ថ្ងៃទី១៣ ខែមករា ឆ្នាំ២០១២
លោកជុំ កុសល
សំណួរ៖ ខ្ញុំចង់ដឹងពីទស្សនៈអត្ថាធិប្បាយ
និងវិភាគទៅលើជំហរនយោបាយមិននឹងន៎របស់លោក សម រង្ស៊ី ។ ខ្ញុំបានទទួលលិខិតពីលោក
សយ សុភាព តាមរយៈ អ៊ីម៉ែលមកខ្ញុំ ។ លិខិតទី១ របស់លោក សម រង្ស៊ី ចុះថ្ងៃទី
២៦ ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ២០១១ គឺផ្ញើរជូន សម្តេចអគ្គមហាសេនាបតីតេជោ
ហ៊ុន សែន នាយករដ្ឋមន្រ្តីនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ថ្លែងអំណរគុណចំពោះសម្តេចដែលលោកបានឆ្លើយតបទៅនឹងសមាជិកសភា ១៦ រូប របស់ សម រង្ស៊ី
សាកសួរពីរឿងបង្គោលព្រំដែន ជាមួយវៀតណាម ហើយសម្តេចបានផ្ញើរត្រលប់ទៅវិញតាមរយៈសម្តេចប្រធានរដ្ឋសភា
នៅថ្ងៃទី ២ ធ្នូ ឆ្នាំ ២០១១ ហើយលោក សម រង្ស៊ី
នៅក្នុងលិខិតហ្នឹងសម្តែងនូវការគាំទ្រដល់រាជរដ្ឋាភិបាល
ចំពោះជំហរដ៏ត្រឹមត្រូវក្នុងការការពារបូរណភាពទឹកដី
ប៉ុន្តែក្រោយមកមិនដល់១ខែទេ នៅថ្ងៃទី ៧ មករា ប៉ុន្មានថ្ងៃមុននេះ លោក សម
រង្ស៊ី បានចេញលិខិតមួយបែរទៅជាប្រឆាំងជំទាស់យ៉ាងដាច់អហង្ការទៅវិញ
រហូតដល់ចោទអ្នកដែលគាំទ្រ ៧ មករា សុទ្ធតែជាជនក្បត់ជាតិទាំងអស់។
អញ្ចឹងយើងមើលមាយាទនយោបាយរបស់គាត់គឺមិន នឹងន៎រ
ជំហររបស់គាត់គឺមិនច្បាស់លាស់ មួយគាំទ្រ មួយប្រឆាំង អញ្ចឹងជុំវិញបញ្ហាលិខិតនេះ
តើទាំងលោកបណ្ឌិត ទាំងឯកឧត្តម យល់ឃើញយ៉ាងម៉េច ?
ឯកឧត្តម ជា ច័ន្ទបរិបូរណ៍
ចម្លើយ៖ ខ្ញុំបានឃើញលិខិតនេះ
ហើយខ្ញុំបានឮ ខ្ញុំគិតថា ប្រជាជនកម្ពុជាទាំងអស់ដែលរស់រានមានជីវិតពីរបបប្រល័យពូជសាសន៍ក្លាយខ្លួនទៅជាជនក្បត់ជាតិ
ទាំងរូបខ្ញុំ ទាំងកូនខ្ញុំទើបតែកើតក៏ជាជនក្បត់ជាតិដែរ។
អញ្ចឹងបើសិនជា គាត់កាន់អំណាចវិញ គាត់នឹងសម្លាប់ច្រើនជាងរបបប្រល័យពូជសាសន៍ទៅទៀត
ពីព្រោះរបបប្រល័យពូជសាសន៍ សម្លាប់ជាង ៣ លាននាក់។ អ្នកដែលគាំទ្រថ្ងៃ ៧
មករានេះលើស ពី៣ លាននាក់ទៅទៀត អញ្ចឹងគាត់ត្រូវសម្លាប់ច្រើនជាងរបបប្រល័យពូជសាសន៍
ព្រោះគាត់ចាត់ទុកថា យើងជាអ្នកក្បត់ជាតិរួចទៅហើយ
ទាំងអស់គ្នាគឺជាអ្នកក្បត់ជាតិ។ ត្រង់ចំណុចនេះខ្ញុំបានញែកឲ្យឃើញថា
លោក សម រង្ស៊ី នេះគឺជាអ្នកដែលមានគំនិតសាហាវជាង ប៉ុលពត ទៅទៀត។ មនោគមវិជ្ជារបស់គាត់គឺសាហាវជាង
ប៉ុលពតទៅទៀត បានន័យថា គាត់ចាប់ផ្តើមចាក់បំបែកនៅក្នុងសង្គមខ្មែរ
ឲ្យមានវណ្ណៈផ្សេងគ្នា ពីព្រោះប៉ុលពត គោលនយោបាយរបស់គាត់ គឺគាត់ធ្វើម៉េចបំបែកសង្គមខ្មែរ
ឲ្យមានវណ្ណៈ វណ្ណៈពីរផ្សេងគ្នា គឺ វណ្ណៈត្រូវគេជិះជាន់
និងវណ្ណៈជិះជាន់គេ
រួចហើយប៉ុលពតគាត់បញ្ឆេះវណ្ណៈដែលត្រូវគេជិះជាន់ហ្នឹង
ឲ្យមានកំហឹងវណ្ណៈរួចហើយផ្ទុះបដិវត្តន៍ឡើង។ ចំណែក លោក សម រង្ស៊ី
គាត់យកគំនិតហ្នឹងមកទៀត គាត់ចាប់ផ្តើមញែកនៅក្នុងសង្គមកម្ពុជាយើង
ឲ្យមានកំហឹងវណ្ណៈ ត្រង់ចំណុចនេះខ្ញុំគិតថា ពីអតីតកាលអាចទៅរួច
តែបច្ចុប្បន្នទៅអត់រួចទេ ដោយសារមូលហេតុអ្វី? ខ្ញុំសូមជម្រាបថា
យើងមិនខ្លាចនិយាយ ហើយយើងមិនត្រូវថា ឲ្យតែគំនិតរបស់ខ្មែរយើង
អ្នកដឹកនាំធ្វើល្អ ថាមិនកើត មិនមែនទេ ខ្ញុំលើកឧទាហរណ៍នយោបាយឈ្នះ-ឈ្នះ។
នៅក្នុងប្រវត្តិនៃប្រទេសកម្ពុជា គឺមានតែ ពីរទេ។ កាលពីព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី
៧ ចំណុចខ្លាំងគឺការបង្រួបបង្រួមជាតិ ដែលមានចេនឡាដីគោក និងចេនឡាដីទឹក
។ ដល់មកសម្តេចតេជោ លោក ធ្វើនយោបាយមួយគឺថា នយោបាយឈ្នះ-ឈ្នះ
អញ្ចឹងខ្មែររួបរួមគ្នា លោកមានទិសដៅមួយទៀតគឺវប្បធម៌ចែករំលែក ។
វប្បធម៌ចែករំលែកនេះឯងដែលធ្វើឲ្យ លោក សម រង្ស៊ី ពួក កឹម សុខា នេះក្តី
ចាក់បំបែកកំហឹងវណ្ណៈនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាអត់កើត។
អញ្ចឹងគាត់ដុតអត់ឆេះទេ ពីព្រោះថា សព្វថ្ងៃនេះ យើងប្រកាន់ទីផ្សារសេរី
កាលណាទីផ្សារសេរីត្រូវតែមានរវាងអ្នកមាន អ្នកក្រ
ហើយបើសិនជាយើងធ្វើកុំម្មុយនីស្ត គេថា ធ្វើកុំម្មុយនីស្តទៀតហើយ ។
អញ្ចឹងហើយបានសម្តេចលោកឈ្លាសវៃណាស់លោកបង្កើតឲ្យមានវប្បធម៌ចែករំលែក
ឃើញទេ លោកឧកញ៉ា អ្នកវិនិយោគទុនធំៗ គឺបានប្រមែរប្រមូលថវិកាទៅជួយកសាង
រចនាសម្ព័ន្ធ សង់សាលារៀន។ល។ ជាច្រើន
ដើម្បីឲ្យប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាយើងមានលទ្ធភាព ឲ្យជិតគ្នាវិញ មិនឲ្យគំលាតពីគ្នា។
ត្រង់ចំណុចនេះ គឺជាចំណុចខ្លាំងមួយធ្វើឲ្យពួក លោក សម រង្ស៊ី ក្តី ពួកលោក
កឹម សុខា ក្តី ដុតបញ្ចេះភ្លើងបញ្ហានេះអត់បាន។ អញ្ចឹងខ្ញុំសូមសរុបមកវិញ
នៅក្នុងរបបប្រល័យពូជសាសន៍ យើងគិតមើលថាតើយើងទាំងអស់គ្នារស់រងទុក្ខវេទនារបៀបណា?
បើយើងគិតមកដល់ពេលនេះគឺមានអាយុ ៣៣ ឆ្នាំ
ហើយបើបូកនឹងអាយុរបស់យើងទៀត ខ្លះក៏ ជាង ៤០ ឆ្នាំ ខ្លះ ៥០ ឆ្នាំ ជាង ខ្លះ
៦០ ឆ្នាំ ជាង។ នៅពេលនោះប្រជាជនកម្ពុជាយើង
គឺទទួលរងទុក្ខវេទនាខ្លាំងណាស់ ហើយតែងតែបន់ស្រន់ថា អ្នកណាក៏បានដែរឲ្យតែមករំដោះខ្លួន
។ កាលនោះបើសិន លោក សម រង្ស៊ី
មករំដោះក៏យើងទាំងអស់គ្នាដឹងគុណគាត់ដែរ តែវាអត់មាន
អញ្ចឹងហើយបានជាយើងដឹងគុណថ្ងៃ ៧ មករា គឺជាថ្ងៃរំដោះជីវិតរបស់យើងទាំងអស់គ្នាឲ្យរស់រានមានជីវិតមកដល់ថ្ងៃនេះ
ហើយនិងយើងមានអ្វីៗទៅថ្ងៃអនាគតទៀត បើគ្មានថ្ងៃ ៧ មករា ទេ
វាអត់មានអ្វីទាំងអស់ វាស្មើសូន្យបាត់ទៅហើយ ម្លេះសឹងពូជសាសន៍យើងវាបាត់ពីក្នុងសកលលោកនេះបាត់ទៅហើយ។
អញ្ចឹងគាត់ចោទថា ពួកយើងទាំងអស់គ្នាអបអរសាទរថ្ងៃ ៧ មករា គឺជាពួកក្បត់ជាតិនេះ
ខ្ញុំគិតថា ហ្នឹងហើយជាលទ្ធផលនៃការដែលគេមិនគាំទ្រគាត់ក្នុងការបោះឆ្នោតទៅអនាគតហ្នឹងហើយ។
ដូច្នេះខ្ញុំគិតថា សុំទោសមិនមែនឃោសនាបោះឆ្នោតទេ តែសុំនិយាយការពិតថា
ហ្នឹងហើយដែលគាត់មិនចេះ គាត់មិនយល់ ហើយមិនរៀនពីនយោបាយ។
លោក បណ្ឌិត ឈឹម ផលវរុណ
ចម្លើយ៖ សម្រាប់ខ្ញុំ ខ្ញុំចង់បញ្ចាក់ថា អ្វីដែល លោក សម
រង្ស៊ី ធ្វើការចោទប្រកាន់ដោយយក ៧ មករា ធ្វើជាសត្រូវ
ហើយរហូតដល់ចោទប្រកាន់អ្នកដែលគាំទ្រ ៧ មករា ទៅជាជនក្បត់ជាតិ
គឺខ្ញុំសុខចិត្តគឺធ្វើជាសត្រូវនឹង លោក សម រង្ស៊ី
គឺយើងមិនអាចឲ្យជីវិតយើងបាត់បង់
ហើយមិនអាចឲ្យរបបប្រល័យពូជសាសន៍វិលមកវិញទេ។
ដូច្នេះសម្រាប់អ្នកនយោបាយដែលគ្មានកិត្តិយស គ្មានតម្លៃចំពោះជាតិ
ហើយមិនស្គាល់ការលំបាកនៃរបបខ្មែរក្រហម ខ្ញុំជាបុគ្គលមិនខ្លាចនឹងដើរតួជាសត្រូវរបស់
លោក សម រង្ស៊ី ទេ។ ពាក្យសត្រូវនេះមិនមែនសត្រូវជាបុគ្គលទេ គឺសត្រូវនឹងគំនិតនយោបាយទុច្ចរិតរបស់
លោក សម រង្ស៊ី គឺខ្ញុំប្រឆាំងនឹងនយោបាយបាយដ៏ទុច្ចរិតរបស់ លោក សម រង្ស៊ី
តែខ្ញុំអត់ប្រឆាំងបុគ្គលរបស់គាត់ទេ ។ មួយទៀតខ្ញុំអាចបញ្ជាក់ជូនប្រជាពលរដ្ឋទូទៅ
ហើយជាពិសេសក្រុមនយោបាយរបស់លោក សម រង្ស៊ី ក៏ដូចជាក្រុមនយោបាយរបស់លោក
កឹម សុខា ដែលប្រឆាំងនឹង ៧ មករា គឺខ្ញុំអាចបញ្ជាក់ជាឧឡាឬកថា
ខ្ញុំមានកំណើតពីរ កំណើត១ ជាកំណើតធម្មជាតិ ដែលខ្ញុំកើតឡើងតាមរយៈឪពុកម្តាយខ្ញុំជាអ្នកផ្តល់កំណើត
ប៉ុន្តែកំណើតរបស់ខ្ញុំនេះ បិះនឹងអាចបាត់បង់
បើសិនខ្ញុំពុំបានទទួលនូវឱកាសបន្តជីវិតពីរបប ប៉ុលពត
ដែលត្រូវបានផ្តួលរំលំនៅថ្ងៃ ៧ មករា ដូច្នេះកំណើតថ្មីរបស់ខ្ញុំមកដល់ថ្ងៃនេះខ្ញុំអាយុ
៣៣ បូកនឹងកំណើតធម្មជាតិរបស់ខ្ញុំ យើងគណនាឃើញថាខ្ញុំមានកំណើតពីរ ។
ហើយមួយទៀតអ្នកដែលប្រឆាំង ថ្ងៃ ៧ មករា សព្វថ្ងៃនេះគឺជាក្រុមទុច្ចរិត
ដែលមិនមែនស្ថិតនៅក្នុងឯកសណ្ឋានត្រឹមតែជាគណបក្ស សម រង្ស៊ី ឬ គណបក្ស កឹម
សុខា ទេ រហូតដល់ជ្រកនៅក្នុងឯកសណ្ឋានអង្គការសិទ្ធិមនុស្សទៀត
ដែលគេចេះតែលើកហេតុផល អញ្ចឹងដើម្បីឲ្យប្រជាពលរដ្ឋយល់ខ្ញុំឆ្លៀតឱកាសចូលក្នុងច្រកហ្នឹងមួយទៀត
ដើម្បីឲ្យប្រជាពលរដ្ឋបានយល់ថា តើហេតុអ្វីបានជាយើងមានថ្ងៃ ៧ មករា?
ហើយហេតុអ្វីបានជាថ្ងៃ ៧ មករា ធ្វើឡើងដោយសារឥស្សរជនដែលលះបង់
ពលីកម្មជីវិត ដើម្បីគេចចេញពីបន្ទាយនៃយោធាខ្មែរក្រហម
ហើយទៅរំដោះប្រទេសជាតិ ដោយរៀបចំគោលនយោបាយ ដើម្បីឲ្យរដ្ឋាភិបាលវៀតណាមគាំទ្រ
និងចូលរួមចំណែករំដោះប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរពីរបបប្រល័យពូជសាសន៍។ ហេតុម៉េចបានជាជំនាន់នោះ
កម្ពុជាមិនទៅពឹងអង្គការសហប្រជាជាតិ? ចំណុចនេះយើងមិនបិទមាត់អស់លោក
ប្រឆាំងទាំងនោះទេ តែយើងចង់ពន្យល់ជូនប្រជាពលរដ្ឋឲ្យបានយល់
នៅពេលប្រជាពលរដ្ឋយល់ ជនទុច្ចរិតដែលងប់ងល់ប្រមាថ
មាក់ងាយចំពោះជីវិតប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ
នឹងត្រូវសាបសូន្យនូវទស្សនៈទុច្ចរិតរបស់ខ្លួនតាមរយៈការដឹង ការយល់
របស់ប្រជាពលរដ្ឋ។ នៅទសវត្សរ៍ ៧០ -៨០ នេះ
តើពិភពលោកស្ថិតក្នុងស្ថានភាពបែបណា
គឺជាស្ថានភាពដែលពិភពលោកពុះចែកជាពីរ នៃមនោគមវិជ្ជា បែបប្រជាធិបតេយ្យលោកខាងលិច
និង ប្រជាធិបតេយ្យលោកខាងកើត
ហើយមនោគមវិជ្ជានេះបានធ្វើឲ្យមហាអំណាចនៃប្លុកទាំងពីររុញច្រានបង្កើតបាន
ទៅជាសង្គ្រាមត្រជាក់មួយ ដែលគំរាមកំហែង សឹងតែក្លាយទៅជា
សង្រ្គាមលោកលើកទី៣ ទៅទៀត ។ សួរថាតើអង្គការសហប្រជាជាតិ
នៅពេលដែលមហាអំណាចទាំង៥ មិនស្ថិតនៅក្នុងសុភវិនិច្ឆ័យក្នុងការធានានូវសិទ្ធិ
សេរីភាព សិទ្ធិរស់រានមានជីវិតរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ
ជាពិសេសប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជា តើអង្គការសហប្រជាជាតិមានយន្តការឯណា
ពីព្រោះអង្គការសហប្រជាជាតិរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ គឺចំណុះទាំងស្រុងទៅនឹងអំណាចរបស់មហាអំណាចទាំង៥
នេះឯង។
អញ្ចឹងកម្ពុជាសុខចិត្តអូសបន្លាយរងគ្រោះដោយសារយន្តការអង្គការសហប្រជាជាតិដែលអត់ដើរក្នុងស្ថានភាពសង្គ្រាមត្រជាក់
ឬក៏កម្ពុជាត្រូវតែរកច្រកដើម្បីរស់
ហេតុអ្វីក៏យើងមិនព្រមទទួលស្គាល់ថា ច្រកដែលយើងបានរស់
ស្ថិតនៅក្រៅក្របខ័ណ្ឌអង្គការសហប្រជាជាតិមួយដែលគ្មានដំណើរការ
មានតែសំបក ម៉េចក៏យើងមិនកោតសរសើរឥស្សរជនខ្មែរ ដែលរត់រកច្រកចេញបាន
ចំណុចនេះសំខាន់ណាស់ ហើយហេតុអ្វីបានទៅជាយកបញ្ហាអង្គការសហប្រជាជាតិ
ដែលគេនាំគ្នាមិនឲ្យតម្លៃទៅហើយ ឥឡូវយើងមិនពិបាកគិតទេ
បើផ្អែកលើធម្មនុញ្ញអង្គការសហប្រជាជាតិ សួរថាតើ
វាមិនដែលរដ្ឋាភិបាលប្រល័យពូជសាសន៍ទៅស្នើសុំអង្គការសហប្រជាជាតិឲ្យផ្តួលរំលំរបបខ្លួនឯងទេ
សូម្បីតែពិឃាតនេះពិឃាតរហូតដល់ក្នុងជួរដឹកនាំបក្សរបស់ខ្លួនទៅទៀត
សួរថាតើមានអ្នកណាមានឱកាសទៅស្នើសុំអង្គការសហប្រជាជាតិ
ដូចកករល្អក់ឲ្យមេប៉ុលពតកំទេចកម្ពុជាកាន់តែលឿនទៀត ។ អស់លោកប្រឆាំង ក្រុមអស់លោកហ៊ានទិតៀនរដ្ឋាភិបាល
ហ៊ានទិតៀនគណបក្សដឹកនាំរដ្ឋាភិបាល ហ៊ានទិតៀនរណសិរ្សសាមគ្គីសង្គ្រោះជាតិកម្ពុជា
ដែលជាអ្នករំដោះជីវិតប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ ហ៊ានទិតៀនភាពស្ម័គ្រចិត្ត
និងអង់អាចរបស់កងទ័ពវៀតណាមក្នុងការចូលរួមជាមួយរណសិរ្ស ដើម្បីរំដោះប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ។ ចុះអ្នកម៉េចក៏មិនទិតៀនយន្តការអង្គការសហប្រជាជាតិ
ដែលមានតែសំបក ដំណើរការអត់បានផង ចុះអ្នកម៉េចក៏មិនទិតៀន
គ្រាន់តែនយោបាយពិភពលោក សហរដ្ឋអាមេរិក និងប្លុកលោកខាងលិចសុខចិត្តការពារមេឃាតករខ្មែរក្រហម។
ចំណុចនេះដែលយើងគួរពិចារណា ត្រង់ហ្នឹងដែលជាសារមួយបញ្ជាក់ថា
ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរត្រូវតែដកឃ្លាចេញអំពីជនដែលរំលោភទៅលើជីវិតដែលយើងបានរស់រានសល់ពីស្លាប់
ពីរបបប៉ុលពត យើងត្រូវដកឃ្លាចេញពីក្រុមនយោបាយទុច្ចរិត ដែលមិនឲ្យតម្លៃជីវិតរបស់យើង
និងក្រុមអង្គការសង្គមស៊ីវិលពាក់ស្លាកសិទ្ធិមនុស្សតែជាក្រុមទុច្ចរិតក្នុងការប្រមាថមាក់ងាយជីវិតរបស់យើង។ដូច្នេះអ្នកទាំងអស់នោះគ្មានតម្លៃសម្រាប់ការទ្រទ្រង់សិទ្ធិមនុស្ស
ជាពិសេសការទ្រទ្រង់សិទ្ធិរស់រានមានជីវិតយើងទេ។
-មតិលោក ជុំ កុសល
ខ្ញុំពិនិត្យលើខ្លឹមសារលិខិតរបស់លោក
សម រង្ស៊ី ខ្ញុំងាកក្រោយបន្តិចពីរឿងលិខិតពីរវាខុសគ្នា។ ទី១
ខ្ញុំចង់ទាញអារម្មណ៍ជនរួមជាតិឲ្យមើលពីជំហររបស់ថ្នាក់ដឹកនាំ។ លោក សម
រង្ស៊ី ជាប្រធានគណបក្សប្រឆាំង ធម្មតាប្រធានជាបេក្ខភាពនាយករដ្ឋមន្រ្តីហើយ
មានមហិច្ឆតាចង់ឈោងយកអំណាចធ្វើជានាយករដ្ឋមន្រ្តី
ដើម្បីដឹកនាំប្រទេស ប៉ុន្តែគ្រាន់តែប៉ុណ្ណឹងជំហរមិនច្បាស់លាស់ទៅហើយ។
រឿងថ្នាក់ដឹកនាំបើគោលជំហរឥរិយាបទនយោបាយមិនច្បាស់លាស់គ្រោះថ្នាក់ដល់ជាតិណាស់
វាពាក់ព័ន្ធទៅនឹងការសម្រេចចិត្ត ថ្នាក់ដឹកនាំជាតិ ។
គ្រាន់តែនៅក្នុងលិខិត កាលពីឆ្នាំ ២០០៥ ចោទប្រកាន់គ្មានមូលដ្ឋានមកលើសម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន ហើយកាលនោះជារឿងបុគ្គលទេ
ប៉ុន្តែសម្តេចលោកយោគយល់លោកដកពាក្យបណ្តឹង ដើម្បីឲ្យមានឱកាសចូលរួមមកបោះឆ្នោត
២០០៨ ទៅ។ បើសិនលោកមិនដក ក៏មិនដឹងធ្វើអ្វីលោកដែរ
ព្រោះអ្នកឯងប្តឹងគ្មានមូលដ្ឋាន ហើយក្នុងនាមជារូបវ័នបុគ្គល
ជាថ្នាក់ដឹកនាំកំពូលរបស់ជាតិ ត្រូវគេជាន់ឈ្លីកិត្តិយសដូច្នេះ លោកប្តឹងជារឿងធម្មតា។
ប៉ុន្តែសរសេរសុំទោសយ៉ាងច្បាស់ ក្នុងលិខិតសុំទោស វាប្រៀបបានដូចសាលក្រមមួយយ៉ាងច្បាស់ទៅហើយ
ប៉ុន្តែ លោក សម រង្ស៊ី ភ្លេចអ្វីដែលខ្លួនបាននិយាយ
មិនទទួលខុសត្រូវចំពោះខ្លួនដែលបាននិយាយ បែរទៅជាបំភ្លេចពាក្យសុំទោស
អាហ្នឹងយើងមិនបាច់និយាយទេ ថាវាផុត យើងអាចវាយតម្លៃថា
ជាមនុស្សដែលមានស្មារតីមិនចងចាំ ព្រោះទង្វើដែលខ្លួនបានធ្វើមិនទទួលខុសត្រូវ។
ដល់មកលិខិតថ្មីៗនេះ ថ្ងៃទី ២៦ ខែធ្នូ ២០១១ ចេញមកគឺថា
ពិតច្បាស់ណាស់គឺ សូមគាំទ្រដល់រាជរដ្ឋាភិបាលចំពោះជំហរដ៏ត្រឹមត្រូវក្នុងការការពារបូរណភាពទឹកដី។
ស្រាប់តែថ្ងៃ ៧ មករា ចេញមកជេរតែម្តង សុទ្ធតែជនក្បត់ជាតិគាំទ្រ ៧ មករា
សុទ្ធតែរដ្ឋាភិបាលអាយ៉ង ។ល។ អាហ្នឹងជាភាសាមួយដែលខ្ញុំធ្លាប់លើកឡើងថា វាមានតែខ្មែរក្រហមធ្លាប់ប្រើ។
ឥឡូវយើងក្រឡេកមករឿងដែលគាត់ចោទថា អ្នកដែលគាំទ្រ ៧ មករា
សុទ្ធតែជនក្បត់ជាតិ ។ ខ្ញុំចាំបានថា ៧ មករា ដែលយើងឈប់សំរាកមួយថ្ងៃ
សិស្ស និស្សិត បញ្ញាវ័ន្ត មន្រ្តីរាជការ ដែលឈប់មួយថ្ងៃចូលរួមអបអរ
ពីព្រោះថ្ងៃនេះត្រូវបានប្រកាសជាផ្លូវការជាទិវាបុណ្យជាតិ សួរថា
ប្រកាសហ្នឹងនៅក្នុងដំណាក់កាលដែលសម្តេចព្រះវរៈបីតាជាតិ
នរោត្តម សីហនុ ព្រះអង្គគង់ប្រថាប់ជាព្រះមហាក្សត្រ នៅពេលនោះព្រះអង្គបានឡាយព្រះហស្ថលេខា
ទទួលស្គាល់ ៧ មករា ជាបុណ្យជាតិ ហើយព្រះអង្គក៏អបអរសាទរបុណ្យ ៧ មករា ដែរ
ពីព្រោះព្រះអង្គមានព្រះជន្មឡើងវិញក៏ដោយសារ ៧ មករា ព្រះអង្គ
ធ្លាប់មានព្រះរាជបន្ទូលជាមួយសម្តេចតេជោ
ថា បើកុំតែមាន ៧ មករា ព្រះកាយព្រះអង្គ និង ព្រះញាតិវង្សានុវង្ស
ក៏អស់ដែរ អញ្ចឹងព្រះអង្គទទួលស្គាល់ អញ្ចឹងបើ លោក សម រង្ស៊ី ចោទថា
អ្នកដែលគាំទ្រ ៧ មករា សុទ្ធតែក្បត់ជាតិ មានន័យថា ព្រះវរៈរាជបីតា
ព្រះអង្គចូលនៅក្នុងលំដាប់ហ្នឹងដែរ នេះយើងយកមកពិភាក្សាទាំងអស់គ្នា។
ហើយមួយទៀតរឿង ៧ មករា ឥឡូវបងប្អូនដែលឆ្លងកាត់របបហ្នឹង ទាំងខ្ញុំ ទាំងលោកបណ្ឌិត
ទាំងឯកឧត្តម ហើយបងប្អូនជនរួមជាតិដ៏ទៃទៀតដែលឆ្លងកាត់របបហ្នឹង រងទុក្ខវេទនា
បងប្អូនចាត់ទុក ៧ មករា ជាសត្រូវជាមួយពួកអស់ហ្នឹងដែរ ឬយ៉ាងម៉េច? ។
ខ្ញុំបានឮពីអ៊ំម្នាក់ គាត់ថា អាពួកនេះវាឆ្កួតអីវា
៧ មករា រំដោះជីវិតចេញពីអាពត វាទៅជាចាត់ទុក ៧ មករា ជាសត្រូវ
នេះជាសម្តីរបស់អ្នករងគ្រោះមួយរូប ដែលឆ្លងកាត់របបនេះ សួរថា តើ៧
មករា ដែលបានចាត់ទុកនរណាជាសត្រូវរបស់ខ្លួនឯងឬនៅ? អត់ដែលទេ ក្រៅពីប្រជាជនទូទៅ
ដែលបានរួចផុតពីរបបប្រល័យពូជសាសន៍ ចាត់ទុកថា ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃកំណើតទី២
ដូចលោកបណ្ឌិតបានលើកឡើង។ កំណើតទី១ យើងកើតតាមធម្មជាតិ ឪពុកម្តាយផ្តល់កំណើត
តាមរបៀបជីវវិជ្ជា ហៅថាតំណរពូជ បង្កើតកំណើតឲ្យយើងមកឃើញពន្លឺថ្ងៃ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីយើងមានជីវិត
ឃើញពន្លឺថ្ងៃ កកើតមកហើយ គឺជីវិតយើងរស់
ប៉ុន្តែនៅពេលដែលជីវិតយើងកំពុងតែរស់ ស្រាប់តែបណ្តើរទៅសម្លាប់
ហើយត្រូវមានអ្នកមកសង្គ្រោះឲ្យយើងរួចផុតទៅវិញនោះ រឿងអ្វីយើងចាត់ទុកអ្នករំដោះជាសត្រូវ
វាមានតែមនុស្សហ្នឹងជាមនុស្ស ទមិឡ មានតែពួកអត់សាសនា
ឬដូចរឿងនិទានពួកក្រពើវង្វេងបឹង
ដែលគេខំសង្គ្រោះខ្លួនឯងយកទៅដាក់នៅក្នុងត្រពាំង ដឹកទៅដល់ត្រពាំងហើយ
បែរទៅជាមកសម្លាប់អ្នកសង្រ្គោះទៅវិញ អាហ្នឹងជាពពួកក្រពើវង្វេងបឹង។
យើងនិយាយនៅក្នុងទិដ្ឋភាពជាក់ស្តែង ដើម្បីពិចារណាទាំងអស់គ្នា
តើអ្នកណាមួយដែលឆ្លងកាត់របបហ្នឹង ហើយចាត់ទុក ៧ មករា ជាសត្រូវ
វាមានតែខ្មែរក្រហមទេ មេដឹកនាំខ្មែរក្រហមទើបមាន
ដែលកំពុងស្ថិតនៅក្នុងអង្គសវនាការនៅសាលាក្តីខ្មែរក្រហម ដែលចាត់ទុក ៧
មករា ជាសត្រូវ ពីព្រោះពួកគេជាអ្នកកាន់អំណាចនៃរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ
ដែលត្រូវបានដួលរលំដោយសារ ៧ មករា អញ្ចឹងគេចាត់ទុក៧ មករា ជាសត្រូវ។
ប៉ុន្តែនៅពេលដែល លោក សម រង្ស៊ី លោក កឹម សុខា ចាត់ទុក ៧ មករា ជាសត្រូវ
មានន័យថា គាត់ស្ថិតនៅក្នុងបញ្ជីពួកខ្មែរក្រហម
សូម្បីតែនៅក្នុងលិខិតរបស់គាត់ សម្តីរបស់លោក កឹម សុខា បាននិយាយថា
របបខ្មែរក្រហម យួនជាអ្នករៀបចំឆាក។ ឥឡូវ លោក សម រង្ស៊ី លិខិតចុះថ្ងៃទី ៧
មករា ខ្ញុំលើកយក១ឃ្លាទេថា « ដូច្នេះព្រឹត្តិការណ៍នៃប្រទេសកម្ពុជា
ក្នុងរយៈពេលប្រមាណ ៤០ កន្លងមកនេះ គឺសុទ្ធតែ ជាឆាកល្ខោនដែលយួនរៀបចំ
ដើម្បីបន្តនយោបាយវាទីទឹកដីរបស់គេ » គឺដូចគ្នា ហើយដល់តែយើងស្តាប់សម្តី
នួន ជា មួយមាត់ណាក៏ចោទវៀតណាម អញ្ចឹងបីក្រុមហ្នឹង អត់ខុសគ្នាទេ
ប្រជាពលរដ្ឋដែលរងគ្រោះ ហើយចេញផុតពីរបបនេះ ដោយសារ ៧ មករា
ទទួលយកបានអត់ទេ ម្នាក់ៗស្អប់ខ្មែរក្រហមខ្លាំងណាស់ ហើយឥឡូវមេបក្សទាំងពីរហ្នឹងចេញមក
គន្លងទៅជាមួយខ្មែរក្រហម។
-មតិឯកឧត្តម
ជា ចន្ទ័បរិបូរណ៍
បើយើងនិយាយអំពីទុក្ខវេទនានៃរបបប្រល័យពូជសាសន៍
គឺយើងនិទានប៉ុន្មានថ្ងៃក៏មិនអស់ដែរ ហើយយើងសាកល្បងគិតថា បើសិនកាលនោះ
សម្តេចលោកទៅពឹងពាក់វៀតណាមឲ្យជួយ តែវៀតណាមអត់ជួយវិញ
តើយើងនឹងធ្លាក់ទៅដល់ជម្រៅណាទៀត? ពីព្រោះកាលនោះខ្ញុំនៅក្នុងកងចល័ត ពួកខ្មែរក្រហមគេបានប្រកាសថា
បើហ៊ានតែទៅវៀតណាមនៅពេលដែលចាប់បានគេយកមកដូរអំបិលហើយ។ ដូច្នេះគឺគ្មាននរណាមួយហ៊ានទៅទេ
ប៉ុន្តែនេះជាបេសកៈកម្មមួយយកជីវិតទៅប្តូរដូចសម្តេចលោកមានប្រសាសន៍អញ្ចឹង
គឺយកជីវិតទៅប្តូរធ្វើដើមទុន។ បើសិនជាគេបដិសេធគឺត្រូវស្លាប់ទាំងអស់គ្នា មិនមែនស្លាប់តែសម្តេចទេ
គឺប្រជាជនទាំងអស់គឺត្រូវស្លាប់ទាំងអស់តែម្តង។ ក្រោយថ្ងៃរំដោះ៧មករា បើយើងគិតមើលគឺយើងឈឺចាប់ប៉ុណ្ណាទៀត?
គឺត្រូវបានអន្តរជាតិ ជាពិសេសអង្គការសហប្រជាជាតិ( អ ស ប )មិនប្រគល់អសនៈរបស់កម្ពុជានៅ
អ ស ប ឲ្យកម្ពុជាយើងទៀត។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះទេ សូម្បីតែនៅក្នុងតំបន់អាស៊ានក៏គេអត់គាំទ្រយើងដែរ
គឺគេគៀបសង្កត់យើងគ្រប់បែបយ៉ាង។ នៅពេលដែលកម្ពុជាបានរំដោះ ក្រសួងខ្លះគឺចាប់ផ្តើមពីគ្នា២នាក់
៣នាក់ ដើររើសក្រដាស ឬសៀវភៅយកមករៀបចំស្ថាប័ននីមួយៗគ្រប់ទាំងអស់ ប្រជាជនកម្ពុជាត្រូវបានបាក់កម្លាំងទាំងអស់
ហើយអ្នកចេះដឹងគឺអត់មានទេ ពីព្រោះខ្មែរក្រហមសម្លាប់ចោលទាំងអស់
អ្នកទាំងនោះគឺជាមុខសញ្ញាទី១ហើយ បន្ទាប់មកគឺប្រជាជនធម្មតា និង តៗមកទៀត។អញ្ចឹងធនធានមនុស្សក៏យើងអត់
ចាប់ផ្តើមកសាងពីបាតដៃទទេរ។ បើយើងប្រៀបធៀបកាលពីទទួលឯករាជ្យពីបារាំងគឺខុសគ្នាឆ្ងាយណាស់
ពីព្រោះបារាំងបានបន្សល់ទុកឲ្យទាំងអស់ ទាំងរដ្ឋបាល។ល។ ប៉ុន្តែសម្រាប់៧មករា
គឺអត់មានទេ គឺចាប់ផ្តើមកសាងប្រទេសពីក្រោមសូន្យ។ ធនធានមនុស្សក៏អត់មាន
សម្ភារៈក៏អត់មាន។ ខ្ញុំចាំមិនភ្លេចទេ គឺយើងត្រូវរៀនផង
ធ្វើពលកម្មសម្អាតសាលាផង ហើយយើងម្នាក់ៗរស់ដោយភាពស្លេកស្លាំង។
កាលនោះយើងប្រើពាក្យស្លោកថា « ដៃម្ខាងការពារ ដៃម្ខាងកសាង » ។ ការពារ គឺខ្លាចរបបខ្មែរក្រហមត្រឡប់មកវិញ
ហើយកសាង គឺកសាងអ្វីដែលខ្ទេចខ្ទាំ។ អញ្ចឹងខ្ញុំគិតថា ថ្ងៃ៧មករានេះ
គឺជាថ្ងៃមួយដែលខ្មែរគ្រប់រូប មិនត្រឹមតែជំនាន់យើងទេ
កូនចៅយើងក៏ត្រូវតែចងចាំដែរ។ បើគ្មានថ្ងៃ៧មករាទេ គឺមិនមានថ្ងៃនេះទេ
ហើយក៏គ្មានថ្ងៃស្អែកដែរ។ អញ្ចឹង អ្នកដែលចាត់ទុកថ្ងៃ៧មករាជាសត្រូវ
អ្នកនោះឯងគឺជាក្រុមលោក ប៉ុល ពត ហើយ។ ខ្ញុំគិតថាពួកនោះគឺជាក្រុមលោក ប៉ុល ពត
ពីព្រោះមនោគមវិជ្ជា ទ្រឹស្តី ។ល។ ដែលគាត់យកមកធ្វើសព្វថ្ងៃនេះ
គឺគាត់យកមនោគមវិជ្ជារបស់ ប៉ុល ពត មកធ្វើឡើងវិញ។
លោក ជុំ កុសល
សំណួរ៖ លោកបណ្ឌិត ការបកស្រាយរបស់អស់លោកខាងប្រឆាំង គាត់លើកថា
បើក្រោយថ្ងៃរំដោះ៧មករាហើយ ហេតុអ្វីវៀតណាមមិនដកចេញភ្លាម? ម៉េចមិនទៅពឹង អ ស ប
? រឿងនេះគឺលោកបណ្ឌិតបានបកស្រាយហើយ។ ក៏ប៉ុន្តែមានមនុស្សម្នាក់របស់គណបក្ស សម
រង្ស៊ី នោះលើកថា មុនថ្ងៃ៧មករាគឺ អាពត វាសម្លាប់ទៅហើយ តែក្រោយថ្ងៃ៧មករា ក៏មិនខុសពី
អាពត ដែរ គឺកេណ្ឌប្រជាពលរដ្ឋឲ្យទៅស្លាប់នៅព្រំដែន
បញ្ជូនកងកម្លាំងឲ្យទៅស្លាប់នៅព្រំដែន។ សូមលោកបណ្ឌិតជួយធ្វើអត្ថាធិប្បាយត្រង់ចំណុចនេះបន្តិចបាទ?
លោកបណ្ឌិត ឈឹម ផលវរុណ
ចម្លើយ៖ ចំណុចទី១ ដោយសារពួកគាត់មានគំនិតដែលហៅថា ជាសត្រូវ
ឬជាតិនិយមជ្រុលហួសហេតុ យកវៀតណាមជាសត្រូវ អញ្ចឹងខ្ញុំចង់បញ្ជាក់ថា
តើការរំដោះប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរចេញពីរបបខ្មែរក្រហមជាវីរៈភាពដែរ ឬអត់? ។
ខ្ញុំសូមប្រៀបធៀប បើសិនជាអាមេរិក ទៅវាយអាប់ហ្គានីស្ថានកាលជំនាន់សង្គ្រាមត្រជាក់នៅពេលនោះ
រុស្ស៊ី និងចិនប្រាកដជាដាក់វិញជាមិនខានឡើយ។ ដូច្នេះទៅអត់រួចទេ។ អាមេរិក វាយ
អាប់ហ្គានីស្ថានគឺនៅក្រោយការបញ្ចប់សង្គ្រាមត្រជាក់ទេ។ ពីព្រោះកាលជំនាន់សង្គ្រាមត្រជាក់តែហ៊ានធ្វើអ្វីគឺប៉ះពាល់ដល់ផលប្រយោជន៍មហាអំណាចដ៏ទៃទៀត។
ការរួមចំណែករបស់វៀតណាមក្នុងការរំដោះប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ គឺជាការអារកាត់យ៉ាងលំបាកបំផុតសម្រាប់ប៉ះពាល់ដល់ផលប្រយោជន៍របស់ជាតិគេ។
គ្រាន់តែការវាយផ្តួលរំលំខ្មែរក្រហម សហការជាមួយនឹងរណសិរ្សសាមគ្គីសង្គ្រោះជាតិកម្ពុជា
ប្រទេសមហាអំណាចចិន ពេលនោះដែលគាំទ្រប៉ុល ពត ក៏វាយលុកប្រទេសវៀតណាមដែរ។
ដូច្នេះការចូលរួមរំដោះប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ ដើម្បីផ្តួលរំលំរបប ប៉ុល ពត
តាមរយះរណសិរ្សសាមគ្គីសង្គ្រោះជាតិកម្ពុជា
គឺជាការអារកាត់របស់វៀតណាមដ៏ធំធេងណាស់។ ប៉ុន្តែហេតុអ្វីបានជាយើងទទួលបានជោគជ័យ?
ទី១ គឺហ៊ានប្រថុយ ដូចជាថ្នាក់ដឹកនាំគណបក្សប្រជាជន ដែលបានរត់ចេញពីបន្ទាយយោធាខ្មែរក្រហមទៅវៀតណាមគឺជាការលះបង់។
ក្រោយថ្ងៃរំដោះ៧មករាហើយ តើយើងបានសន្តិភាពទេ? គឺអត់ទេ គឺដៃម្ខាងយើងការពារ
ការពារខ្លាចគេយកជីវិត គឺការពារនូវការវិលត្រឡប់នៃរបបប្រល័យពូជសាសន៍ដែលមានមហាអំណាចមួយចំនួនរួមទាំងបណ្តាប្រទេសអាស៊ានមួយចំនួនដែរ
បានគាំទ្រ ប៉ុល ពត ។ ដូច្នេះគឺយើងការពារជីវិត គឺជាចំណុចធំជាងគេ។
អញ្ចឹងយើងសួរថា តើសង្គ្រាមក្នុងស្រុក ក្រោយថ្ងៃរំដោះ៧មករា ១៩៧៩
ជាសង្គ្រាមតំណាងឲ្យនរណា? វាគឺជាសង្ក្រាមតំណាងឲ្យផលប្រយោជន៍មហាអំណាចសង្គ្រាមត្រជាក់។
សម្រាប់កម្ពុជា គឺធំជាងសង្គ្រាមនេះទៅទៀត គឺកម្ពុជា ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរក្រោមការគ្រប់គ្រងដោយសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតកម្ពុជា
គឺជាសង្គ្រាមការពារជីវិត ទប់ស្កាត់ការវិលត្រឡប់នៃរបបប្រល័យពូជសាសន៍ ប៉ុល ពត
ទោះបីជាអ្នកឯងមានមនោគមវិជ្ជាយ់ាងណាក៏យើងអត់ខ្វល់ទេ
យើងខ្វល់តែការខ្លាចជីវិតយើងបាត់បង់ទៅវិញម្តងទៀត។ អញ្ចឹងគឺយើងខ្វល់តែរឿងកសាងផង
ការពារផង។រឿងក៥ ដែលទាំងអ្នកនយោបាយនៅគណបក្ស កឹម សុខា និងអ្នកនយោបាយនៅគណបក្ស
សម រង្ស៊ី ចោទ។ សួរថាតើសង្គ្រាម
មិនចេះធ្វើឲ្យមានងាប់មនុស្សទេឬ? តើក៥ វាជាសារធាតុមួយពាក់ព័ន្ធទៅនឹងសង្គ្រាមក្នុងប្រទេសកម្ពុជាដែរ
ឬទេ? តើវាជាយុទ្ធសាស្ត្រការពារនៃការវិលត្រឡប់នៃរបបប្រល័យពូជសាសន៍ដែរ
ឬអត់? មានន័យថា ទាល់តែមានសង្គ្រាមទើបគេបញ្ជូនទាហ៊ានឲ្យទៅច្បាំង។
បើនិយាយប្រឆាំងនឹងក៥ ក្នុងស្ថានភាពនាពេលនេះទើបវាខុស ប៉ុន្តែកាលនៅជំនាន់នោះ
សារធាតុនៃយុទ្ធសាស្ត្រយោធា ក្នុងការការពារទប់ស្កាត់មិនឲ្យរបបខ្មែរក្រហមមកវិញគឺជាការត្រឹមត្រូវ។
ប៉ុន្តែមិនមែនជារឿងកំហុសដូចអស់លោកចោទនោះទេ អ្នកទាំងអស់នោះគឺងប់ងល់ដោយនយោបាយឆ្កួតលីលាដែលវង្វេងនៅក្នុងព្រៃប្រជាធិបតេយ្យសេរីពហុបក្ស។
-មតិលោក ជុំ កុសល
រឿងវត្តមានកងទ័ពវៀតណាម ការជួយឧបត្ថម្ភពីសំណាក់កងទ័ពវៀតណាមជួយមកដល់កម្ពុជាក្នុងដំណាក់កាលនោះ
គឺជាកាលៈទេសៈ ចាប់ជម្រុញ ហើយវាជារឿងស្របច្បាប់ មិនមែនសម្រាប់តែកម្ពុជានៅក្នុងតំណាក់កាលនោះទេ។
ប្រទេសជាច្រើនដែលមានបញ្ហានៅផ្ទៃក្នុងរបស់ខ្លួន ហើយសុំជំនួយបរទេសឲ្យមកជួយ
គឺគេនិយាយគិតទៅដល់បញ្ហារឿងស្របច្បាប់ហើយ។ ខ្ញុំបានអានសៀវភៅដែលសម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន លោកបានសរសេរ គឺ « ១៣ទស្សវត្ស
នៃដំណើរកម្ពុជា » ដែលលោកជាតួអង្គសំខាន់នៅក្នុងរឿងរំដោះប្រទេសជាតិ។
លោកបានសរសេរថា បើសិនជានៅក្នុងតំណាក់កាលនោះ វៀតណាមគេគ្មានស្មារតីសាមគ្គី
អន្តរជាតិអធនទេនោះ ពីព្រោះគេទើបតែចប់ពីសង្គ្រាមដែរ អញ្ចឹងគេត្រូវប្រមូលកម្លាំងកសាងប្រទេសគេដែរ
។ ប៉ុន្តែរឿងអីដែលវៀតណាមសុខចិត្តបរិច្ចាគជួយយើង? យើងត្រូវពិចារណាចំណុចនេះផង
ហើយបើសិនជាវៀតណាមគេមិនជួយ តើមានប្រទេសណាដែលចេញមុខមកជួយប្រទេសកម្ពុជា? ហើយបើសិនជារបបប្រល័យពូជសាសន៍នៅបន្តជីវិតរស់រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ
តើកម្ពុជាដ៏អភ័ព្វនៃយើងនឹងក្លាយទៅជាយ៉ាងម៉េច?
នៅក្នុងសៀវភៅនោះគឺលោកបានសរសេរអញ្ចឹង។នៅក្នុងតំណាក់កាលសង្គ្រាមលោកលើកទី២
អាមេរិក រុស្ស៊ី បារាំង អង់គ្លេស រួមគ្នាទៅវាយពួកហ្វាស៊ីស អាឡឺម៉ង់។ អាមេរិក
ជាមួយសហភាពសូវៀត រួមគ្នាទៅវាយពួកហ្វាស៊ីសជប៉ុន ដែលទៅឈ្លានពានប្រទេសដ៏ទៃ តើរឿងនោះយ៉ាងម៉េចទៅវិញ?។
ទាក់ទងទៅនឹងក្រោយថ្ងៃរំដោះ៧មករា
គេមិនដែលបញ្ជូនកងទ័ពទៅច្បាំងដោយស្រុកគ្មានសង្គ្រាមនោះទេ។និយាយឲ្យងាយស្តាប់
បើឯងមិនមកវាយអញទេ អញក៏មិនទៅវាយឯងដែរ។ ការផ្តួលរំលំរបបប្រល័យពូជសាសន៍ ទោះបីជាយើងផ្តួលរំលំអំណាចនៅទីក្រុងភ្នំពេញក៏ពិតមែន
ក៏ប៉ុន្តែមិនមែនមានន័យថាអង្គការចាត់តាំងរបស់ខ្មែរក្រហមត្រូវបានបញ្ចប់ជាស្ថាពរ
ហើយយើងចាប់ផ្តើមមានសន្តិភាពតាំងពីឆ្នាំ១៩៧៩ មកនោះទេ។
ពួកនេះគ្រាន់តែគេចខ្លួនពីអំណាចនៅទីក្រុងភ្នំពេញ តែវាទៅបង្កអំណាចនៅព្រំដែនដដែល
ប៉ុន្តែទាំងអង្គការចាត់តាំង យោធា និងនយោបាយរបស់ពួកវាគឺនៅដដែល។
មិនតែប៉ុណ្ណោះនៅឆ្នាំ១៩៨២ គឺបានបន្ថែម២ភាគីថែមទៀត
បង្កើតបានជារដ្ឋាភិបាលចម្រុះត្រីភាគីមកប្រឆាំងជាមួយនឹងរដ្ឋាភិបាលរំដោះជាតិរបស់សាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតកម្ពុជា។
អញ្ចឹងតើឲ្យថ្នាក់ដឹកនាំសាធារណរដ្ឋត្រូវជ្រើសរើសយកផ្លូវណា?
គឺត្រូវការពារកុំឲ្យរបបពួកនោះវិលត្រឡប់មកវិញ ពីព្រោះតែយើងផ្តួលរំលំវាហើយ
វាមកវិញនោះវានឹងសម្លាប់គុណទ្វេរដងហើយ។ នៅក្នុងរបប ប៉ុល ពត តួលេខមធ្យមដែលអាពត
សម្លាប់ប្រជាជនក្នុងមួយថ្ងៃ១៥០០នាក់។ ដូច្នេះសូមឲ្យអស់លោកដែលនិយាយនេះ
សូមឲ្យយកបញ្ហាប្រវត្តិសាស្ត្រមកដាក់ជាមូលដ្ឋានក្នុងការនិយាយផង។លោកឪពុកខ្ញុំក៏ធ្លាប់ទៅក៥ដែរ
ការដែលលោកទៅនោះគឺទៅដើម្បីការពារព្រំដែន ការពារកុំឲ្យពួកខ្មែរក្រហមវាបង្កជម្រក។
បើសិនជាអ្នកឯងមិនវាយប្រហារមកលើរដ្ឋាភិបាលនាសម័យនោះ គេមិនមែនបញ្ជូនកងទ័ពទៅទេ។
ប៉ុន្តែអ្នកឯងមកវាយគេដែរ គឺកាលៈទេសៈចាប់ជម្រុញអញ្ចឹង។
-មតិឯកឧត្តម ជា
ចន្ទ័បរិបូរណ៍
បើគិតពីការលំបាកកាលសម័យនោះ គឺមិនថាឡើយទៅដល់ព្រំដែន គឺចង់ជម្រាបដល់បងប្អូនយុវជនយើងសព្វថ្ងៃនេះ
។ដើម្បីទៅកំពង់ចាម គឺយើងទៅតាមព្រៃកុង ហើយសព្វថ្ងៃក្លាយទៅជាចំការស្វាយចន្ទី
និងមានភោជនីយដ្ឋានជាច្រើន។
តាមផ្លូវនោះឡានកាកបាទក្រហមដឹកសម្ភារៈទៅជួយប្រជាជនក៏ឆ្លងអត់បានដែរ
គឺពួកនោះបាញ់ឆេះទាំងអស់។ ទោះបីជាយើងជិៈកាណូត ពីក្រចេះ ពីឆ្លូងមកកំពង់ចាម ក៏ពួកខ្មែរក្រហមស្ទាក់បាញ់នៅតាមផ្លូវនៅ
ហានជ័យ ដែរ។ អស់លោកសង្គមស៊ីវិលមួយចំនួន គាត់និយាយថា ជំនាន់ប៉ុល ពត
មិនគួរឲ្យជឿទេ គឺជាឆាកល្ខោនរៀបចំទាំងអស់ ពីព្រោះចាប់ពី២ធ្នូ ទៅដល់ថ្ងៃ៧មករា
គឺមានរយះពេលតែ២០ថ្ងៃជាងទេ គ្រាន់តែចែកអាវុធឲ្យទាហ៊ានក៏ចែកមិនទាន់ផង។
ប៉ុន្តែគាត់អត់យល់ថានៅពេលនោះសភាពការណ៍វាទុំជោរ ប្រជាពលរដ្ឋលែងគាំទ្រ ដូចបក្សប្រឆាំងសព្វថ្ងៃអញ្ចឹងដែលគាត់ប្រើពាក្យថា
អ្នកដែលសល់ពីការរស់ពី៧មករា អ្នកគាំទ្រ៧មករា សុទ្ធតែពួកក្បត់ជាតិនោះ
គឺប្រជាពលរដ្ឋលែងគាំទ្រអស់លោកបាត់ទៅហើយ បានន័យថាធ្លាក់បាត់ទៅហើយ។ អញ្ចឹងរបបប្រល័យពូជសាសន៍គឺដូចគ្នាអញ្ចឹង
គាត់សម្លាប់ប្រជាជនឯង គឺដល់តំណាក់កាលមួយដែលប្រជាពលរដ្ឋគ្រាន់តែឮសូរសម្លេង
ស្នូរអាវុធបែរទៅជាញញឹមទៅវិញថាយើងមានសង្ឃឹមរស់។ តំណាក់កាលនោះហើយ ដែលរយះពេលខ្លីបំផុត
ហើយបានជោគជ័យ បានន័យថាប្រជាពលរដ្ឋចូលរួមគាំទ្រ។
-មតិលោកបណ្ឌិត ឈឹម
ផលវរុណ
ឥឡូវនេះយើងមានសន្តិភាព យើងមានការលើកស្ទួយដំណើរការប្រជាធិបតេយ្យ ការលើកស្ទួយការគោរពសិទ្ធិមនុស្ស
និងការអនុវត្តច្បាប់។ អស់លោកគណបក្សប្រឆាំង អង្គការ NGO ពាក់ផ្លាកសិទ្ធិមនុស្សនិន្នាការប្រឆាំង
ឲ្យតែមានបញ្ហាកើតមានការអសកម្មនៅក្នុងសង្គម គាត់តែងតែទៅនិយាយពឹងបរទេស
នេះគឺអត់មានការប្រល័យពូជសាសន៍ផង។ គ្រាន់តែរឿងបញ្ហាក្នុងសង្គម
ទំនាស់បរិបទដីធ្លីអីហ្នឹង គាត់ទៅនិយាយពឹងបរទេស ចុះទម្រាំប្រល័យពូជសាសន៍
សួរថាកម្ពុជា និងអន្តរជាតិ ជាពិសេសវៀតណាម
តើគេមានសិទ្ធិមករំដោះជីវិតប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរដែរឬអត់? ហើយអ្វីដែលអ្នកទាំងអស់នោះកំពុងតែបាត់បង់នូវសេចក្តីថ្លៃថ្នូរក្នុងនាមខ្លួនជាអ្នកប្រជាធិបតេយ្យ
ជាអ្នកសិទ្ធិមនុស្សនោះ គឺដូចជាលោក សម រង្ស៊ី ក្តីមិនដែលស្គាល់នូវការឈឺចាប់ទេ
ហើយគិតតែពីការញុះញង់ទៅវិញ។ ងាកទៅលោក កឹម សុខា តើគាត់ស្គាល់នូវការឈឺចាប់ទេ
នៅពេលដែល ពួក ប៉ុល ពត វាយសម្លាប់ឪពុកខ្លួនឯងនៅចំពោះមុខ ហើយទៅជាចោទប្រកាន់យកបញ្ហាឈ្លានពាន
ចោទប្រកាន់វៀតណាមថាឈ្លានពានទៅវិញ ។ តើយើងគិតថាជីវិតជាបញ្ហាទី១
ឬក៏បញ្ហាអ្នកដែលមករំដោះយើង ដោយយើងយកពាក្យឈ្លានពាននេះជាទី១?។ ចំពោះបញ្ហាអាមេរិក
កឹម សុខា គេឆ្លើយថានៅពេលដែលអាមេរិកវាយ អ៊ីរ៉ាក់ គេសរសើរអាមេរិកណាស់។ តែតាមពិតគ្មានពលរដ្ឋអ៊ីរ៉ាក់ណាមួយទៅពឹងអាមេរិកឲ្យមករំដោះប្រទេសពីរបបផ្តាច់ការរបស់
សាដាម នោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ
កម្ពុជាគឺមានលក្ខណៈសម្បត្តិលើសពីអាមេរិកទៅវាយអ៊ីរ៉ាក់ទៅទៀត
គឺការលះបង់រកច្រកចេញ ដើម្បីឲ្យប្រទេសវៀតណាមដែលជាប្រទេសជិតខាងមករំដោះ។
ឥឡូវថាវៀតណាមឈ្លានពាន តើអ្នកឯងហ៊ាននិយាយថាអាមេរិកឈ្លានពានអ៊ីរ៉ាក់ឬនៅ?
បើមិនទាន់ហ៊ានថាទេ យើងមិនបាច់ពិភាក្សារឿងឈ្លានពានពីកងទ័ពស្មគ្រ័ចិត្តវៀតណាមមកជួយកម្ពុជាទេ។
ទី២ បើអ្នកគិតថា មករំដោះហើយអត់ព្រមចេញ
ចុះអ្នកឯងមិនគិតរឿងអាមេរិកនៅអាប់ហ្គានីស្ថាន។ សួរថាអាមេរិកវាយហើយ ដួលសាដាម ហើយចេញឬអត់?
តើរយះពេលប៉ុន្មានឆ្នាំ ? អាប់ហ្គានីស្ថានមិនទាន់ចេញនៅឡើយទេ។ នៅអ៊ីរ៉ាក់ រកចេញ
ប៉ុន្តែមិនទាន់ដកនៅឡើយទេ។
-មតិឯកឧត្តម ជា
ច័ន្ទបរិបូរណ៍
ដូច្នេះយើងជាខ្មែរដែលរស់រានមានជីវិតដោយសារថ្ងៃ៧មករា
យើងនឹងដឹងគុណអស់មួយជីវិត មិនថាជំនាន់យើងទេ កូនយើង ចៅយើង ចៅទួតយើង ចៅលាយើង
ក៏ត្រូវដឹងគុណថ្ងៃ៧មករា។ ចំពោះលោក សម រង្ស៊ីដែលចាត់ទុកថា
យើងទាំងអស់គ្នាជាអ្នកក្បត់ជាតិបែបនេះ ប្រហែលជាលោកគ្មានអ្នកគាំទ្រតទៅទៀតទេ
សូម្បីតែសមាជិករបស់លោកក៏សុទ្ធតែរស់ពីថ្ងៃ៧មករាដែរ អញ្ចឹងជីវិតនយោបាយរបស់លោកត្រូវបញ្ចប់ហើយ
ដោយសារការយកមនោគមវិជ្ជារបស់ ប៉ុល ពត មកអនុវត្ត។
-មតិលោកបណ្ឌិតឈឹម
ផលវរុណ
ចំណុចនេះ ជាចុងក្រោយខ្ញុំសូមបញ្ជាក់ជូនប្រជាពលរដ្ឋ នៅពេលដែលយើងយល់ហើយ គឺយើងងាយនឹងវាយសំពងនយោបាយទុច្ចរិតរបស់អស់លោកប្រឆាំងណាស់។
យើងអាចពិចារណាមើលថា ៧មករា មានគោលដៅ និងខ្លឹមសារស្នូលគឺការរស់រានមានជីវិត។ ២៣តុលា
គឺជាការបង្រួបបង្រួមជាតិដែលបែកបាក់ដោយសាររឿងមនោគមវិជ្ជាខុសៗគ្នា ប៉ុន្តែឱកាសដែលយើងអាចបង្រួបបង្រួមគ្នាក៏ដោយសារតែយើងផ្តើមចេញពីចំណុចមានជីវិតដែរគឺថ្ងៃ៧មករា។
អស់លោកមិនអាចទៅធ្វើនយោបាយបាន ដោយការដែលគ្មានការរស់រានមានជីវិតនោះទេ។
អញ្ចឹង៧មករា គឺជាបរិបទនៃការរស់រានមានជីវិត ទើបអាចផ្តល់ឲ្យយើងមានការអភិវឌ្ឍ
និងជជែកគ្នាអំពីការផ្សះផ្សារបង្រួបបង្រួមជាតិ រហូតដល់ អ៊ុនតាក់មកចូលរួមគឺគ្រាន់តែឈានបានមួយជំហ៊ានទេ
ប៉ុន្តែមិនទាន់ទទួលបានសន្តិភាពទេ។ ទើបតែមកដល់ចុងឆ្នាំ១៩៩៨
បានយើងទទួលបាននូវសន្តិភាពពិតប្រាកដ និងជាឱកាសទូលំទូលាយដែលយើងអាចធ្វើដំណើរបានទូទាំងប្រទេស
មិនថាយប់ថាថ្ងៃ ហើយឥឡូវនេះ យើងអាចធ្វើដំណើរ២៤ម៉ោងជុំវិញផ្ទៃប្រទេស និងអាចបង្រួមពេលវេលាឲ្យខ្លី
តាមរយះការអភិវឌ្ឍនូវហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធរូបវន្ត័ទៀត។ ទាំងនេះគឺសុទ្ធតែជាការកើតចេញពីការរស់រានមានជីវិត
ទើបយើងមានកម្លាំង ដើម្បីធ្វើការអភិវឌ្ឍ។ បើសិនជាអស់លោកប្រឆាំង
នៅតែវង្វេងបែបនេះ អ្នកដែលច្រឡំបោះឆ្នោតឲ្យអ្នកទាំងអស់នោះ គួរតែពិចារណាឡើងវិញ
នៅពេលដែលមេបក្សរបស់ខ្លួនកំពុងតែមាក់ងាយជីវិតរបស់ខ្លួនដែលកំពុងតែកាន់សន្លឹកឆ្នោតទៅបោះឆ្នោតបែបនេះ។
ដូច្នេះសូមប្រជាពលរដ្ឋគួរពិចារណាឡើងវិញ
ចំពោះមេបក្សនយោបាយដែលកំពុងវង្វេងនៅក្នុងព្រៃប្រជាធិបតេយ្យ
ហើយមាក់ងាយជីវិតរបស់យើងទាំងអស់គ្នាជាម្ចាស់ឆ្នោត គឺអ្នកទាំងអស់នោះគ្មានគុណតម្លៃអ្វីសម្រាប់ការកសាងប្រទេសរបស់យើងទេ៕
សម្រង់ព័ត៌មាន៖ លោក នូ សាវុធឌី
