បទវិចារណកថា ប្រឆាំងដើម្បីតែប្រឆាំង

          ក្នុងអំឡុងពេលនៃទឹកជំនន់ដ៏ខ្លាំងក្លា ដែលកំពុងធ្វើឱ្យមានការខូតខាតផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចនិងសង្គមយ៉ាង ធំធេងសម្រាប់ប្រទេសកម្ពុជានោះ មេដឹកនាំគណបក្សប្រឆាំងបានប្រមាថឥតសំចៃមកលើរាជរដ្ឋាភិបាលដែល បានឆ្លើយតបយ៉ាងរហ័សក្នុងការជួយឱ្យប្រជាជនកាត់បន្ថយបាននូវការលំបាកជាអតិប្បរមា ជួយទប់ស្កាត់ជម្ងឺ ឆ្លងនានាបណ្តាលមកពីទឹកជំនន់ ជួយដល់អាជ្ញាធរមូលដ្ឋានដើម្បីចាត់វិធានការចាំបាច់ក្នុងការការពារជីវិត ប្រជាពលរដ្ឋ។ល។ មូលហេតុដែលពួកមេដឹកនាំគណបក្សប្រឆាំងជេរប្រមាថដល់រាជរដ្ឋាភិបាល គឺដោយហេតុថា ពួកគេភ័យខ្លាចគណបក្សកាន់អំណាចនឹងទទួលបានផលប្រយោជន៍ពីទឹកជំនន់នេះ តាមរយៈការទទួលបាន ការស្រលាញ់ចូលចិត្តបន្ថែមទៀតនៅក្នុងការបោះឆ្នោតខាងមុខនេះ។

          ច្បាស់ណាស់ គេគ្មានមន្ទិលសង្ស័យទេថា ប្រជាពលរដ្ឋមានភាពវៃឆ្លាតគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការយល់ដឹងពី ភាពខុសគ្នារវាងពាក្យសម្តីបានតែមាត់របស់ពួកគេដែលមិនបានជួយអ្វីសោះ និងវិធានការជាក់ស្តែងដែលរាជ រដ្ឋាភិបាលបានដាក់ចេញក្នុងកាលៈទេសៈដ៏សែនលំបាកនេះ ដែលជួយបំពេញសេចក្តីត្រូវការរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ។ ពេលនិយាយអំពីទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងប្រជាជននៅតំបន់ជនបទ មានការខុសគ្នាស្រឡះតែម្តងរវាងមេដឹកនាំ គណបក្សកាន់អំណាច និងមេដឹកនាំគណបក្សប្រឆាំង។ មេដឹកនាំគណបក្សប្រឆាំងដែលធ្លាប់តែចូលចិត្តម្ហូប បារាំង Paté Chaud និង Foie Gras ជាជាង សម្លរកកូរ ត្រូវបានគេមើលឃើញជាទូទៅថាខ្វះលក្ខណៈ សម្បត្តិដែលអាចចូលចុះជាមួយប្រជាពលរដ្ឋសាមញ្ញ។

          ផ្ទុយទៅវិញ សម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន បានដឹកនាំគណៈរដ្ឋមន្ត្រី ចុះពិនិត្យតំបន់ដែលរងការ ប៉ះពាល់ដោយទឹកជំនន់ ដើរកាត់តាមភូមិដែលមានការជន់លិច ជិះនៅក្នុងទូកដ៏តូច និងមានប្រសាសន៍ទៅ កាន់ប្រជាជនដែលស្វាគមន៍ សម្តេច ដោយភាពកក់ក្តៅយ៉ាងខ្លាំង។ សម្តេច បានណែនាំដល់គណៈរដ្ឋ មន្ត្រីឱ្យជួយប្រជាជនធ្វើស្រែក្រោយទឹកស្រក ដោយត្រៀមសាបសំណាប ដើម្បីផ្តល់ឱ្យប្រជាជនជាជាងចែក គ្រាប់ពូជ ព្រោះខ្លាចមិនទាន់ទឹកស្រក។

          ប្រជាជនគ្រប់រូបមានការហួសចិត្តយ៉ាងខ្លាំងស្ទើរតែមិនអាចជឿបានថា មេដឹកនាំគណបក្សប្រឆាំង ប្រកាន់ជំហរមិនសមស្រប នៅចំពោះមុខគ្រោះមហន្តរាយដ៏ធ្ងន់ធ្ងររបស់ប្រទេសនេះ។ ប្រជាជនក្នុងតំបន់រង ការប៉ះពាល់ដោយទឹកជំនន់ ឆ្ងល់ថាតើមេដឹកនាំគណបក្សប្រឆាំងទាំងនោះមានបំណងយ៉ាងណា បានជាប្រកាន់ អាកប្បកិរិយាមិនអើពើរទៅនឹងការរងទុក្ខរបស់ប្រជាជនបែបនេះ។ សំនួរនៅត្រង់ថា តើពួកគេនឹងធ្វើអ្វីទៅវិញ នៅពេលដែលពួកគេឈ្នះឆ្នោត ហើយបង្កើតរដ្ឋាភិបាលនោះ។ ច្បាស់ណាស់ ពួកគេនឹងមិនខ្វល់ពីជីវភាពរស់ នៅរបស់ប្រជាជននោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេធ្វើដើម្បីតែផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេតែប៉ុណ្ណោះ ដែលនោះគឺមហិចិ្ឆតាដើម្បីអំណាច។ ជាលទ្ធផល ពាក្យសម្តី និងទង្វើរបស់ពួកគេបានបង្កឱ្យមានការអាក់អន់ ចិត្តយ៉ាងជូរចត់ពីគ្រប់មជ្ឈដ្ឋាននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ លើសពីនេះទៀត ក្នុងសុន្ទរកថារបស់ សម្តេច តាម ទូរទស្សន៍កាលពីថ្ងៃទី១៣ ខែតុលា ឆ្នាំ២០១១ សម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន បានហៅគណបក្សប្រឆាំងថា «កំពុងមានជំនន់ទឹកមាត់ខ្លួនឯង» ។

          ទាក់ទងនឹងហេតុផលនេះ មេដឹកនាំគណបក្សប្រឆាំងកំពុងប្រឆាំងនឹងប្រជាជនរបស់ខ្លួនផង និងប្រឆាំង នឹងនិន្នាការសាកលផងដែរ។ នៅក្បែរយើង លោក Abhisit បានត្រូវគេមើលឃើញនៅជិតលោកស្រី Yingluck ហើយពិភាក្សាពីវិធានការនានា ដើម្បីដោះស្រាយវិបត្តិដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ ដែលបណ្តាលមកពីទឹកជំនន់ដ៏ខ្លាំងក្លានាពេល បច្ចុប្បន្ននេះ។ ដូចគ្នានេះដែរ លោកស្រី Aung San Su Kyi បានលះបង់ចោលជំហរដ៏តឹងរ៉ឹងរបស់ខ្លួនប្រឆាំង នឹងរដ្ឋាភិបាល ហើយកំពុងសហការជាមួយរដ្ឋាភិបាលដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់ប្រជាជន។ នៅពេលដែល ពិភពលោកកំពុងផ្លាស់ប្តូរ ប្រទេសកម្ពុជារបស់យើងក៏កំពុងផ្លាស់ប្តូរជាវិជ្ជមានផងដែរ ដោយសារតែមានគោល នយោបាយដ៏សមស្របត្រឹមត្រូវ និងប្រកបដោយតថភាពរបស់ សម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន។ នៅក្នុង របត់ថ្មីនៃពិភពលោកយើងនេះ បញ្ហាប្រឈម និងហេតុការណ៍ជាក់ស្តែងថ្មីៗជាច្រើនដែលបាននិងកំពុងកើត ឡើង ហើយដែល​ទាមទារឱ្យមានយុទ្ធសាស្រ្ត និងគោលនយោបាយថ្មីនិងសមស្រប។

          ប៉ុន្តែ ទោះបីជាស្ថិតនៅចំពោះមុខព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនេះក៏ដោយ ក៏គណបក្សប្រឆាំងនៅតែមិនអើពើអ្វី សោះ ហាក់ដូចជា «ជើងមិនជាប់ដី» អញ្ចឹង ដូចដែល សម្តេចតេជោ លោកធ្លាប់បានប្រៀបប្រដូចពួកគេ ដោយហេតុតែគេមិនស្គាល់ស្ថានភាពពិតប្រាកដរបស់ប្រទេសជាតិ និងរ​បស់ពិភពលោក។ ជាឧទាហរណ៍ រាល់លើកដែលពួកគេនិយាយទៅកាន់ប្រជាជននៅតាមមូលដ្ឋាន ពួកគេតែងតែនិយាយដដែលៗពីគោល បំណងរបស់ពួកគេ ក្នុងការចម្លងគំរូប្រជាធិបតេយ្យពីប្រទេសលោកខាងលិច នៅខណៈពេលដែលអតីតរដ្ឋ មន្ត្រីក្រសួងការបរទេស Madeleine Albright បានណែនាំផ្ទុយពីនោះថា «ប្រទេសនីមួយៗត្រូវអនុវត្តប្រជាធិប តេយ្យទៅតាមល្បឿនរបស់ខ្លួនរៀងៗខ្លួន និងទៅតាមវិធីរៀងៗខ្លួន។ រដ្ឋាភិបាលដែលកើតឡើងដោយប្រជាជន មិនអាចចាប់បង្ខំពីខាងក្រៅបានទេ។ ជានិច្ចកាល និងគ្រប់ទីកន្លែង ប្រជាធិបតេយ្យ គឺជាការងារត្រូវធ្វើជាបន្ត បន្ទាប់ ហើយគ្មានប្រជាធិបតេយ្យណាអាចបន្តរស់រានទៅបានដោយគ្មានការចូលរួមយ៉ាងសកម្មពីសំណាក់ ប្រជាពលរដ្ឋនោះទេ»។ (យោង៖ សុន្ទរកថារបស់លោកស្រី Albright ស្តីពីសិទ្ធិមនុស្សនៅអាត្លង់តា ថ្ងៃទី០៣ ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ១៩៩៨)។

          ជាមួយគ្នានេះដែរ បណ្ឌិត Mahathir Mohammad បានទទូចឱ្យប្រជាជនម៉ាឡេស៊ីជៀសវាងមិនឱ្យ ធ្លាក់ចូលក្នុងកលល្បិចរបស់ពួកលោកខាងលិចនោះទេ។ ចំពោះរូបលោក «ប្រជាធិបតេយ្យវាល្អហើយ ប៉ុន្តែផល ប្រយោជន៍របស់វា មានសារៈសំខាន់ជាង» (យោង៖ សុន្ទរកថាគន្លឹះរបស់លោក Mahathir ក្នុងសន្និបាត UMNO ទីក្រុង កូឡាឡំពួរ ថ្ងៃទី១១ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០០០)។ ចំពោះប្រទេសយើង គ្មានអ្វីសំខាន់ជាងថាតើ យើងអាចរក្សាសន្តិភាព និងស្ថិរភាពដែលជាបុរេលក្ខខណ្ឌចាំបាច់ ដើម្បីរក្សាកម្លាំងចលករនាពេលបច្ចុប្បន្ន នៃសេដ្ឋកិច្ចដែលកំពុងរីកលូតលាស់របស់យើងបានដែរឬអត់ ហើយបានដោយរបៀបណានោះទេ។ ចំពោះ ប្រជាជនរបស់យើង គ្មានអ្វីសំខាន់ជាងថាតើយើងអាចធ្វើឱ្យជីវភាពរស់នៅរបស់ពួកគេប្រសើរឡើង តាមរយៈការ កាត់បន្ថយភាពក្រីក្រដែរឬអត់នោះទេ។ ពាក្យស្លោកមួយនៃពាក្យស្លោកនានារបស់គណបក្សប្រជាជនដែល ចែងថាអ្វីៗទាំងអស់ ដើម្បីប្រជាជន ពិតជាឆ្លុះបញ្ចាំងយ៉ាងច្បាស់ពីស្មារតីនេះ។

          ដូចនេះ ដល់ពេលដែលគណបក្សប្រឆាំងត្រូវពិនិត្យឡើងវិញ និងកែសម្រួលគោលនយោបាយរបស់ ខ្លួនហើយ។ ការយកភាពគុំគួន និងការសងសឹកធ្វើជាមូលដ្ឋាននៃគោលនយោបាយរបស់ខ្លួននោះ គឺជាទង្វើ ឆោតល្ងង់ ហួសសម័យកាល ហើយនិងខ្វះលក្ខណៈសម្បត្តិជាអ្នកដឹកនាំប្រទេស និងខ្វះការថ្លឹងថ្លែង។ ការផ្លាស់ ប្តូរទាំងស្រុងនៃផ្នត់គំនិតរបស់ពួកគេ គឺជាការចាំបាច់ខ្លាំងណាស់ ប្រសិនបើពួកគេចង់ក្លាយទៅជាគណបក្សដែល មានការទទួលខុសត្រូវ ដែលឈរលើគោលនយោបាយ ជាជាងគ្រាន់តែប្រឆាំងដើម្បីប្រឆាំងមួយមុខគត់នោះ។

សាន់ដ្រា អេង

ទីប្រឹក្សាអង្គភាពព័ត៌មាន និងប្រតិកម្មរហ័ស

Editorial, Opposition for the Sake of Opposition

Amid massive floods which have been inflicting high socio-economic cost for our country, the opposition leaders recklessly insulted the government for its swift response to help the people minimize their difficulties, to prevent the epidemic of water-borne diseases, to assist the local authorities to take any necessary measures to protect the life of the people and so on. The reason they scolded the Government was that they feared the ruling party would benefit from the floods by gaining more sympathy in the next election. 

            Clearly, there is no doubt that the people are clever enough to distinguish mere words of the opposition that help nothing between concrete measures taken by the government in this critical time that help them to meet their needs. When it comes to the relationship with people in rural area, there’s a world of differences between the leaders of the ruling party and that of the opposition. The general perception is that the leaders of the opposition, who get used to preferring pâté chaud and foie gras rather than Kako soup-traditional Khmer soup-, lack the common touch.

            In contrast, Samdech Techo Hun Sen himself led his Cabinet touring the affected area, walked through a flooded village, rode on small boat and spoke to the people who acclaimed him very warmly. He instructed his Cabinet to help the people replant rice by growing seedlings to be offered to them rather than giving seeds.     

            It is beyond belief of everyone that the opposition leaders are acting inappropriately before this serious national disaster. People in the affected area wonder what their motives were in behaving indifferent to the suffering of the people. The question is that what they will do instead when they win election and form the Government. Obviously, they won’t care for the livelihood of the people. Instead, they only work to aggressively pursue their own agenda-that is their lust for power. As a result, their words and deeds have generated bitter disappointment from every corner of the country. On top of that, Samdech Techo Hun Sen described the opposition parties in his TV address on 13 October 2011 as “being flooded by their own saliva”.

            With this relation, the leaders of the opposition are acting against their own people and also against the global trends. Next to us, Abhisit was seen next to Yingluck discussing measures to cope with the serious crisis caused by the current massive floods. Likewise, Aung San Su Kyi has abandoned her hard stance against her Government and is cooperating with it for the benefit of the people. As the world is changing, our country is favorably changing too thanks to sound and pragmatic policies of Samdech Techo Hun Sen. In this new world order, we have witnessed many new challenges and new realities that require new approaches and policies.

But despite all that, the opposition parties have unfortunately stayed indifferently as if “their foot had not touched the ground” as Samdech Techo Hun Sen has many times described them for not being familiar with the real situation of the country and that of the world. For instance, every times they speak to the grass- roots people, they always reiterate their intentions to copy the model of democracy from Western countries while on the contrary, former Secretary of State Madeleine Albright has advised that “each country must come to democracy at its own speed and by its own path. Government of the people cannot be imposed from the outside. It is always and everywhere a work in progress, and no democracy can endure without an active participation of its citizens.”(Ref: Albright speech on HR,  Atlanta, Dec.3, 1998).

            Accordingly, Dr. Mahathir Mohammad has urged Malaysians to not be hoodwinked by the West. To him, “democracy is good but its benefit is more important” (Ref: Mahathir, Keynote address at UMNO, KL, May 11, 2000).  There is nothing more vital for our country than whether and how we are able to maintain peace and stability which are a sine qua non prerequisite to keep the current momentum of our steady growing economy. There is nothing more relevant for our people than whether we can improve their livelihood by reducing the poverty. One of the CPP mottos- everything is for the people- very well reflects this spirit.

Hence, it’s time for the opposition parties to revise and readjust their policies. Basing their policies on hatred and vengeance is naiveté, irrelevant and lacks of statesmanship and balance. A radical change of their mindset is more than needed if they want to become responsible parties that engage in policy debates rather than opposing merely for the sake of opposition.

Sandra ENG

Advisor of Press and Quick Reaction Unit

បទវិចារណកថា៖ តើលោក ឡៅ ម៉ុងហៃ ជាអ្នកណា?

          ក្នុង​វ័យ​ចំ​ណាស់ទៅ​ហើយ​ ដែល​មាន​​ក្បាល​ទំ​ពែក​ ពូកែ​ខាងការ​រិះ​គន់​ មិន​បានចូល​រួម​​ស្ថាប​នា​  គឺជាញឹក​ញាប់ គិត​រំ​ពៃ ​សម្លឹង​មើលរិះ​រក​តែ​ភាព​អវិជ្ជមាន​ តាមរយៈ​ការ​​ជាន់​កំ​ទេច និង​​បំ​ផ្លាញ​ចោល​ទាំង​ស្រុង ​នូវ​សន្តិ​ភាព​ ស្ថិរភាព​​នយោបាយ​នៅ​កម្ពុជា​ លោកឡៅ ម៉ុងហៃ ដែល​គេប្រសិទ្ធនាមឱ្យថា ជា​​អ្នក​វិភា​គ​ឯករាជ្យ  ប៉ុន្តែ​ បើ​ពិនិត្យ​ពី​សកម្ម​ភាព​ពិត​ គឺបុគ្គល​ម្នាក់​នេះ​ ពិត​ជា​ឯករាជ្យ​ទៅ​ខាង​ប្រឆាំង​យ៉ាង​ពិត​ប្រាកដមែន។

លោក ឡៅ ម៉ុងហៃ ដែល​គេដឹង​ថា​ សព្វ​ថ្ងៃជានាយកប្រតិ​បត្តិវិទ្យាស្ថាន​ប្រជាធិបតេយ្យ​ខ្មែរ​(KID)​ធ្លាប់​បាន​ទៅសិក្សាខាងជំនាញ​សេដ្ឋកិច្ចនៅ​ប្រទេស​អង់​គ្លេស​ និង​បាន​សិក្សារៀន​សូត្រនូវ​វិជ្ជាផ្សេងៗ​ទៀត​ពី​បរទេស​  ប៉ុន្តែ ជា​អកុសល លោក មិន​បាន​យក​ចំ​ណេះ​ដឹង​ទាំង​នោះ​មក​ប្រើ​ប្រាស់ ដើម្បី​បំ​រើ​ជា​ប្រយោ​ជន៍​​ដល់​សង្គម​ជាតិ​បន្តិច​សោះ​ឡើយ។

តាមប្រភពពីអ្នកចាស់ទុំធ្លាប់ធ្វើការជាមួយលោកតាសឺនសាន ​បាននិយាយ​ថា លោក ឡៅ ម៉ុងហៃ   ក្រោយពីចាកចេញពីប្រទេសអង់គ្លេសមក រូបលោកបានមកជ្រក​នៅក្នុងរណសិរ្សជាតិរំដោះប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ ពីឆ្នាំ១៩៨៨ ដល់១៩៩២ ដែលដឹកនាំដោយ លោកតាសឺនសាន  បន្ទាប់មក ​​លោក​​តាសឺន​សាន និង លោក អៀង ម៉ូលី បានបញ្ជូន លោក ឡៅ ម៉ុងហៃ ឲ្យ​ធ្វើ​ជា​ប្រធានស្តី​ទី​នៃ​មជ្ឈ​មណ្ឌល​កំចាត់​មីន ។ ធ្វើ​ការ​នៅ​ទី​នោះ​បាន​មួយឆ្នាំ ដោយ​សារតែ លោក ឡៅ ម៉ុងហៃ គ្មានសមត្ថភាព​ក្នុង​ការ​ធ្វើជា​ប្រធាន​ស្តី​ទី នៅឆ្នាំ​១៩៩៣​ដល់​១៩៩៤​ក៏​ត្រូវ​គេ​ដេញ​ចេញពី​ការងារ​។ ក្រោយ​មកក៏បានផ្លាស់​មក​​ធ្វើការងារ​​ជា​នាយ​ក​ប្រតិបត្តិ​​​នៃ​វិទ្យាស្ថាន​ខ្មែរ​ដើម្បី​ប្រជាធិប​តេយ្យ​(the Khmer Institute  of Democracy )រហូត​ដល់​សព្វ​​ថ្ងៃនេះ។

ជាមួយ​នឹង​ការ​បរិហារ​រិះ​គន់​ដ៏​ច្រើន​ដែល​លោក ឡៅ ម៉ុងហៃ ធ្លាប់​បាន​ប្រើ​ប្រាស់​វេទិកានានា ដើម្បី​វាយ​ប្រហារ​​​ពី​ក្រៅ​ប្រទេស​តាម​រយៈវិទ្យុ​បរទេស​និយាយភាសាខ្មែរ និង​វិទ្យុ​ក្នុង​ស្រុក​ដែល​គាំ​ទ្រ​និន្នាការប្រឆាំង ថ្មី​ៗនេះ​​ បុគ្គល​រូប​នេះ​ បាន​ធ្វើ​ការ​រិះ​គន់ដោយ​­ឥត​សំ​ចៃមាត់​ និង​ធ្វើ​ខ្លួន​លោក​ ហាក់​ដូច​ជា​ អទិ​ទេព​ ចេះដឹង​សព្វ​គ្រប់​នូវ​បញ្ហា​នយោបាយ​ក្នុង ​និង​ក្រៅ​ប្រទេស​ ​​ហើយ​​អាចមាន​សមត្ថភាព​ ក្នុង​ការ​​បង្គាប់​បញ្ជាឱ្យ​រដ្ឋាភិបាល​ ធ្វើតាម​ចិត្តរបស់​លោក​បានគ្រប់​​ពេល​ទៀត​ផង​។

ក៏​ប៉ុន្តែ រាល់​ពាក្យ​ទិតៀន​ទាំង​នោះ​ របស់​បណ្ឌិត​ឆ្វេង​និយម​ម្នាក់​នេះ​ ហាក់​ដូច​ជាមិន​មាន​ន័យ​សម្រាប់​យក​មក​ពិចារណាបាន​ជា​ប្រយោជន៍​​ដល់សង្គម​​កម្ពុជា​ឡើយ​។ លោក ឡៅ​ ម៉ុង​ហៃ​ បាន​រិះ​គន់​​ដូច្នេះ​ថា ​«ការ​ចង​ចំណង​អាពាហ៍ពិពាហ៍​របស់​កូន​អ្នក​កាន់​​​​អំណាច​​ គឺ​មិន​មែន​ជា​សញ្ញា​ល្អ​នោះ​​ទេ​​​សម្រាប់​ប្រទេស ពី​ព្រោះ​វា​អាច​នាំ​មក​នូវ​ការ​បង្កើត​ច្បាប់​​​​នានា ​​មាន​លក្ខណៈ​លំអៀង​ទៅ​រក​តែ​ក្រុម​អ្នក​កាន់​អំណាច​ប៉ុណ្ណោះ »​ និង​បាន​បន្ត​ថា​ ​« ដល់​​​តែ​ចាក់​​ស្រេះ​អ៊ីចឹង​ទៅ​ ជា​ថ្នាក់​ដឹក​នាំ​អ៊ីចឹង គឺ​ស្រទាប់​មួយ​ហ្នឹង គឺ​កាន់​អំណាច​រហូត​ទៅ ហើយ​ពេល​ធ្វើ​ច្បាប់​ទម្លាប់​​អី​សម្រាប់​តែ​ការ​ពារ​ផល​ប្រយោជន៍ ឬ​ពង្រឹង​អំណាច​របស់​ខ្លួន​ហ្នឹង»។

យើង​សូម​ទាញ​ការ​ចាប់​អារម្មណ៍​ ជុំ​វិញ​ការ​បង្កើត​ច្បាប់​នានា គឺដើម្បីបំ​រើ​ សេចក្តី​ត្រូវ​ការ​ចាំបាច់​ក្នុង​ការ​គ្រប់​គ្រង​រដ្ឋបាលសាធារណៈ និង​រក្សានូវ​ស្ថិរភាព​នយោបាយ​ ជាពិសេសការ​លើក​ស្ទួយ​នីតិរដ្ឋនៅ​កម្ពុជា​ ដែល​ច្បាប់​ទាំង​នោះ​ គឺមាន​វិសាល​ភាព​ទូ​លំ​ទូ​លាយ​ និង​បាន​បំ​រើ​ជាប្រយោជន៍​ដល់​មហាជន​ទូទៅ​ វាមិន​មែន​ដូចជា​ការ​ចោទ​ប្រកាន់​ដោយ​ខ្វះ​វិចារញ្ញាណបែប​លោក​ឡៅ​ ម៉ុង​ហៃ នោះ​ទេ​។

ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ​ ពាក្យ​សម្តី​ទាំង​នេះ​ វាគ្រាន់​តែជា​ការអុជ​អាល​  ញុះ​ញង់​ បំ​បែក​បំ​បាក់​កម្លាំង​សាមគ្គី​ភាព​ ឯកភាព​ជាតិ រវាង​ ខ្មែរ​និង​ខ្មែរតែ​ប៉ុណ្ណោះ។ គ្មាន​ហេតុ​ផល​ណាមួយ ដែល​ចំ​ណង​គ្រួ​សារ​ត្រូវ​បាន​កំ​ណត់​លក្ខខណ្ឌ ថា មិន​អាច​ភ្ជាប់​ទំ​នាក់​ទំ​នង​រវាង​​ឧបនិស្ស័យ​ នៃសេចក្តី​ស្រឡាញ់​ និង​ការ​រំ​ពឹង​ទុក​ពីភាព​សុខសាន្ត​នៃជី​វិត​គូរស្រករបាន​ទេ​ វាជាក្រិត​ក្រម​នៃច្បាប់​ធម្ម​ជាតិ។

សម្តី​ រិះ​គន់​រ​​បស់​លោក ឡៅ​ ម៉ុង​ហៃ គឺបង្កប់​ទៅដោយ​ចរិតនយោបាយ​​ឡូក​ឡំ​ជាមួយ​មនោសញ្ចេត​នា​ពិត​នៃ​ទឹក​ចិត្តរបស់​មនុស្សជាតិ​ និង​ជា​លេសនៃការ​សម្រេច​ទិសដៅ​វាយ​ប្រហារ​របស់​ខ្លួន​ ដែល​មិន​ផ្អែក​ទៅ​លើការពិត​​ ជាក់​ស្តែង នៃសង្គម​កម្ពុជា​បច្ចុប្បន្ន​ ដែលសិទ្ធិ​សេរី​ភាព​ ទាំង​នេះ​​​ ​ត្រូវ​បាន​ចែងក្នុង​រដ្ឋធម្ម​នុញ្ញរបស់​ប្រទេស។ ម៉្យាង​ទៀត បើ​យោង​​តាមប្រពៃណីរបស់​ខ្មែរ តាំង​ពី​បុរាណ​រៀង​មក ការ​រកគូរស្រករ​ គឺគេតែង​តែមើល​ទៅ​តាមពូជអំបូរ សូម្បីតែក្នុងកំណាព្យរបស់ ភារម្យភាសាអ៊ូ ហៅក្រម ង៉ុយ ក៏បានរំលឹក​ដល់​កូនចៅ​ប្រុសស្រី​ដែរថា « បើរើសប្រពន្ធប្តីឲ្យមើលផៅសន្តាន » បានន័យថា​បើរើសកូន​ចៅ​ត្រូវ​តែ​មើល​ពូជពង្ស ឬ ក្រុមគ្រួសារ​ដោយ លោកចង់ឲ្យយើងចេះគិតគូរឲ្យបានហ្មត​ចត់មុននឹង​ស្តីដណ្តឹង​កូន​ចៅ​​អ្នកណា​ម្នាក់ ៗ  ។ ត្រង់​​នេះ​ គឺ​ចង់​បញ្ជាក់​ថា ចំ​ណងអាពាហ៍​ពិពាហ៍​ វា​មិន​មាន​ឥទ្ធិ​ពល​ណាមួយ​ក្នុង​អំ​ណាច​របស់​ថ្នាក់​ដឹក​នាំ​នោះ​ទេ គឺចង់​បញ្ជាក់​ថា​ រាល់​កំ​ហុសឆ្គង​របស់​បុគ្គល​ណាម្នាក់​ត្រូវ​តែទទួល​ខុសត្រូវ​ចំ​ពោះមុខច្បាប់ ដោយ​មិន​អាង​លើចំណង​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​ឡើយ​។

ជានិច្ចកាល​ប្រមុខដឹក​នាំ​ប្រទេស​ តែង​តែ​រំ​លឹក​ជារឿយ​ៗ​ ដោយ​ផ្តើម​ចេញ​ពី​សាច់​សារលោហិត​ផ្ទាល់ របស់​លោក​ ឱ្យ​យក​ចិត្តទុកដាក់​ខ្ពស់​ ក្នុង​ការ​កសាង​នូវ​អំពើ​ល្អ​ ហើយ​​គ្រប់​គ្នាត្រូវ​តែគោរព​​ និង​អនុវត្តតាម​ច្បាប់​ ជាអទិ​ភាព​ ដើម្បី​បញ្ចៀសបាន​នូវ​រឿង​ក្តី​នានាឡើង​តុលាការ​។

ដូច្នេះ​ ការ​រិះ​គន់​ របស់​លោក ឡៅ​ ម៉ុង​ហៃ ជុំ​វិញ​បញ្ហា​នេះ​ គឺជាការ​ប្រើ​ពេល​ទំ​នេរ ដ៏​ឥត​ប្រយោជន៍​ គិត​តែពីប្រយោជន៍​ផ្ទាល់​ខ្លួន​ តាម​រយៈការ​និយាយ​បំ​ភ្លើស ខុសពី​ការពិត​ និយាយសម្តី​ចោល​ម្សៀត​ ឥត​បាន​ការ ឬជាការ​ប្រកាន់​មាំ​ក្នុង​ជំ​នាញ​ពូ​កែតែខាងជេរ និង​បន្ថោកតម្លៃ​ ខ្មែរគ្នាឯង​ ដោយ​ធ្វើ​មិន​ដឹង​មិន​ឮអំពី​គោល​ការ​ណ៍​ច្បាប់។ មិន​ត្រឹម​តែ​ប៉ុណ្ណោះ​ បុគ្គល​រូប​នេះ​ បាន​ប្រើ​យុទ្ធ​នាការ​ខ្មៅ ទាំង​នេះ​ គឺត្រូវ​បាន​គេដឹង​ថា​ បាន​និង​កំ​ពុងធ្វើ​បាវ​បំ​រើ​ឱ្យ​គណបក្ស​ប្រឆាំង​នៅ​កម្ពុជា​ដោយ​ចំ​ហរ និង​ ក៏​ដើម្បី​ទាក់​ទាញជំ​នួយ​ក្នុង​ការ​ចិញ្ចឹម​អាជីព​របស់​ខ្លួន​ឱ្យ​បាន​យូរតែប៉ុណ្ណោះ។

ទោះ​ជាយ៉ាង​ណាក៏​ដោយ​ រាជ​រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា​ តែង​តែ​ប្រកាសពី​ជំ​ហរ​ច្បាស់​លាស់​នូវ​ការ​ទទួល​យក​រាល់​មតិ​រិះ​គន់​ ទាំង​ឡាយ​ណា​ក្នុង​ន័យ​កែលំ​អរ ស្ថាបនា​ និង​អភិ​វឌ្ឍ​សង្គម​ជាតិ ដោយ​មិន​ប្រកាន់​និន្នាការ​នយោបាយ​ទេ​ ។ ប៉ុន្តែ រដ្ឋាភិបាល​ ក៏​សូម​រក្សាសិទ្ធិ​ក្នុង​ការ​ទប់​ស្តាត់​ និង​ចាត់​វិធាន​ច្បាប់​ទៅ​លើ​ការរិះ​គន់​ទាំង​ឡាយ​ណា​ ដែល​មាន​ចរិត​ញុះញង់​ បំ​បែក​បំ​បាក់​ឯកភាពជាតិ​ ដើម្បីធានាបាន​នូវ​ស្ថិរភាព​ សណ្តាប់​ធា្នប់​សង្គម​ និង​ការ​បញ្ចៀសនូវ​ភាព​អាណាធិបតេយ្យ៕

ដោយៈ រួម​ ជាតិ​​​