ដោយៈពូន សំរេច
សភាពមិនច្បាស់លាស់នៃយុទ្ធសាស្ត្រដឹកនាំ ក្នុងឋានៈខ្លួនជាប្រធានគណបក្សនយោបាយប្រឆាំងមួយនៅកម្ពុជា ដែលមហាជនក្នុង និងក្រៅប្រទេសសង្ស័យថា ត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយសម្តេចហ៊ុន សែន តាមរយៈការធ្លាយចេញនូវឯកសារសម្ងាត់។ ប៉ុន្តែ ឈុតឆាកនៃការសម្តែង គឺជាយុទ្ធនាការវាយប្រហារខ្លាំងៗដោយឥតសំចៃមាត់ មកលើរាជរដ្ឋាភិបាលពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ តាមរយៈការដើរស្រែកឃោសនាគ្រប់ទីកន្លែងថា « ផ្លាស់ប្តូរចេញទៅ ត្រូវតែប្តូរមេដឹកនាំប្រទេសសព្វថ្ងៃ ហើយដាក់ជំនួសអ្នកថ្មីវិញ» ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ លោក កឹម សុខា បានសម្តែងការសរសើរ ថា របបបនប្រល័យពូជសាសន៍ ប៉ុល ពត មាននូវសន្តិភាព ហើយមិនដែលឮស្នូរគ្រាប់កាំភ្លើង១គ្រាប់ផ្ទុះទេ ។
ការប្រកាន់យកនូវទម្លាប់កុហក និងមិនទទួលយកការពិត ធ្វើជាមធ្យោបាយឃោសនា បាននាំឱ្យលោក កឹម សុខា គ្រប់គ្រងសតិអារម្មណ៍របស់ខ្លួនឯងលែងបាន រហូតមានការបដិសេធតម្លៃអ្នកចេះដឹង ដូចជា ប្រមាថចំពោះគោរមងាររបស់ឥស្សរជននៃថ្នាក់ដឹកនាំជាស្រ្តីដែលបានខិតខំរួមចំណែកស្តារ កសាង និងអភិវឌ្ឍប្រទេស និងថែមទាំងមិនទទួលស្គាល់នូវសមិទ្ធផលដ៏ច្រើនលើសលប់របស់រាជរដ្ឋាភិបាល ថា ជាជោគជ័យនៃការដឹកនាំឡើយ។
ថ្មីៗនេះ តាមរយៈបទវិចារណកថា របស់គណបក្ស សិទ្ធិមនុស្ស ដែលបានផ្សព្វផ្សាយតាមកម្មវិធីសម្លេងសិទ្ធិមនុស្ស ពួកគេបានធ្វើការទាត់ចោលទាំងស្រុងនូវតម្លៃនៃសន្តិភាពនាពេលបច្ចុប្បន្ន និងនិយាយថា សព្វថ្ងៃគ្មានទេលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ ការគោរពសិទ្ធិមនុស្ស និងការអភិវឌ្ឍន៍ គឺគ្មានសោះឡើយសន្តិភាពទាំងផ្លូវកាយ និងទាំងផ្លូវចិត្ត។
ផ្ទុយទៅវិញ បទវិចារណកថា បានសរសេរថា « សម័យកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យរបស់ ប៉ុល ពត ពីចន្លោះឆ្នាំ ១៩៧៥ ដល់ឆ្នាំ ១៩៧៩ ពេលនោះ គឺជាពេលដែលមានសន្តិភាព ពុំមានសង្គ្រាមរាំងជល់អ្វីទេ....»។
ដោយឡែក បទអត្ថាធិប្បាយនយោបាយមួយទៀតរបស់កម្មវិធី សម្លេងសិទ្ធិមនុស្ស ផ្សាយថ្ងៃទី១៥ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១១ បានសរសេរចោទប្រកាន់មកលើរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាថា « ក្រោមការដឹកនាំរបស់គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ទឹកដីខ្មែរជាច្រើនត្រូវបានបាត់បង់ នឹងបានធ្លាក់ទៅជាទឹកដីរបស់ប្រទេសវៀតណាម ដោយសារតែការបោះបង្គោលព្រំដែន។ ក្រៅពីនេះ គេបានបន្ថែមថា ស្ថានភាពទឹកដីកំពុងស្ថិតនៅក្នុងគ្រោះមហន្តរាយដូចសព្វថ្ងៃ មេដឹកនាំគួរតែសម្រេចចិត្តចាកចេញពីដំណែង ទុកឱ្យយុវជនជំនាន់ក្រោយឡើងជំនួសវិញ»។
សួរថា តើព្រំដែននៃសេចក្តីសុខផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្តរបស់លោក កឹម សុខា មាននៅត្រឹមកំរិតណា? ផ្តើមចេញពីអ្វី ? ហើយតើអ្វីទៅជាសន្តិភាពពិតប្រាកដនៅកម្ពុជា ? និងសួរថា ហេតុអ្វី បានជាលោកកឹម សុខា សម្តែងការកោតសរសើរចំពោះរបបបនប្រល័យពូជសាសន៍ប៉ុល ពត ដែលជារបបឃោរឃៅព្រៃផ្សៃ កាប់សម្លាប់មនុស្ស ធ្វើឃាតព្រះសង្ឃ កំទេចសាសនា បង្ខំឱ្យធ្វើការធ្ងន់ហួសកម្លាំង បង្អត់អាហារ ពេលឈឺគ្មានថ្នាំសង្កូវព្យាបាល និងបំផ្លាញហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធខ្ទេចខ្ទីអស់ ដែលជារបបទមិឡឥតសាសនា ថា ជាសម័យដែលមាននូវសន្តិភាពទៅវិញ?
ពិតណាស់ថា នៅសម័យនោះមិនឮសូរស្នូរគ្រាប់កាំភ្លើងផ្លោង បាញ់ប្រហារគ្នា ប៉ុន្តែ សម្លេងនៃសំរែកស្រែកទួញសោក ការព្រាត់ប្រាស់និរាស្ត្រក្រុមគ្រួសារ កើតចេញពីការចាប់ចងមនុស្សយកទៅកាប់សម្លាប់ចោល ដោយវាយនឹងត្បូងចប អារកនឹងធាងត្នោត និងអំពើរទារុណកម្មផ្សេងៗជាច្រើន នោះឬជាសន្តិភាពសម្រាប់លោក កឹម សុខា។
ពលរដ្ឋកម្ពុជាប្រមាណជិត២លាននាក់ ត្រូវបានសម្លាប់នៅក្នុងរបបវាលពិឃាត ចន្លោះពីឆ្នាំ ១៩៧៥ ដល់ឆ្នាំ ១៩៧៩ ដោយសារស្នាដៃមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមជាន់ខ្ពស់ ដែលធ្វើឱ្យពលរដ្ឋកម្ពុជា រងនូវទុក្ខលំបាក វេទនា ខ្លោចផ្សារ និងការរស់នៅដោយការអស់សង្ឃឹម ដូចយប់ងងឹត ដែលពុំដឹងជាថ្ងៃណាបានរួចផុតពីរបបផ្តាច់ការដ៏យង់ឃ្នងនោះ។
នេះឬជាសន្តិភាពរបស់លោក កឹម សុខា ? តើ លោក កឹម សុខា ចង់ទាញសន្តិភាពពិតប្រាកដ ដូចមាននាពេលសព្វថ្ងៃ ឱ្យវិលទៅរករបបប៉ុល ពត ទី២ ឬយ៉ាងណា? ចុះគោលនយោបាយសន្តិភាពរបស់គណបក្ស សិទ្ធិមនុស្សយ៉ាងដូចម្តេចទៅ? វាជាការបានកាន់កាប់អំណាច ហើយកាប់សម្លាប់អ្នកចេះដឹង និងបំផ្លាញសង្គមជាតិឱ្យវិនាសហិនហោចអស់ ឬយ៉ាងណា? បើ លោក កឹម សុខា ប្រកាន់ខ្ជាប់នូវការដឹកនាំមេរៀននយោបាយបែបប៉ុល ពត យ៉ាងនេះ តើសកម្មជនគាំទ្រគណបក្ស សិទ្ធិមនុស្ស គួរដើរតាមការបោកប្រាស់របស់លោក កឹម សុខា ដល់ពេលណាទៀត?
បើទោះជាប្រធានគណបក្សប្រឆាំងម្នាក់នេះ ចង់ធ្វើជាវីរបុរសចិត្តអន្យតិរ្ថិយ មានបំណងចង់ទាញសន្តិភាព ទៅរកដានកង់ប្រវត្តិសាស្ត្រនៃរបបប្រល័យពូជសាសន៍ យ៉ាងណាក្តី ក៏គំនិតទុទិដ្ឋិនិយមនោះ នឹងមិនអាចក្លាយជាការពិតបានដែរ ពីព្រោះ ទម្រាំបានសន្តិភាពដូចពេលសព្វថ្ងៃ គឺពិតជាបានមកដោយលំបាកជាទីបំផុត ដោយគេមិនអាចបំភ្លេច ឬមើលរំលងបានទេនូវគុណបំណាច់របស់គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ដែលរួមគ្នាជាកម្លាំងជាតិស្រោចស្រង់ជីវិតប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាពីការកាប់សម្លាប់នោះ និងឈានទៅរកការចាប់ខ្លួនមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមជាន់ខ្ពស់សំខាន់ៗមកកាត់ទោស នៅអង្គជំនុំជម្រះវិសាមញ្ញនៃតុលាការកម្ពុជា ដែលមានការចូលរួមពីអង្គការសហប្រជាជាតិមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ។
មេរៀនប្រវត្តិសាស្ត្រដ៏ជូរចត់ វាសមល្មមគ្រប់គ្រាន់ហើយសំរាប់ពលរដ្ឋកម្ពុជាដែលបានហែលឆ្លងកាត់ និងជួបប្រទះ។ សព្វថ្ងៃ រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា កំពុងរួមរស់នៅជាមួយសុខ សន្តិភាព ដ៏ពេញបរិបូរណ៍។ រាជរដ្ឋាភិបាលបានប្រកាន់ខ្ជាប់នូវគោលនយោបាយសាមគ្គីជាតិ ដើម្បីប្រមូលកម្លាំងប្រជាជាតិទាំងមូល ពីគ្រប់មជ្ឈដ្ឋាន គ្រប់និន្នាការនយោបាយ ទាំងនៅក្នុង និងនៅក្រៅប្រទេស ដើម្បីការរួមគ្នាជាធ្លុងមួយសំដៅ កសាង ការពារជាតិ និងសមិទ្ធផលសង្គម ក្នុងបរិការណ៍ដែលប្រទេសមាននូវឯករាជ្យ អធិបតេយ្យ បូរណភាពទឹកដី ប្រជាធិបតេយ្យ និងវឌ្ឍនភាពដ៏ថ្កើងថ្កាន។
ដូច្នេះ គោលគំនិតទុច្ចរិតរបស់បុគ្គលណាមួយ ដែលមានចេតនាចង់បង្វែរមាគ៌ាសន្តិភាព ដោយការប៉ុនប៉ងដឹកនាំ ឬចង់អនុវត្តផ្ទុយពីគោលការណ៍ប្រជាធិបតេយ្យ គឺនឹងអាចប្រឈមមុខចំពោះការថ្កោលទោសរបស់ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាទាំងមូល ឬអាចចាត់ទុកថាជាការប៉ុនប៉ងបង្កើតនូវវិបត្តិ កលយុគ និងភ័យអន្តរាយសម្រាប់កម្ពុជា។
រាជរដ្ឋាភិបាលបច្ចុប្បន្ន បាន និងកំពុងបោះជំហានទៅមុខក្នុងផែនការអភិវឌ្ឍប្រកបដោយចីរភាព ព្រមទាំងកំពុងលើកកំពស់តម្លៃសិទ្ធិសេរីភាព និងសេចក្តីថ្ងៃថ្នូររបស់មនុស្ស ហើយសិទ្ធិសេរីភាពដ៏ពេញលេញ ត្រូវបានផ្តល់ជូន និងធានាសម្រាប់ពលរដ្ឋគ្រប់រូប ដូចមានចែងក្នុងច្បាប់រដ្ឋធម្មនុញ្ញ។ សន្តិភាព ដែលមានសព្វថ្ងៃ គឺផ្តើមចេញពីសិទ្ធិរស់មានមានជីវិត និងបញ្ចប់ការកាប់សម្លាប់ ហើយកម្ពុជាបាន និងកំពុងពង្រីកខ្លួនចូលក្នុងតំបន់ និងសកលលោក ដើម្បីកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ និងភាពជាដៃគូរ ដើម្បីការអភិវឌ្ឍដ៏វែងឆ្ងាយ។ ដោយឡែក រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា បាននិងកំពុងដំណើរការបោះបង្គោលព្រំដែនជាមួយនឹងបណ្តាប្រទេសជិតខាង ដោយផ្អែកលើផែនទីទទួលស្គាល់ជាអន្តជាតិ និងតាមសន្ធិសញ្ញា អនុសញ្ញា និងកិច្ចព្រមព្រៀងនានាជាមួយប្រទេសជិតខាង ដើម្បីការមាននូវព្រំដែនមួយដ៏ច្បាស់លាស់ និងបញ្ចប់នូវវិវាទដ៏រាំរៃ គឺវាមិនដូចការចោទប្រកាន់របស់គណបក្ស សិទ្ធិមនុស្ស និងក្រុមអ្នករិះគន់មួយចំនួន ដែលថាការដឹកនាំរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលសព្វថ្ងៃ ធ្វើឱ្យបាត់ទឹកដីនោះទេ។ ការចោទប្រកាន់ដោយគ្មានមូលដ្ឋានទាំងឡាយ មកលើរាជរដ្ឋាភិបាល និងការបញ្ចេញនូវទស្សនវិភាគដែលឱ្យតម្លៃធ្ងន់ទៅលើរបបមួយដ៏ឃោរឃៅថា ជារបបដែលមានសន្តិភាព វាគ្រាន់តែជាការទាត់ចោលនូវសន្តិភាពពិតប្រាកដ ហើយងាកមករកការប៉ុនប៉ងអនុវត្តនូវបេសកកម្មខ្មៅ ដើម្បីជាមធ្យោបាយទាក់ទាញប្រជាប្រិយ៍ភាពពីប្រជាពលរដ្ឋ លាយឡំជាមួយនឹងភាពឡប់ឡែរបស់ខ្លួនតែប៉ុណ្ណោះ៕
ថ្ងៃទី១៨ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១១