។
ដោយសារការប្រកាន់ខ្ជាប់នូវភាពស្មោះត្រង់ និងជៀសវាងភាពតានតឹងដែលមិនមានភាពចាំបាច់ នោះ កម្ពុជាបានដកចេញនូវថ្មពីរផ្ទាំងដែលសរសេរថា តំបន់នេះជាកម្មសិទ្ធិរបស់កម្ពុជា ហើយបានឈ្លានពាន
ដោយកងទ័ពថៃក្នុងឆ្នាំ ២០០៨ ចេញពីវត្តកែវសិក្ខាគិរីស្វារៈ។
នេះមិនមែនជាសញ្ញាប្រាប់ដល់ប្រទេសថៃ និងនាយករដ្ឋមន្ត្រីទំនើងរបស់ខ្លួន ឲ្យគិតថាជាសកម្មភាព កំសោយ ហើយបានចិត្តដោយទាមទារឲ្យកម្ពុជា ដកទង់ជាតិចេញពីទឹកដីរបស់កម្ពុជានោះទេ។ នេះគឺមាន
ន័យស្មើទៅនឹង កម្ពុជាប្រាប់ទៅថៃ ឲ្យដកទង់ជាតិថៃចេញពីប៉ុស្តិ៍ព្រំដែននៅខាងថៃ។ ត្រូវចាំថាហឹង្សានឹងនាំ
មកនូវហឹង្សា។
ទង្វើបែបអគតិ ដែលបង្ហាញឱ្យឃើញតាមរយៈការបំពានលើនិយាមដែលទទួលស្គាល់ជាអន្តរជាតិ ការបំពានទំនាក់ទំនងទ្វេភាគី និងពហុភាគី គឺជាភាពល្ងីល្ងើពកថ្ងាសរបស់ក្រុមស្រទាប់ជាន់ខ្ពស់បំផុតថៃ។
(ដោយ ធី ម៉ូហាន អ្នកវិភាគនយោបាយនៅកម្ពុជា)
បទអត្ថាធិប្បាយ៖ អាប់ភីស៊ីត វេចាជីវ៉ា៖ យកកម្ពុជាជាចំណាប់ខ្មាំង នៅពេលដែលមានវិបត្ដិនយោបាយផ្ទៃក្នុង
ទំនាក់ទំនងរវាងព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា និងរាជាណាចក្រថៃត្រូវតែផ្អែកទៅលើកិច្ចព្រមព្រៀង នានា ដែលចុះហត្ថលេខា ដោយតំណាងភាគីទាំងពីរចំពោះកិច្ចព្រមព្រៀងទាំងនោះ។ នៅក្នុងឆ្នាំ១៩០៤ និង ១៩០៧ នៅពេលដែលកម្ពុជាស្ថិតក្រោម អាណាព្យាបាលរបស់បារាំង កិច្ចព្រមព្រៀង នានារវាងបារាំង និងសៀម មានជាអាទិ៍អនុសញ្ញាក្នុងឆ្នាំ១៩០៤ និងជាពិសេសសន្ឋិសញ្ញា ឆ្នាំ១៩០៧ ត្រូវនៅក្រោមបទដ្ឋានច្បាប់អន្ដរជាតិ។ ក្នុងឆ្នាំ២០០០ អនុស្សរណៈ នៃការយោគយល់គ្នា ស្ដីពីខ័ណ្ឌសីមាព្រំដែនគោកត្រូវបានចុះហត្ថលេខារវាងកម្ពុជា និងថៃដែលជារដ្ឋអធិបតេយ្យពីរ ជាសមាជិកអាស៊ាន និងជាសមាជិករបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ។ អនុស្សរណៈ ឆ្នាំ២០០០ នេះមានតម្លៃគតិយុត្តិដែលត្រូវគោរពតាម។
ប្រសិនបើអ្នកនយោបាយថៃទាំងអស់ រួមទាំងនាយករដ្ឋមន្ដ្រី អាប់ភីស៊ីត វេចាជីវ៉ា ដឹកនាំ រដ្ឋាភិបាលថៃប្រកបដោយ សេចក្ដីថ្លៃថ្នូរជាអន្ដរជាតិ ដោយគោរពតាមខ្លឹមសារ និងស្មារតីនៃកិច្ច ព្រមព្រៀង អន្ដរជាតិទាំងអស់ដែលមាន និងកំពុងតែចូលជា ធរមានពេញលេញនោះ ទំនាក់ ទំនងរវាងកម្ពុជា និងថៃនឹង តែងតែជាទំនាក់ទំនងប្រកបដោយក្ដីសង្ឃឹម សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍ និង អន្ដរសកម្មដោយសន្ដិវិធីរវាងប្រជាជន កម្ពុជានិងប្រជាជនថៃ ដែលរស់នៅតាមបណ្ដោយព្រំដែនរួមគ្នារវាងប្រជាជាតិទាំងពីរ និង រវាងរដ្ឋាភិបាល ទាំងពីរ។ ប៉ុន្ដែអ្នកនយោបាយថៃខ្លះ រួមទាំង អាប់ភីស៊ីត វេចាជីវ៉ា គឺមានប្រពៃណីជាអ្នកជាតិនិយម ឬជា អ្នក ជាតិនិយមជ្រុលក្នុង មហិច្ឆិតា ដណ្ដើមទឹកដីកម្ពុជា។ ឥរិយាបថប្រភេទនេះគឺជាបុព្វហេតុនៃជម្លោះ និងជួនកាល គឺជាបុព្វហេតុនៃ ការប៉ះទង្គិចគ្នាផ្នែកយោធារវាងប្រទេសទាំងពីរ។ នៅថ្ងៃទី១៥ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០០៨ ទាហានរបស់ថៃបានឈ្លានពានប្រទេស កម្ពុជា និងបានកាន់កាប់ទឹកដីក្បែរប្រាសាទព្រះវិហារ រួមមានវត្ដកែវ សិក្ខាគីរីស្វារៈ។ នៅថ្ងៃទី១៥ ខែតុលា ឆ្នាំ២០០៨ ទាហាន ថៃបានវាយប្រហារទៅលើទី តាំងផ្សេងៗ របស់ប្រទេសកម្ពុជានៅវាលឥន្ទ្រីយ៍ ភ្នំទ្រព្យ និងវត្ដកែវសិក្ខាគីរីស្វារៈ។ នៅខែមេសា ឆ្នាំ២០០៩ កងទ័ពថៃ បានប្រើប្រាស់អាវុធធុនធ្ងន់វាយប្រហារ និងដុតឲ្យរាបដល់ដីភូមិផ្សារដែលស្ថិតនៅក្បែរជណ្ដើរ ខាងជើង ប្រាសាទព្រះវិហារ បានបង្កឲ្យមានវិនាសកម្ម ដែលមិនធ្លាប់មានពីមុន មកដល់ ប្រជាជនកម្ពុជាចំនួន ៣១៩គ្រួសារ ហើយនិងបំផ្លាញ ផ្នែកខ្លះនៃប្រាសាទព្រះវិហារទៀតផង។
ជំហររបស់ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ជានិច្ចកាលគឺមានភាពច្បាស់លាស់និងរឹងមាំថា រវាងកម្ពុជានិង ថៃមានខ្សែបន្ទាត់ព្រំដែន អន្ដរជាតិចុងក្រោយ និងមានស្ថិរភាព ដែលត្រូវបានកំណត់ដោយ គណៈកម្មការ ចម្រុះ ដែលមានសមាសភាពមន្ដ្រីបារាំង និង សៀម ដែលបានបង្កើត ឡើងក្រោម នៃអនុសញ្ញាឆ្នាំ១៩០៤ ដែលបានព្រមព្រៀង និងចុះហត្ថលេខាដោយ បារាំងនិងសៀម ទទួល ស្គាល់ដោយបារាំង និងសៀម និង ទទួលស្គាល់ដោយបណ្ដាប្រទេសមហាអំណាចពិភពលោក បណ្ដាប្រទេសជាច្រើន និង សហគមអ្នក បោះពុម្ពផែនទីជាច្រើនទៀតនាពេលនោះ។ ដូចនេះ ពុំមានទាល់តែសោះនូវតំបន់ត្រួតស៊ីគ្នា ឬតំបន់មានវិវាទ នៅក្នុងតំបន់ក្បែរប្រាសាទព្រះវិហារ ដោយផ្អែកទៅលើផែនទីដងរែក ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ ផងដែរថា ជាផែនទីឧបសម្ព័ន្ឋ ១ នៅសាលក្រមរបស់តុលាការយុត្ដិធម៌អន្ដរជាតិនៅថ្ងៃទី១៥ ខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៦២។ យោងតាម កត្ដាខាងលើ កម្ពុជាអាចប្រើប្រាស់ និងបង្ហាញនូវអធិបតេយ្យរបស់ខ្លួនក្រោម រូបភាពបែប ណាក៏ដោយ ដែលកម្ពុជាចង់ធ្វើនៅលើទឹកដីទាំងអស់របស់ព្រះរាជាណាចក្រ កម្ពុជា ជាពិសេស នៅលើខ្សែព្រំដែនខាងកម្ពុជា ដែលបានគូសនៅលើផែនទីដងរែក ឬផែនទីឧបសម្ព័ន្ឋ ១។
វាគឺជាសេចក្តីប្រកាសបែបប្រមាថ ដែលបានធ្វើឡើងដោយនាយករដ្ឋមន្រ្តី អាប់ភីស៊ីត វេចាជីវ៉ា នៃរាជា ណាចក្រថៃ ដូចដែល បានចេញផ្សាយដោយសារព័ត៌មានដឺណេសិន នៅថ្ងៃទី២៨ ខែមករា ថា “ប្រសិនបើមាន ទង់ជាតិកម្ពុជា (បង្ហូតឡើងនៅវត្តកែវ សិក្ខាគីរីស្វារៈ)វាត្រូវតែដក ចេញវិញ”។ អាប់ភីស៊ីត វេចាជីវ៉ា ត្រូវតែ ដកសេចក្តីប្រកាស ដែលមិនអាចទទួលយកបាននេះចេញវិញ ពីព្រោះវត្តនេះស្ថិតនៅចំងាយប្រមាណជាង៣០០ម៉ែត្រ ខាងលិចប្រាសាទព្រះវិហារ និងប្រមាណជា ៧០០ម៉ែត្រពីបន្ទាត់ ព្រំដែនខាងក្នុងប្រទេស កម្ពុជា។
វាបាន ក្លាយទៅជាទម្លាប់ទៅហើយនៅក្នុងទំនាក់ទំនងរវាងកម្ពុជា និងថៃ គឺនៅពេលដែលប្រទេស ថៃធ្លាក់ទៅក្នុងការប្រឈម មុខរវាងបក្ស និងបក្ស និងជម្លោះផ្ទៃក្នុងរវាងរដ្ឋាភិបាលក្រុមអាវលឿង បណ្តាញអ្នក ជាតិនិយមថៃនិកាយសន្តិអាសោក រឺក្រុមអាវ ក្រហម។ អ្វីដែលពួកគេតែងតែគិត នោះ គឺយកប្រទេស កម្ពុជា ធ្វើជាចំណាប់ខ្មាំង។ នាយករដ្ឋមន្រ្តី អាប់ភីស៊ីត វេចាជីវ៉ា បង្ករឿង ដដែលៗ នៅពេលដែលខ្លួនបានចេញសេចក្តីប្រកាសបែបប្រមាថ និងមិនអាចទទួលយកបាន ដែលមិនត្រឹមតែបង្ហាញនូវសកម្មភាព ប្រទូស្តរាយយ៉ាង ច្បាស់ក្រឡែតប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំង បង្ហាញទង្វើដើម្បីជាលេសសំរាប់ឈ្លានពានកម្ពុជាថែមទៀតផង។
(Waddhana P, អ្នកស្រាវជ្រាវ និងវិភាគជាន់ខ្ពស់ពីទំនាក់ទំនងកម្ពុជា-ថៃ នៃវិទ្យាស្ថានកិច្ចការអន្តរជាតិកម្ពុជា)
Saturday, January 29, 2011
ស្ថានការណ៍ព្រំដែនកម្ពុជា-ថៃខេត្តបន្ទាយមានជ័យនៅទ្រឹងខណៈខេត្តឧត្តរមានជ័យមេទ័ពខ្មែរ-សៀមហូបបាយរួមគ្នា
ព្រំដែនកម្ពុជា-ថៃ៖ សភាពការណ៍តានតឹងតាមបណ្តោយព្រំដែននៃប្រទេសទាំងពីរកម្ពុជា-ថៃ បានអូសបន្លាយតាំងពីថ្ងៃទី២៧មករារហូតមកដល់ថ្ងៃទី២៩នេះ នៅតែមានស្ថានភាពស្ថិតក្នុងការ ប្រុងប្រយ័ត្នរៀងៗខ្លួននៅឡើយ ។ នេះបើតាមការអះអាងរបស់មន្ត្រីយោធាប្រចាំទិសប្រាសាទព្រះ វិហារ ។
មន្ត្រីយោធាប្រចាំទិសប្រាសាទព្រះវិហារបានបញ្ជាក់កាលពីរសៀលថ្ងៃទី២៩នេះថា កងទ័ពកម្ពុជារហូតមកទល់ពេលនេះនៅត្រៀមទប់ទល់រាល់អំពើឈ្លានពាន ដែលថៃបានគំរាមកំហែងរយៈពេល ពីរបីថ្ងៃចុងក្រោយនេះ។ មន្ត្រីយោធាដដែលបានបន្ថែមថា ស្ថានភាពហាក់បីដូចជាស្ងប់ស្ងាត់ ក៏ប៉ុន្តែកងទ័ពទាំងអស់ ស្ថិតក្នុងស្ថានភាពប្រុងជើងការ ។
ចំណែកនៅខេត្តឧត្តរមានជ័យទល់មុខខេត្តចន្ទបុរីរ៉ាំរបស់ថៃ មានសេចក្តីរាយការណ៌ថា មេបញ្ជាការកងទ័ពកម្ពុជានិងមេទ័ពថៃបានជួបពិភាក្សាដើម្បីបន្ធូរបន្ថយភាពតានតឹងដោយអាវុធ និងមាន ការបរិភោគអាហារថ្ងៃត្រង់រួមគ្នានៅលើប្រាសាទតាមាន់ផង ។
ប្រភពនៃសេចក្តីរាយការណ៍បានបន្ថែមថា ភាគីទាំងពីរកម្ពុជា-ថៃ បានព្រមព្រៀងជាថ្មីទទួលយក សំណើទៅវិញទៅមក ក្នុងគោលបំណងសហប្រតិបត្តិការល្អ បញ្ចៀសអោយបានការផ្ទុះអាវុធ ដែលអាចធ្វើអោយប៉ះពាល់ដល់ចំណងសាមគ្គីភាពសហប្រតិបត្តិការក្នុងនាមជាប្រទេសជិតខាងល្អ ដូចជា បើភាគីថៃមានបំណងចង់ចូលមកតំបន់ប្រាសាទតាមាន់ ប្រាសាទតាក្របី មិនត្រូវមានអាវុធ ភ្ជាប់ជាមួយខ្លួនឡើយ ហើយត្រូវជូនដំណឹងមកដល់ភាគីកម្ពុជាជាមុន ។ ចំពោះការធ្វើសមយុទ្ធយោធាឬការចល័តទ័ពមកក្បែរខ្សែបន្ទាត់ព្រំដែន ក៏ត្រូវតែទំនាក់ទំនងផ្តល់ព័ត៌មានអោយគ្នាទៅវិញ ទៅមកជាចាំបាច់ដែរដើម្បី កុំអោយមានការភ័ន្តច្រឡំ ៕
ដោយ ៖ ភិរម្យ
Subscribe to:
Posts (Atom)