Tuesday, June 12, 2012

បទអត្ថាធិប្បាយ៖ តើនរណាជាអ្នក​បញ្ចប់ជីវិត​នយោបាយ​របស់ សម រង្ស៊ី?


បទអត្ថាធិប្បាយ
តើនរណាជាអ្នក​បញ្ចប់ជីវិត​នយោបាយ​របស់ សម រង្ស៊ី?


          នៅទីបំ​ផុត​ យុទ្ធសាស្ត្រ​បំ​ផ្លិចបំ​ផ្លាញ​ដ៏ជ្រុល​និយម​ រួម​ផ្សំ​ជាមួយ​នឹង​ភាព​ច្រឡោង​ខាមក្នុង​អត្តភាព​ជាមេដឹក​នាំបក្ស​ប្រឆាំងដែល​ប្រកាន់​​ទម្លាប់យក​ច្បាប់​ទ្រាប់​អង្គុយ​ និង​ការ​មិនបាន​​ផ្លាស់​ប្តូរ​ឥរិយាបថនៅ​ពី​ក្រោយ​កំ​ហុសដ៏ធំ​របស់​ខ្លួន​ បាន​នាំឱ្យ​លោក​សម រង្ស៊ី​​ ដើរដល់​ផ្លូវ​ទាល់​ច្រក​ ស្មើនឹងការសម្រេច​ចិត្ត​ដាក់​ខ្នោះ​ជើង​ដោយ​ខ្លួន​ឯង​។ តើស្ថានភាព​ដ៏អាក្រក់នេះ​ នរណាជាអ្នក​បិទផ្លូវ​មិន​ឱ្យ​លោក សម រង្ស៊ី ចូល​ស្រុក?​​​​ ។
          លោក សម រង្ស៊ី ត្រូវ​អវត្តមាន​នៅក្នុង​ប្រទេស​របស់​ខ្លួន បន្ទាប់ពី​លោកបាន​កសាងនូវ​កំ​ហុស​ព្រហ្មទណ្ឌក្នុង​រឿង​ដក​បំ​ផ្លាញ​តម្រុយ​បង្គោលព្រំ​ដែនកម្ពុជា‑ វៀតណាម ក្នុង​អ្វី​មួយ​ដែល​លោករំ​ពឹង​ទុក​ថា នឹង​ទទួល​បាននូវផលប្រយោជន៍​ត្រឡប់មក​វិញ​  គឺការ​គាំទ្រពី​ប្រជាពល​រដ្ឋនៅ​​ទូ​ទាំង​ប្រទេស ប៉ុន្តែ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ​សកម្មភាព​បំ​ពាន​ផ្លូវ​ច្បាប់​នោះ​ បាន​នាំឱ្យ​មហិច្ឆិតារបស់​គាត់ត្រូវ​បាន​កាច់​បំ​បាក់។
          ដោយ​មានទំ​នុកចិត្ត​លើ​ខ្លួន​ឯង​ជ្រុល​ហួសហេតុ​ ​​មួយ​ជី​វិត​នយោបាយរបស់លោក សម រង្ស៊ី គ្មាន​អ្វី​ក្រៅពី​ការ​ដើរអួត​ប្រាប់​សហគមន៍អន្តរជាតិ និង​ក្រុមអង្គការ​ប្រឆាំងមួយ​ចំនួន​នៅ​ឯ​បរទេ​ស​​ដោយភាព​ជឿជាក់​ថា លោកប្រាកដជាមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ក្នុង​ការបណ្តេញ​សម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន ចេញ​ពី​ដំ​ណែង​នាយក​រដ្ឋមន្ត្រី​នៅ​ថ្ងៃណាមួយ​ដែល​លោកអាចធ្វើ​ទៅ​បាន​។
ប៉ុន្តែ ម្តង​ហើយ​ម្តង​ទៀត បន្ទាប់ពី​បរាជ័យ​នៅលើ​ទី​លានប្រជាធិបតេយ្យ​ក្នុង​ប្រទេស​ តាម​រយៈការបោះ​ឆ្នោតដោយ​ស្មើភាព ​ដោយ​សេរី​ ត្រឹម​ត្រូវ​ យុត្តិធម៌ និង​តម្លាភាព​ ​ក្នុង​ការ​ដណ្តើម​សម្លេង​ឆ្នោតពី​ប្រជាពល​រដ្ឋអស់ពេល​៣អាណត្តិ​កន្លងទៅ​ លោក សម រង្ស៊ី​ បាន​រីង​ស្ងួត​អស់នូវ​សារ​នយោបាយ​ដែល​ធ្លាប់បាន​ទទួលការ​ទាក់​ទាញសម្លេង​គាំទ្រពី​​ម្ចាស់​ឆ្នោត​បាន​មួយ​ចំ​នួន រហូត​ធ្លាក់​មកដល់​ការ​បាត់​ទំនុក​ចិត្តស្ទើរតែទាំងស្រុង ដូចលទ្ធផលបណ្តោះអាសន្ន​ត្រូវ​បាន​បង្ហាញ​ក្រោយការ​បោះ​ឆ្នោត​ជ្រើសរើសក្រុមប្រឹក្សាឃុំ‑​សង្កាត់​កាលពី​ថ្ងៃទី​៣ ខែ មិថុនា ឆ្នាំ២០១២ គឺបក្សសម​ រង្ស៊ី ទទួល​បានការគ្រប់​គ្រង​​ឃុំ​ចំ​នួន​តែ២៣ប៉ុណ្ណោះ​ក្នុង​ចំ​ណោម​​ឃុំ សង្កាត់១៦៣៣នៅ​ទូ​ទាំង​ប្រទេស។
ការ​​​ដាំក្បាលចុះ និង​ការ​បាត់​សិទ្ធិ​នយោបាយ​ទាំងស្រុង​ បាន​ជម្រុញ​ឱ្យ​លោក សម រង្ស៊ី ប្រើស្នៀត​ថ្មីៗជាច្រើន​ដ៏គ្រោះថ្នាក់​សម្រាប់​ជាតិ​ គឺការ​ប្រើយុទ្ធសាស្ត្រទាក់ទាញ​ ដោយ​ញុះញង់​ បង្កភាព​ចលាចលសង្គម និង​បំ​ផុសឱ្យ​មាន​ការ​ងើប​ឡើង​បះ​បោរដូចនៅពិភព​អារ៉ាប់។
មួយ​ថ្ងៃ មុនពេល​បោះ​ឆ្នោត​ជ្រើសរើសក្រុមប្រឹក្សាឃុំ សង្កាត់ លោក​សម​ រង្ស៊ី បាន​ផ្ញើ​សារ​បោកប្រាស់​ម្ចាស់ឆ្នោតថា ក្រោយការបោះ​ឆ្នោត​នេះ​រួច លោកនឹង​ត្រឡប់​ចូលមក​ធ្វើ​នយោបាយ​ក្នុង​ប្រទេស​វិញ​ដោយ​មិនចាំបាច់​ចរចា និយាយ​ជាមួយ​សម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែនទេ​ ដោយ​ចាត់​ទុក​ថា សម្តេចតេជោ ​ជាអាយ៉ង​គេ គឺលោក សម រង្ស៊ី ​អះ​អាង​ថា នឹង​ទៅ​និយាយជាមួយ​ចៅហ្វាយ​នាយ​របស់​ហ៊ុន ​សែន​ វិញដើម្បី​ឱ្យ​គេដាក់​ការគាប​សង្កត់មកលើសម្តេច។
គេបាន​កត់​សម្គាល់​ឃើញ​ថា កន្លង​មក​សម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន នាយក​រដ្ឋមន្ត្រី​ មិន​ដែល​ផ្ញើ​សារណាមួយ​បិទទ្វាការវិល​ត្រឡប់​មក​វិញ​របស់​លោក សម​ រង្ស៊ីម្តង​ណាទេ។ ប៉ុន្តែ គេបាន​ឃើញ និង​ឮជាបន្ត​បន្ទាប់​ពី​ទណ្ឌិត សម​ រង្ស៊ី ស្រែក​​ពី​ក្រៅ​ប្រទេស​មកដើម្បី​បិទបាំងកំ​ហុសរបស់​ខ្លួន​​ ដោយ​ព្រមាន​ឥតឈប់​ឈរថា​ អន្តរជាតិ និង​ប្រទេសមហាអំ​ណាចធំ​ៗ គេនឹង​ដាក់​ការ​គៀប​សង្កត់​មក​លើ​រដ្ឋាភិបាល​សព្វ​ថ្ងៃ ។ សម្លេង​នេះ វាពិត​ជាដូច «សត្វ​ក្អាត់​នៅ​ក្នុង​ក្អម​មែន» នេះ​ គឺជាការ​ប្រដូចរបស់​សម្តេចតេជោ​ហ៊ុន សែន ឆ្លើយ​តប​ចំ​ពោះ​​ទង្វើ​របស់ទណ្ឌិត​ សម រង្ស៊ី ។
សម្តេចតេជោ​ហ៊ុន សែន បាន​សុំ​ឱ្យ​មេដឹក​នាំបក្ស​ប្រឆាំងរូប​នោះ​ថត និង​កត់​ត្រាសម្តី​ខ្លួន​ឯង​ទុក​ ហើយ​បាន​ជម្រុញ​ឱ្យ​ទៅ​ចរចាជាមួយ​វៀតណាម និង​អ្នកដែលមាន​ឥទ្ធិពល​លើវៀតណាម​ ដើម្បី​ដាក់​សម្ពាធវៀតណាម​។ សម្តេច ក៏បានប្រៀប​ប្រដូចសម្តីនេះ​ទៅនឹង​សម្តី​​របស់​​លោក ខៀវ សំ​ផន​ ដែលបាន​ប្រើ​នៅ​ពេល​ដែល​លោកជិត​ឈាន​ជើង​ទៅ​ចរចាជាមួយសម្តេចព្រះ​បាទ​​នរោត្តម សីហនុ សម្តេចថា​លោក ខៀវ សំ​ផន ក៏បាន​និយាយ​ដូចគ្នា​ថា មិន​ត្រូវ​ទៅ​ចរចាជាមួយ​អាយ៉ង​ភ្នំពេញទេ ត្រូវ​ចរចាជាមួយ​ក្រុង​ហាណូយ។ សម្តេចបាន​មាន​ប្រសាសន៍ថា ខ្ញុំ​អរគុណ​ ព្រោះ​ខ្ញុំ​ក៏មិន​ចង់​ឱ្យអ្នក​ណាម្នាក់​មក​រំ​ខាន​ខ្ញុំ​ទេ កុំ​មកចរចាសម្រប​សម្រួល​អី​ជាមួយ​ខ្ញុំ អត់ទេ ព្រោះខ្ញុំ​ជាអាយ៉ង​គ្មានសិទ្ធិ។​បន្ថែម​ពី​លើនេះ​ សម្តេច បាន​បញ្ជាក់​ថា អ្នក​ដែលមាន​សិទ្ធិត្រួត​ត្រាហ៊ុន សែន​ បាន​ គឺមាន​តែ​ប្រជាជន​ខ្មែរប៉ុណ្ណោះ​ សំ​ឡេង​ភាគ​ច្រើន​នៃប្រជាជន​ខ្មែរ ទើប​មាន​សិទ្ធិ​ត្រួតត្រា ហ៊ុន សែន ....។
ចំលើយ​របស់​សម្តេច គឺជាការ​វាយ​ផ្ទប់​ ទៅ​មេបក្ស​ដែល​មិន​យល់​ពី​ស្ថានការណ៍​ ។ ​នេះ​ គឺជាការធ្វើ​អត្តឃាតនយោបាយ​ខ្លួន​ឯង​របស់​មេបក្សប្រឆាំង សម​ រង្ស៊ី ។ តាម​ពិត​លោក សម​​ រង្ស៊ី ដឹង​ច្បាស់​ណាស់​ថា រាល់​ការ​ស្នើ​សុំ​ព្រះ​រាជអន្តរាគមន៍​លើក​លែង​ទោសណាមួយ​ ជា​ពិសេស​ចំ​ពោះ​អ្នក​នយោបាយ ទៅ​ព្រះ​មហាក្សត្រ គឺទាល់​តែមាន​ចំ​ណារ​ឯកភាពពីសម្តេចតេជោ​​​នាយក​រដ្ឋមន្ត្រី​។
ដូច្នេះ រាល់​សកម្មភាព​ផ្គើន និង​គំ​រាម​​ម្តង​ហើយ​ម្តង​ទៀត​ចំ​ពោះ​សម្តេចតេជោ ដោយ​បុគ្គល​ សម​ រង្ស៊ី តើ​មាន​តម្លៃអ្វី​សម្រាប់​បង្ខំ​ការ​សម្រេចចិត្តរបស់​សម្តេចឱ្យមក​ឱនលំ​ទោន​ចំ​ពោះ​ទណ្ឌិត​នោះ?    
នយោបាយពឹង​បរទេស​ដើម្បី​ឱ្យ​មក​ជួយ​អន្តរាគមន៍​ការពារ​កំ​ហុសរបស់​ខ្លួន​ គឺជាទង្វើទាប​ថោក ពុំ​សក្តិ​សម​ជាមេបក្ស​ដែល​ធ្លាប់​តែ​ស្រែក​ថា​ មិន​រណប​បរទេសណាទាំង​អស់​ ជាពិសេស​ប្រទេស​វៀតណាម​​។   ចុះ​ពេល​នេះ​ លោក សម រង្ស៊ី បំ​រុង​នឹង​ធ្វើ​អ្វី​នៅក្នុង​ដំ​ណាក់​កាលទាល់​ច្រក​នយោបាយ​នេះ​?​ អ្វី​ទៅ​ជាឧត្តម​គតិរបស់​សម រង្ស៊ី ដែល​ធ្លាប់​តែដើរស្រែក​ជេរប្រទេស​វៀតណាម​​រាល់​ថ្ងៃនៅឯក្រៅប្រទេស ​និងចោទ​ប្រកាន់​ដោយគ្មាន​ការពិត​ថា​ វៀតណាម​បាន​រំ​លោភលើ​ទឹក​ដីខ្មែរ ? ឬមួយក៏​លោក សម ​រង្ស៊ី ធ្វើ​ជា​ល្ងង់​ខ្លៅ ​ឆ្កួត​​វង្វេងបាត់​សតិ?​ ​​​
ចរិត​រឹង​រូស អត្តនោម័ត​និយម​ហួសហេតុ និង​ការ​មិន​ផ្លាស់​ប្តូរឥរិយាបថរបស់​លោក សម​ រង្ស៊ី បាន​រុញ​វាសនារបស់​លោក សមរង្ស៊ី ឱ្យ​ដើរទាល់​ច្រក​ដោយ​ខ្លួន​ឯង។ គេនៅ​ចាំបាន​ថា​ កន្លង​មក​លោក សម​ រង្ស៊ី ក៏ធ្លាប់​បាន​សរសេរលិខិត​មក​សម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន ដោយ​បាន​​សុំទោស និង​សំ​ដែង​នូវ​ការ​សោក​ស្តាយ​ចំពោះ​ការ​ចោទប្រកាន់​នានាមក​លើ​សម្តេច ។ល។និង​។ល។​ ថា​ជារឿងដែល​ខ្លួន​ភូត​កុហក និយាយ​មិន​ពិត​ ហើយ​សន្យាថា នឹង​មិនឱ្យមាននូវ​​​កំ​ហុសជាថ្មី​​ទៀត​ទេ។ 
ដូច្នេះ​កំ​ហុសដ៏ច្រើន​រាប់​មិន​អស់​របស់​លោក​​សម រង្ស៊ី គឺមិន​អាចលាក់បាំងពី​ក្រសែភ្នែកម្ចាស់​ឆ្នោត​បាន​ឡើយ  ហើយ​សូម្បី​តែឈ្មោះរបស់​លោក សម រង្ស៊ី មកដល់ពេលនេះ គឺពល​រដ្ឋជាច្រើន​ស្ទើរតែភ្លេច លែងនឹកនាំទៀត​ គឺគេបាន​ស្គាល់​លោក សម ​រង្ស៊ី បច្ចុប្បន្ន​ត្រឹមតែ​ជាទណ្ឌិត​ដ៏ទន់​ជ្រាយ​ម្នាក់ និង​គ្មាន​មនសិការជាតិ​ ពីព្រោះមជ្ឈដ្ឋានទូ​ទៅគេដឹង​ថា នៅ​ក្នុង​បេះ​ដូង​ និង​ចិត្តគំនិត​របស់​គាត់​ ( សម រង្ស៊ី) គឺដក់​ជាប់​ដោយ​គំ​នុំនិង​ការ​សងសឹកគ្មានទីបញ្ចប់​។
សម រង្ស៊ី  គឺជាមេបក្សនយោបាយ​មួយរូប​ដែលបាន​ និង​កំពុង​ខិតខំ​ពង្រីក​បញ្ហាតូច ឱ្យទៅ​ជារឿងធំ​ និង​គ្មាន​អ្វី​ក្រៅពី​ការ​ប៉ុនប៉ង​កំ​ទេច បំ​ផ្លាញ​សន្តិភាព​ និង​រុញ​ច្រាន​ស្ថានការណ៍នៅ​កម្ពុជាឱ្យធ្លាក់​ចូល​ក្នុងភាព​អន្តរាយ​នោះទេ ។ បើនៅ​កម្ពុជាត្រូវ​វិនាសហិន​ហោច កាប់​សម្លាប់គ្នា​ ខ្ទេចខ្ទី​អស់ ឬមាន​សង្គ្រាម​ពេញផ្ទៃប្រទេស​ នោះ​ទើប​លោក សម ​រង្ស៊ី សប្បាយ​ចិត្ត និង​ចាត់ទុក​ថាវាជាជោគ​ជ័យ​របស់​ខ្លួន​ សមដូចការវិភាគ​របស់​លោក Thomas Mann Miller ដែលបាន​ចុះផ្សាយ​នៅ​ក្នុង​ទស្សនាវដ្តី​នយោបាយ​ការបរទេស កាលពី​ថ្ងៃទី​១ ខែ​មិថុនា ឆ្នាំ ២០១២ អ្នក​និពន្ធ​រូប​នេះ​បាន​ទទួល​ស្គាល់​ថា លោក សម រង្ស៊ី គឺជាមនុស្ស​គ្រោះថ្នាក់​បំ​ផុត​ ក្នុង​ន័យ​ថា ទណ្ឌិត​សម រង្ស៊ី បាន និង​កំ​ពុង​លេង​ល្បែង​នយោបាយ​មួយ​ដៃចុងក្រោយ​បំ​ផុត​របស់​លោក ក្នុង​​ការបំផុស​ឡើងនូវ​ចលនា​បះបោរ​ប្រឆាំង​ជាមួយ​រដ្ឋាភិបាល​សព្វ​ថ្ងៃ​​​​ ។
 មហិច្ឆិតារបស់​លោក សម រង្ស៊ី ក្នុង​ការ​ប៉ុនប៉ង​ទម្លាក់​សម្តេច​តេជោ ហ៊ុន សែន គឺបាន​ចាក់ឬសយ៉ាង​រឹង​មាំជាយូរមក​ហើយ។ ជាក់​ស្តែង គឺបាន​កើត​មាន​ឡើង​បន្ទាប់​ពីលោក​សម រង្ស៊ី បាន​ប្រកាសជាចំ​ហរ​ថា « បើមាន​សម​ ​រង្ស៊ី​ គឺអត់​ហ៊ុន សែន ហើយបើ​មាន​ហ៊ុន សែន គឺអត់​សម រង្ស៊ី​»។
ទង្វើ​ញុះញង់​ឱ្យមាន​ការ​ងើប​ឡើង​បះ​បោរនោះ នឹង​មិន​អាច​កើតមាន​បានជាដាច់​ខាត​នៅ​កម្ពុជា។ ហេតុអ្វីបាន​ជា​ទណ្ឌិត សម រង្ស៊ី នៅ​តែចចេះ​រឹង​រូសចង់​យក​មក​អនុវត្ត រំ​លោភលើឆន្ទះ​របស់​ប្រជាពល​​រដ្ឋម្ចាស់​ឆ្នោត? ។ ទោះបី​យ៉ាង​ណា​ រាជរដ្ឋាភិបាល​មានកាតព្វ​កិច្ច​ពេញ​លេញ​ក្នុង​ការ​ចាត់​វិធាន​ការផ្លូវ​ច្បាប់​ដើម្បី​​ការពារ​រដ្ឋធម្មនុញ្ញ គឺនឹង​មិន​អនុញ្ញាត​ឱ្យមាន​ការ​ទម្លាក់ ឬដកហូត​សិទ្ធិរបស់​​នាយក​រដ្ឋមន្ត្រី​ស្រប​ច្បាប់ចេញពី​ដំ​ណែង​ ​ធ្វើ​ឡើង​តាម​របៀប​បដិវត្តន៍ប្រជាជន​នោះ​ឡើយ។
ដូច្នេះ គោលបំ​ណង​ធំ​របស់​ទណ្ឌិត​ សម ​រង្ស៊ី គ្មានសុពល​ភាព​ដើម្បី​យក​មកអនុវត្តនៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា​ ដែល​កំពុង​ប្រកាន់​ខ្ជាប់នូវ​លទ្ធិ​ប្រជាធិបតេយ្យ​​សេរី​ពហុបក្ស ​នោះ​ទេ​  ហើយ​ការ​ប្រកាសថា « ខ្ញុំ សម​ រង្ស៊ី នឹង​វិល​ចូល​ស្រុក​វិញ​ដោយ​មិន​ត្រូវ​ការ​និយាយ​ ចរចាជាមួយ​សម្តេច ហ៊ុន សែន នោះ» ​​ អ្នក​ដែល​ទៅ​ជួប​លោក សម​ រង្ស៊ី​ មុន​គេនៅ​ក្លោង​ទ្វារបស់​ប្រទេស គឺប្រាកដ​ជាកម្លាំង​សមត្ថកិច្ច​ជាអ្នក​អនុវត្តនូវ​សេចក្តី​សំ​រេចរបស់​តុលាការ ដែល​នឹង​កាន់​​យក​ទៅ​ជាមួយ​នូវ​ខ្នោះសម្រាប់​រង់​ចាំទទួល​ស្វាគមន៍។ ផល​កម្មនេះ​ តើ​នរណាជាអ្នក​បញ្ចប់​ជី​វិត​នយោបាយ​របស់​ សម​ រង្ស៊ី?

អត្ថបទដោយៈ គង់ សម្បត្តិ   

ទស្សនៈ ៖ ប្រជាធិបតេយ្យនៅកម្ពុជាបានឈានទៅមុខ






OPINION: Democracy in Cambodia is Moving Forward


OPINION                                                

Democracy in Cambodia is Moving Forward

By Sam Sotha


{The comments in this article are solely the opinion of the author and do not necessarily reflect the opinion of the Royal Government of Cambodia}  

Sunday, June 3rd, 2012 revealed another significant step forward in the strengthening of the democratic process in Cambodia.  In the morning, starting from 7:00 am until 3:00 pm, Cambodian people from all walks of life rushed to their nearby polling stations to cast their votes, while those who had registered to vote  in their home villages, were already there before voting day.

In these spectacular circumstances, no one can blame them that they were not fulfilling their responsibility and rights.  Most importantly, it was not only their opportunity to vote to choose their own community/local leader whom they trusted, but also to participate in every discussion and decision making process to improve their own community.

The National Election Committee (NEC) reported that 9.2 million Cambodians had registered and that 5.8 million or 64% voters turned out to vote.  A semi-permanent ink stained on their forefinger clearly showed to the nation and the world of their responsibility as a citizen.

Today, NEC spokesperson has announced the provisional outcome through local radio and television stations of the following results: CPP won 1,591 chiefs over 1,633 communes, while Sam Rainsy Party (SRP) took 23, Human Rights Party (HRP) 18 and Funcinpec 01 respectively.

Through the above provisional results, it is clear that the ruling party is still continuing to control almost all the communes across the country.
 
Let us congratulate the National Election Committee for their continuously improving performance to strengthen the legal and electoral administrative frameworks, thus enhancing the credibility of the election organized by Cambodian themselves.

But the questions arose whether we accept the results and that this election is really “free, fair and just”, the fundamental elements which will be the key indicatives towards its credibility?  Before we jump to conclusions, let us pause a little and look back to the UN sponsored and supervised elections in 1993 and fast forward to today as how we shall template the fundamental principles for attaining real and transparent democracy?
In 1991, the United Nations had brokered the peace accords to end the more than two decades of Cambodian internal conflicts and civil war which was followed by consecutive elections: general elections in 1993, 1998, 2003 and 2008; and commune/local councils in 2002 and 2007.  All events in those elections evidently disclosed that all political parties, new and old, well established or weak, the ruling and opposing parties have all enjoyed their victories.  For instance, the election of 2002 the CPP won 7703 members, while the SRP came up with 1,346 members and FUNCINPEC with 2,211 members, and while HRP at that time did not exist.  Again, in 2007 the CPP won 7,993 and the opposing SRP extended their triumph up to 2,660 members.  Hence, Sunday, last week’s election marked another milestone towards progress of democracy in Cambodia, one that elucidates that even newly formed political parties also got seats in the councils across the country.
There is no doubt that the elections were conducted in a peaceful atmosphere.  According to NEC, the election was observed by around 15,000 observers from local and international organizations, the European Community and foreign embassies in Cambodia.

Let us compare Cambodian election to the recent elections of any developing country such as Haiti, where their presidential election was closely monitored by the United Nations and donors.  Unlike Haiti where the turn out represented only about 23 percents of the registered voters and with tainted widespread frauds and irregularities, the Haitian Provisional Electoral Council and UN representative in Haiti dismissed those complaints and acknowledged the election was free and fair; the commune council election in Cambodia where the voters turn out was about 64 percent of the registered voters and under peaceful atmosphere proved to be free, fair and credible.

Furthermore, this commune council election has given equal opportunities to people to participate at every commune in the country.  Citizens had a voice in selecting their representatives who have the greatest impact on their daily lives. Indeed and in principle, a real democracy is obtained from people, where voters can freely express their opinions and select their favored representative through democratic elections.

Therefore, from this day on, would every political party and civil society organization which has an important role to play in improving the electoral process in Cambodia, accept the results?  Shall we close the chapter of egotism, social and political fragmentation, violence and instead heighten the needs for reconstruction and reconciliation.  Honoring the results of last Sunday’s election is a fair game played by all political parties in a democratic society.
----------------

About the author: Mr. Sam Sotha is former Ambassador to Mine Action, Explosive Remnants of War (ERW), Cluster Munitions and Disarmament.  He is the author of a book “In the Shade of a Quiet Killing Place”, his personal memoirs. About the book, go to www.heavenlakepress.com