ថ្ងៃទី ១០ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១២
លោក សត្យា រក្ស
សំណួរ៖ បច្ចុប្បន្ននេះ អ្នកនយោបាយ មួយចំនួនតូច ដែលជាអ្នកនយោបាយឱកាសនិយម គឺតែងតែយកអត្ថន័យនៃថ្ងៃ ៧ មករា
ដើម្បីក្រឡៃឲ្យខុសពីការពិតក្នុង ចេតនា ទុច្ចរិត បំផុត ដើម្បីបម្រើប្រយោជន៍បុគ្គលរបស់ពួកគេ។ប្រទេសកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ន គឺគោរពទៅតាមគោលការណ៍ប្រជាធិបតេយ្យសេរីពហុបក្ស ជាពិសេស គឺនៅក្នុងរដូវឃោសនាបោះឆ្នោតនេះ
គឺគណបក្សដែលមិនបានចូលរួមចំណែក បង្កើតនូវថ្ងៃ ៧ មករា ហើយនិយាយឲ្យចំទៅ គឺអ្នកនយោបាយដែលមិនបានចូលរួមសង្រ្គោះអាយុជីវិតប្រជាពលរដ្ឋ
ឲ្យរួចផុតពីការកាប់សម្លាប់ គឺគេតែងតែបន្តុះបង្អាប់ និងក្រឡៃអត្ថន័យ ៧ មករា នេះ
ទៅជារឿងផ្សេងទៅវិញ ដែលផ្ទុយទៅនឹងតថភាពជាក់ស្ដែង ដែលផ្ទុយទៅនឹងអ្វីដែលប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ
ដែលបានរស់រានមានជីវិត ដោយសារថ្ងៃ
៧ មករាហ្នឹង។
ជុំវិញអត្ថន័យនេះ សូមលោកបណ្ឌិតជួយពន្យល់ថា តើស្មារតី ៧ មករា នេះ ជាប់ទាក់ទងអ្វីខ្លះជុំវិញ ទំនាក់ទំនងសិទ្ធិមនុស្សនេះ?
លោកបណ្ឌិត ឈឹម ផលវរុណ
ចម្លើយ៖ ថ្ងៃនេះ គឺជាថ្ងៃ ១០ ធ្នូ ២០១២
ដែលជាទិវាសិទ្ធិមនុស្សអន្តរជាតិ។ ឥឡូវ
យើងសម្លឹងបកក្រោយថ្ងៃ ១០ ធ្នូ ដែរ តែនៅឆ្នាំ
១៩៧៨ ពេលហ្នឹង យើងទាំងអស់គ្នានេះ ប្រជាជនកម្ពុជានៅឯណា?
នៅក្នុងទីកន្លែងណា?
ហើយសុខស្រួល ឬក៏ទន្ទឹងរកការសង្រ្គោះជីវិត? ។ ឥឡូវ យើងគិតចន្លោះពីថ្ងៃ ២ ធ្នូ ១៩៧៨ ទៅថ្ងៃ ៧ មករា ១៩៧៩ ។ ពេលហ្នុង យើងនៅឯណា ?កំពុងមើលឃើញអីខ្លះ?
ដង្ហើយហៅអីខ្លះហើយបងប្អូនពិនិត្យមើលទិដ្ឋភាព ២ ធ្នូ ១៩៧៨ រហូតទៅដល់ថ្ងៃនេះ ថ្ងៃ ១០ ធ្នូ ១៩៧៨។ សួរថា យើងមើលឃើញអី? ការងាររស់នៅដោយវេទនាលំបាក គ្មានការហូបចុកគ្រប់គ្រាន់
សុខភាពទ្រុឌទ្រោម ហើយកាប់សម្លាប់ជាបន្តបន្ទាប់ ដោយមេដឹកនាំនៃរបបនយោបាយប្រល័យពូជសាសន៍ ប៉ុល
ពត ។ នៅពេលនោះ ក្នុងថ្ងៃហ្នឹង ថ្ងៃ
១០ ធ្នូ ១៩៧៨ រហូតដល់ថ្ងៃ ៧ មករា យើងឮសូរស្នូរកាំភ្លើង។
សួរថា ស្នូរកាំភ្លើងដែលយើងឮសូរនៅក្នុងចន្លោះថ្ងៃ ២ ធ្នូ ១៩៧៨ ដល់ថ្ងៃ ៧ មករា ១៩៧៩ តើយើងសប្បាយ ឬយើងព្រួយបារម្ភ? នេះ ២ ធ្នូ ២០១២ បើលឮផ្ទុះអាវុធ ឬក៏ផ្ទុះផាវ ព្រួយចិត្ត និយាយគ្នាឲ្យហើយ ផ្ទុះផាវក្បែរខ្លួនក៏ព្រួយចិត្តដែរ ស្នូរគ្រាប់កាំភ្លើង ស្នូរគ្រាប់បែកគឺព្រួយចិត្ត។ តែចន្លោះពី ២ ធ្នូ មកដល់
មក ១០ ធ្នូ ១៩៧៨ រហូតទៅដល់ ៧ មករា ១៩៧៩ នៅពេលឮសូរផ្ទុះអាវុធ
យើងមានចិត្តព្រឺព្រួចក្នុងចិត្តថា យើងប្រហែលជាត្រូវបានអ្វីមករំដោះជីវិតយើងហើយ។ យើងនឹងអាចរួចផុត
ពីខ្នោះខ្នៀង ពីការងារ ពីទារុណកម្មយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរហើយ។ គឺនិយាយទាំងអស់គ្នា អាចទៅសួរលោក កឹម សុខា
តើមានការផ្ដួចចិត្តអញ្ចឹងដែរឬអត់? ហើយកុំភូតនិយាយគ្នាឲ្យច្បាស់
ទាំងមន្ដ្រីដឹកនាំគណបក្សសម រង្ស៊ី មិនបាច់សួរលោក សម រង្ស៊ី ទេ ព្រោះលោក សម រង្ស៊ី គាត់នៅសោយសុខនៅអាមេរិកទេ។ ឥឡូវសួរមន្រ្តីថ្នាក់ដឹកនាំ
គណបក្សសម
រង្ស៊ី ផ្សេងៗទៀតក្រៅពីលោក សម រង្ស៊ី និងភរិយា របស់គាត់។ សួរថានៅពេលដែលឮស្នូរគ្រាប់កាំភ្លើងផ្ទុះនៅថ្ងៃ
១០ ធ្នូ ១៩៧៨ តើជាសង្រ្គាមមួយដែលយើងគួរឲ្យព្រួយចិត្ត
ឬក៏ជាចលនាសង្រ្គាមមួយផ្ដួលរំលំ ប៉ុល ពត មករំដោះជីវិតយើង? គិតតែប៉ុណ្ណឹងទៅ តម្លៃវាចាប់ផ្ដើមចេញហើយ។ ពេលហ្នឹងតម្លៃ ៧ មករា ដែលជាខណៈពេលចុងក្រោយនៃថ្ងៃផ្ដួលរំលំរបប ប៉ុល ពត ។ តែទម្រាំចេញទៅបានពី ២ ធ្នូ ទៅ ៧ មករា ឆ្លងកាត់ ១០ ធ្នូ ១៩៧៨ នេះ គឺយើងអាចដឹងដោយជាក់ស្ដែង
ហើយប្រជាជនកម្ពុជាស្គាល់ច្បាស់ អំពីតម្លៃសិទ្ធិមនុស្សស្នូលរបស់យើងច្បាស់ជាងប្រជាជននៃបណ្ដាប្រទេសដទៃទៀត
ចំពោះសិទ្ធិមនុស្សជាសកល ពីព្រោះសិទ្ធិមនុស្សជាសកល វាភ្ជាប់ទៅនឹងសិទ្ធិមនុស្សជាក់ស្ដែងនៅកម្ពុជា ដែលប្រជាជនកម្ពុជាចង់បាន គឺសិទ្ធិរស់រានមានជីវិត។
ប្អូនៗយុវជនជំនាន់ក្រោយដែលមិនបានស្គាល់តម្លៃនៃជីវិត នៃសិទ្ធិរស់រានមានជីវិត
កាលជំនាន់យើងទាំងអស់គ្នា ទាំងឳពុកម្ដាយ ជីដូនជីតា ប្អូនៗទាំងអស់គ្នា សូមប្អូនទៅសួរទៅ ថាតើពេលហ្នុងនោះ ថ្ងៃហ្នឹងដែលយើងកំពុងអង្គុយគ្រាន់តែយើងបង្វិលមកឆ្នាំ ១៩៧៨ សួរថា
តម្លៃនៃសិទ្ធិរស់រានមានជីវិតថ្លៃជាងអ្វី ដែលយើងអត់បានដឹងដល់ថ្ងៃនេះឬទេ? ត្រង់ចំណុចនេះហើយ
បានសេចក្តីថា ដំណើរការពី ២ ធ្នូ ១៩៧៨ ទៅ ៧ មករា ១៩៧៩ បានឆ្លងកាត់ ១០ ធ្នូ ១៩៧៨។
តើឯណាទៅ ១០ ធ្នូ ១៩៧៨ ដែលជាសិទ្ធិមនុស្សជាសកល មកជួយសង្រ្គោះសិទ្ធិមនុស្សផ្ទាល់របស់ប្រជាជនកម្ពុជា? គឺមានតែ ២ ធ្នូ ទេ ដែលចាប់ផ្ដើមកសាងនូវកំលាំងរំដោះជាតិមួយ
គឺរណសិរ្សសាមគ្គីសង្គ្រោះជាតិកម្ពុជា រួមជាមួយនឹងជំនួយដ៏បន្ទាន់ ពីកងទ័ពស្ម័គ្រចិត្តវៀតណាម
ដើម្បីមកផ្ដួលរំលំរបបប្រល័យពូជសាសន៍ ឲ្យបានឆាប់កាលណា គឺល្អកាលហ្នឹង។ ពាក្យឆាប់កាលណា ល្អកាលហ្នឹង ប្អូនៗយុវជនជំនាន់ក្រោយអាចទៅសាកសួរ ហើយសួរទាំង កឹម សុខា តែ
កឹម សុខា ត្រូវនិយាយការពិត ឲ្យស្បថទាំងអស់គ្នា បើអ្នកឯងភូត អ្នកឯងទទួលទោសទណ្ឌកម្មរបស់អ្នកឯង។ ពេលហ្នុង សិទ្ធិរស់រានមានជីវិតដែលអ្នកកំពុងទន្ទឹងហ្នឹង តើអ្នកចង់បានឆាប់ឬទេ? ពេលដែលឮស្នូរកាំភ្លើង ឆ្ងាយប្រហែលជា ២០
គីឡូម៉ែត្រ ៥០ គីឡូម៉ែត្រ គឺផ្ទុះអាវុធនៅស្នួល សួរថាអ្នកដែលរស់នៅបណ្ដាខេត្តផ្សេងៗទៀត
ដែលបានឮស្នូរល្វើយៗ ហើយឮគេនិយាយបា្រប់ថាផ្ទុះអាវុធហើយនោះ សួរថា យើងចង់ឲ្យចលនាសង្រ្គោះមកឲ្យលឿនឬទេ?
ឥស្សរជន ដែលជាវីរៈជនដ៏កំពូល ដែលសព្វថ្ងៃគឺជាថ្នាក់ដឹកនាំ កំពូលរបស់គណបក្សប្រជាជន គឺលោកចាត់ចែងផ្ទាល់ គាត់មានការតក់ក្រហល់មួយបាត់ទៅហើយ។ សម្រាប់យើង ដែលរស់នៅក្នុងរបប ប៉ុល ពត នោះ សួរថា តើយើងចង់បានឆាប់កាលណា ល្អកាលហ្នឹងទេ?
លោក សត្យា រក្ស
ចម្លើយ៖ ត្រង់ចំណុចនេះ គឺជារឿងមួយដែលបងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋគ្រប់មជ្ឈដ្ឋានទាំងអស់ ដែលជាចាស់ទុំ រហូតបងប្អូនយើងដែលមានវ័យក្មេងក្ដី
គាត់កំពុងតែចាប់អារម្មណ៍ជាមួយប្រសាសន៍របស់លោកបណ្ឌិត ពីព្រោះថា
ព្រឹត្តិការណ៍នេះ ជាព្រឹត្តិការណ៍ដែលមិនមានអ្នកណាម្នាក់អាចបំភ្លេចបានទេ ពីព្រោះជីវិតរបស់ពួកគាត់សុទ្ធតែឆ្លងកាត់នូវទិដ្ឋភាព និងការលំបាកទាំងអស់ហ្នឹង។
ប៉ុន្តែដែលគួរឲ្យកត់សម្គាល់ យើងឃើញថា ជុំវិញអ្វីដែលលោកបណ្ឌិតបានមានប្រសាសន៍អំម្បាញ់មិញ
ដូចជាចលនារណសិរ្សសាមគ្គីសង្រ្គោះជាតិបានចាប់ផ្ដើមផ្ទុះអាវុធ ផ្ដួលរំលំរបបប្រល័យពូជសាសន៍ ហើយរំកិលជាបន្តបន្ទាប់ រំដោះបានពីខេត្តមួយឆ្ពោះទៅខេត្តមួយទៀតជាបន្តបន្ទាប់ ចាប់ពីថ្ងៃ ២ ធ្នូ
ហ្នឹងមក។ ទិដ្ឋភាពនេះ គឺជាការពិតណាស់ ប្រជាពលរដ្ឋ គឺលោកសប្បាយរីករាយ ត្រេកអរ
មានសង្ឃឹមនៅក្នុងជីវិត បើទោះបីកាលនោះ ជំនាន់នោះ
ពុំមានស្បៀងអាហារហូបចុកគ្រប់គ្រាន់ក៏ដោយ
ពុំមានថ្នាំសង្កូវគ្រប់គ្រាន់យ៉ាងណាក្ដី ក៏ប៉ុន្តែទឹកចិត្តជ្រះថ្លាសប្បាយរីករាយគាំទ្រជាមួយនឹងចលនា
រណសិរ្សសាមគ្គីសង្រ្គោះជាតិ។ ប៉ុន្តែសម្រាប់លោក កឹម សុខា ដែលប្រជាពលរដ្ឋហៅគាត់ថា ជាជនអគតិនេះ ពាក្យថា
អគតិហ្នឹង
គឺមានន័យថា គាត់លម្អៀង ទៅរកផ្លូវខុស
ផ្លូវដែលមិនប្រសើរ ផ្លូវដែលគ្មានប្រយោជន៍សម្រាប់សង្គមជាតិ។ គាត់បែរជាយល់ថាព្រឹត្តិការណ៍នៃការផ្ដួលរំលំរបបប្រល័យពូជសាសន៍នេះ គឺជាឆាករវាងកងទ័ពរណសិរ្សសាមគ្គីសង្រ្គោះជាតិគេរៀបចំជាឆាកអញ្ចឹង ទៅបង្កើតជាគុកទួលស្លែង ឬក៏បង្កើតជាទីលានពិឃាតណាមួយ ហើយគេថតដើម្បីដាក់កំហុសទៅលើរបប ប៉ុល ពត។
ត្រង់ចំណុចនេះ
លោកបណ្ឌិតមានអ្វី
ដើម្បីជាការពន្យល់ជូនជនរួមជាតិ ហើយក៏ជាការដាក់សម្ពាធទៅដល់ កឹម សុខា ហ្នឹង
ឲ្យប្រជាពលរដ្ឋមើលឃើញថា គាត់ជាមេបក្សទុច្ចរិតដែលគួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមដែរឬទេ?
លោកបណ្ឌិត ឈឹម ផលវរុណ
ចម្លើយ៖ ចំណុចហ្នឹង
យើងលើកឧទាហរណ៍តែមួយទេគឺ រឿងពិតជាក់ស្ដែងក្នុងក្រុមគ្រួសារលោក កឹម សុខា ។ កាលជំនាន់ហ្នឹង
ខ្ញុំអត់និយាយក្រុមគ្រួសារ កឹម សុខា បច្ចុប្បន្នទេ។ កាលហ្នឹងលោក កឹម សុខា គាត់មានឪពុក
ប្រជាពលរដ្ឋអាចសួរទៅ តើឪពុកលោក កឹម សុខា ស្លាប់ដោយសារអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ
ឬក៏ដោយសាររបបនយោបាយប្រល័យពូជសាសន៍។ បើឪពុកលោក កឹម សុខា ទទួលអនិជកម្មដោយសារអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ ដោយសារអំពើផិតក្បត់ផ្ទៃក្នុងគ្រួសារ ហើយត្រូវឈ្លោះទាស់ទែងគ្នា
វាយគ្នាធ្វើឲ្យស្លាប់ អាហ្នឹងវាជារឿងភ័ព្វសំណាង ឬក៏រឿងគួរឲ្យអាណោចអាធម្មផ្ទៃក្នុងគ្រួសារលោក កឹម
សុខា។ ប៉ុន្តែសំណួរមួយទៀតសួរថា បើសិនជាឪពុកលោក កឹម សុខា
មិនមែនទទួលអនិជកម្មដោយសារ អំពើហឹង្សាក្នុងគ្រួសារទេ គឺទទួលអនិជកម្មដោយសារអំពើយង់ឃ្នងនៃរបបគ្រប់គ្រង ប៉ុល ពត ដែលគេធ្វើឃាតឪពុកគាត់។ ពេលនោះយើងអាចសួរថា ចុះបើឪពុករបស់គាត់ស្លាប់តែមួយម៉ោងមុនថ្ងៃរំដោះ ៧ មករា
ឬក៏មួយម៉ោងមុនរណសិរ្សសាមគ្គីសង្រ្គោះជាតិកម្ពុជា និងកងទ័ពស្ម័គ្រចិត្តវៀតណាមមករំដោះកន្លែងដែលលោក កឹម សុខា និងឪពុកលោក
កឹម សុខា នៅនោះ ហើយមេ ប៉ុល ពត បានសម្លាប់គាត់មួយម៉ោងមុន សួរថាតើ លោក កឹម សុខា នឹងយំឱបខ្លួនប៉ុណ្ណា? បើសិនកងទ័ពរណសិរ្សសាមគ្គីសង្រ្គោះជាតិកម្ពុជាមកមួយម៉ោងមុន ឪពុកគាត់ហ្នឹងអាចរស់ គឺយើងគិតតែប៉ុណ្ណឹងទៅ។ អញ្ចឹងសរុបមកវិញ រឿងនយោបាយប្រជាធិបតេយ្យសេរីពហុបក្សបច្ចុប្បន្ន រឿងសិទ្ធិមនុស្សបច្ចុប្បន្ន មិនអាចមើលរំលងតម្លៃពិត នៃសិទ្ធិរស់រានមានជីវិតរបស់ប្រជាជនកម្ពុជាទេ ហើយសមិទ្ធផលមកដល់ថ្ងៃនេះ ក៏មិនអាចមើលរំលងថ្ងៃ ៧ មករា ថ្ងៃ ២ ធ្នូ និងថ្ងៃ ១០ ធ្នូ ២០១២ ពេលនេះបានទេ។ សម្រាប់ប្រជាជាតិកម្ពុជាគឺមិនអាចមើលរំលង ១០
ធ្នូ នៅឆ្នាំ១៩៧៨ បានទេ។ ២ ធ្នូ ១៩៧៨ មានន័យធំជាង ១០ ធ្នូ ១៩៧៨ ខ្ញុំនិយាយថាមានន័យខ្លាំងជាងយ៉ាងម៉េច? ពីព្រោះ ២ ធ្នូ គឺជាការកកើតនូវរណសិរ្សសាមគ្គីសង្រ្គោះជាតិកម្ពុជា
ដើម្បីមករំដោះជីវិតប្រជាជនកម្ពុជា ប៉ុន្តែ ១០ ធ្នូ ១៩៧៨ អត់បានមកអើពើនឹងរឿងជីវិតរបស់យើងទេ។ អញ្ចឹង ២ ធ្នូ នេះ មានសារៈសំខាន់ណាស់ ដែលធ្វើឲ្យដំណើរ ២ ធ្នូ បានសម្រេចនៅថ្ងៃ ៧
មករា ១៩៧៩ ។ អញ្ចឹងជីវិតដ៏មានន័យរបស់យើង គឺមិនមែនផ្ដើមចេញអំពីសិទ្ធិមនុស្សសកលទេ។
សិទ្ធិមនុស្សសកលគឺ ១០ ធ្នូ ប៉ុន្តែ ថ្ងៃ ២ ធ្នូ គឺជាសិទ្ធិមនុស្សជាក់ស្ដែងសម្រាប់កម្ពុជា
គឺសិទ្ធិរស់រានមានជីវិតរបស់ប្រជាជនកម្ពុជា
គឺផ្ដើមចេញពីដំណើរវិវត្តពី ២ ធ្នូ ១៩៧៨ ឆ្លងកាត់ ១០
ធ្នូ ១៩៧៨ គ្មានបានការ មកថ្ងៃ៧ មករា ១៩៧៩ ដែលជាថ្ងៃរំដោះប្រទេស។
លោក សត្យា រក្ស
ចម្លើយ៖ ជុំវិញបញ្ហានេះ យើងតែងតែនឹកឃើញទៅដល់រណសិរ្សសាមគ្គីសង្រ្គោះជាតិ។ យើងឃើញហើយថា
រណសិរ្សសាមគ្គីសង្រ្គោះជាតិកម្ពុជារបស់យើង ដែលមានមេដឹកនាំកំពូលគឺសម្ដេចទាំងបី តែម្ដង
ដែលលោកបានបង្កើតចលនាមួយ ដែលមានឈ្មោះថា រណសិរ្សសាមគ្គីសង្រ្គោះជាតិកម្ពុជា ។
ហើយនៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍នោះ យើងឃើញថា មានប្រជាពលរដ្ឋគ្រប់ច្រកល្ហកទាំងអស់ចូលរួមក្នុងចលនារណសិរ្សនេះ ហើយយើងឃើញថា ពេលដែលយើងរំដោះបានតំបន់មួយ គឺប្រជាពលរដ្ឋនៅតំបន់ហ្នឹង
ស្ម័គ្រចិត្តចូលរួមជាកំលាំងចលនាហ្នឹងតែម្ដង កាន់កាំភ្លើង កាន់អាវុធ
ដើម្បីផ្ដួលរំលំរបបប្រល័យពូជសាសន៍។ អញ្ចឹងហើយ ដែលធ្វើឲ្យចលនារណសិរ្សនេះ កាន់តែមានការរីកធំធាត់ រហូតទៅដល់យើងទទួលបានជ័យជំនះនៅថ្ងៃ ៧ មករា ហ្នឹងឯង។
ឥឡូវនេះ
យើងឃើញថា ប្រជាពលរដ្ឋបានសុខសាន្តហើយ ស្រុកយើងទទួលបានកិត្យានុភាពជាតិ ទទួលបានមោទនភាពជាតិ
ការអភិវឌ្ឍគ្រប់ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ គឺបានគ្រប់ច្រកល្ហកទាំងអស់ទូទាំងផ្ទៃប្រទេស។ ហើយសម្រាប់ជីវភាពរស់នៅរបស់បងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋក៏មានការរីកចម្រើនជាលំដាប់។ សូម្បីតែប្រជាកសិករនៅតំបន់ភូមិដាច់ស្រយាលម្នាក់
ក៏គាត់មានគោយន្ត មានផ្ទះសម្បែងរស់នៅត្រឹមត្រូវ
ហើយជាពិសេសបងប្អូនជនជាតិនៅខាងខេត្តក្រចេះក្ដី នៅខាងមណ្ឌលគីរី រតនៈគីរីក្ដី
ដូចជាបងប្អូនជនជាតិព្នង
ក៏ឃើញថា
មានការវិវត្តជីវភាពរបស់គាត់ហ្នឹង ល្អប្រសើរណាស់។ ពីមុនមក
គាត់អត់ធ្លាប់ជិះម៉ូតូទេ ឥឡូវគាត់មានម៉ូតូជិះ ពីមុនគាត់អត់ធ្លាប់បើកឡានទេ ឥឡូវគាត់មានឡានបើក
នេះគឺជាការវិវត្តដ៏ធំមួយ ដែលយើងរាប់បានថា ជារជ្ជកាលសម្ដេចតេជោ
គឺមានការបោះជំហ៊ានទៅមុខច្រើន ទាំងផ្នែកប្រព័ន្ធសេវា
ទូរស័ព្ទអីហ្នឹង គឺថាយើងអាចប្រើប្រាស់បាន។ អញ្ចឹងជោគជ័យនេះ
គឺពិតជាកើតចេញពីតម្លៃនិងស្នាដៃរណសិរ្សសាមគ្គីសង្រ្គោះជាតិកម្ពុជាយ៉ាងពិតប្រាកដ ប៉ុន្តែរឿងដែលគួរឲ្យអស់សំណើចគឺបននយោបាយមួយក្ដាប់តូច ដែលមានគ្នាបួនដប់នាក់
គេកំពុងតែប្រមូលផ្ដុំគ្នាបង្កើតចលនាមួយហៅថា ចលនាសង្រ្គោះជាតិដែរ។
អញ្ចឹងខ្ញុំចង់ឲ្យលោកបណ្ឌិតប្រៀបធៀបចលនាសង្រ្គោះជាតិរបស់ពួកប្រឆាំងនៅកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ននេះ និងចលនាសង្រ្គោះជាតិដែលដឹកនាំដោយសម្ដេចទាំងបី
តើមានអត្ថន័យខ្លឹមសារយ៉ាងណា ចំពោះប្រជាជាតិខ្មែរ?
លោកបណ្ឌិត ឈឹម ផលវរុណ
ចម្លើយ៖ ការពិតទៅ គ្រាន់តែយើងយកមកប្រៀបធៀបហ្នឹង ហាក់ដូចជាឲ្យតម្លៃចលនា ម៊ោកប្រជាធិបតេយ្យ ស្អីគេហ្នុងហួសបាត់ទៅហើយ។ ប៉ុន្តែ គ្រាន់តែយើងចង់បញ្ជាក់ជូនប្រជាពលរដ្ឋឲ្យដឹងថា ពាក្យសង្គ្រោះជាតិ
មិនមែនគ្រាន់តែយកពាក្យហ្នឹងមកប្រើសម្រាប់លេងសើចក្នុងនយោបាយទេ។ យើងអាចយកការកកើតរណសិរ្សសាមគ្គីសង្រ្គោះជាតិកម្ពុជា
សួរថា តើជាបរិបទនយោបាយលេងសើច ដូចចលនា ម៊ោកប្រជាធិបតេយ្យសង្រ្គោះជាតិ របស់គេហ្នឹងដែរឬទេ? នេះ
ជារឿងនយោបាយសុទ្ធសាធរបស់លោក កឹម សុខា និងលោក
សម រង្ស៊ី ទេ។ ប៉ុន្តែរឿងរណសិរ្សសាមគ្គីសង្រ្គោះជាតិកម្ពុជា ២ ធ្នូ នេះ មិនមែនជារឿងនយោបាយទេ តែជារឿងតក់ក្រហល់ក្នុងការសង្រ្គោះជីវិតមនុស្សក្រោមកណ្តាប់ដៃរបស់ឃាតករយង់ឃ្នង នៃបន ប៉ុល ពត។ ចំណុចនេះ យើងឃើញថា ភាពរំដោះប្រជាពលរដ្ឋដោយតក់ក្រហល់នេះ មានន័យទូលំទូលាយ និងជាក់លាក់ណាស់ មិនមែនតក់ក្រហល់ធ្វើឲ្យថ្លោះធ្លោយនោះទេ គឺតក់ក្រហល់យ៉ាងស្រួចស្រាល
សម្រេចឲ្យបានជោគជ័យក្នុងការផ្ដួលរំលំរបបប្រល័យពូជសាសន៍។ នេះ យើងអត់ទាន់និយាយការខ្ទេចខ្ទាំនូវហេដ្ឋរចនាសម្ព័ន្ធរូបវ័ន្ដអីទេ យើងនិយាយពីជីវិតមនុស្សសុទ្ធសាធ។ ឯចលនាឆាកកំប្លែង ឬក៏ ម៊ោកប្រជាធិបតេយ្យសង្រ្គោះជាតិ របស់លោក កឹម សុខា លោក សម
រង្ស៊ី នេះ យើងនិយាយឲ្យច្បាស់ទៅវាជាបរិបទនយោបាយទេ
ហើយគ្រាន់តែយកពាក្យសង្រ្គោះជាតិមកលេងសើច នឹងពាក្យនយោបាយ ហើយយកពាក្យសង្រ្គោះជាតិមកលេងសើចជាមួយនឹងសង្រ្គោះជាតិ កាលយើង ២ ធ្នូ និង ៧ មករា
។ បើសិនជាលោក កឹម សុខា ជាមនុស្សសុចរឹតនឹងនយោបាយ យើងចោទសួរពីដំបូង ម៉េចបានទៅយកពាក្យសិទ្ធិមនុស្សមកធ្វើជាឈ្មោះគណបក្ស?។ តើ កឹម សុខា ឲ្យតម្លៃសិទ្ធិមនុស្សនៅត្រង់ណា ទើបបែរទៅជាយកពាក្យសិទ្ធិមនុស្សទៅលេងសើច ទៅធ្វើជាស្លាកគណបក្សខ្លួនបែបនេះ? ដូច្នេះ កឹម សុខា យកពាក្យសិទ្ធិមនុស្សធ្វើជានយោបាយភាវូបនីយកម្មនៃគណបក្សរបស់ខ្លួនហើយ។ ឥឡូវនេះ ទាំង កឹម សុខា ទាំង សម
រង្ស៊ី កំពុងយកពាក្យសង្រ្គោះជាតិ មកធ្វើនយោបាយភាវូបនីយកម្មនៃចលនាម៊ោកប្រជាធិបតេយ្យ របស់ពួកគាត់ទៀត។ បើសិនជាពួកគាត់
និយាយបង្ហាញភាពស្មោះត្រង់ថា សិទ្ធិមនុស្សសំខាន់ ដូចដែលយើងនាំគ្នាយល់ ខ្ញុំអាចសួរទៅវិញថា តើ
១០ ធ្នូ ដែលជាសេចក្តីប្រកាសសកលស្ដីអំពីសិទ្ធិមនុស្ស ជាថ្ងៃកាលបរិច្ឆេទនោះ
សួរថា តើកាលហ្នឹង
គេមានគិតពីប្រវត្តិនៃការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សឬទេ? គឺគេគិត។ សូម្បីតែរាល់ឆ្នាំ
ដែលគេធ្វើទិវា សិទ្ធិមនុស្សអន្តរជាតិ គេអត់ដែលរំលងចោលបុព្វហេតុ ដែលធ្វើឲ្យមានថ្ងៃ ១០ ធ្នូ
ហ្នឹងដែរ។ ដូច្នេះបុព្វហេតុ១០ ធ្នូ មិនបានកើតចេញពីកម្ពុជាទេ។ បុព្វហេតុ ១០ ធ្នូ
កើតចេញពីសង្រ្គាមលោក ដែលបំផ្លាញជីវិតរាប់លាននាក់។ នេះ គឺជាន័យទូលំទូលាយមួយ ប៉ុន្តែ ១០ ធ្នូ ដដែលនេះ ក៏វាត្រូវមាននូវអត្ថន័យជាក់ស្ដែងដោយឡែកសម្រាប់ប្រជាជាតិកម្ពុជាដែរ គឺ ១០ ធ្នូ ត្រូវចងភ្ជាប់ជាមួយនឹង ២ ធ្នូ ១៩៧៨ និង ៧ មករា ១៩៧៩។ ដូច្នេះ បើលោក កឹម សុខា លោក សម រង្ស៊ី ទទួលស្គាល់ ១០ ធ្នូ ហៅថា សិទ្ធិមនុស្សសកល
ខ្លួនចង់ធ្វើនយោបាយសិទ្ធិលើកស្ទួយសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជា ក៏ត្រូវទទួលស្គាល់អត្ថន័យសិទ្ធិមនុស្សដោយឡែករបស់ប្រជាជនកម្ពុជាដែរ គឺសិទ្ធិមនុស្សរស់រានមានជីវិត។
ហើយលែងនិយាយពីសង្រ្គោះជាតិទៀតហើយ គឺនិយាយពីតម្លៃរបស់ជាតិវិញម្ដង ពីព្រោះយើងសង្រ្គោះហើយ គឺតម្លៃរបស់ជាតិ
គឺជាការស្ដារ និងអភិវឌ្ឍប្រទេស។ ស្ដារ និងអភិវឌ្ឍប្រទេស
មិនមែនមានត្រឹមតែចលនានៃការបណ្ដុះបណ្ដាលប្រជាពលរដ្ឋ ឬក៏យុវជនទេ មានទាំងការអភិវឌ្ឍនូវទស្សនៈគំនិត ការយល់ដឹង
ជាពិសេសទស្សនៈចម្រុះពហុបក្ស ដែលយើងអាចមានទស្សនៈខុសគ្នា អាចរួមរស់ជាមួយគ្នា។ ប៉ុន្តែលោក កឹម សុខា លោក សម រង្ស៊ី មិនដែលទទួលស្គាល់ប្រជាពលរដ្ឋភាគច្រើន លើសលុបដែលបោះឆ្នោតគាំទ្រគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ដឹកនាំរដ្ឋាភិបាលទេ
គេមានតែមើលងាយប្រជាពលរដ្ឋដែលបោះឆ្នោតជូនគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ថាសុទ្ធតែជាអ្នកបំផ្លាញជាតិទៅវិញ។ គេមើលងាយថ្នាក់ដឹកនាំរដ្ឋាភិបាល និងគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ថាសុទ្ធតែក្បត់ជាតិ ហើយនៅតែមិនអស់ចិត្តទៀត ថែមទាំងមើលងាយប្រជាជនកម្ពុជា ភាគច្រើនលើសលុបដែលផ្ដល់សេចក្តីទុកចិត្តគាំទ្រថ្នាក់ដឹកនាំគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ក្នុងការដឹកនាំរដ្ឋាភិបាល ពីមួយអាណត្តិទៅមួយអាណត្តិទៀត។ គេថា
សុទ្ធតែស៊ុមគ្រលុំគ្នា កាត់ដីឲ្យបរទេស និងក្បត់ជាតិ។ សួរថា ភាសាក្បត់ជាតិនេះ វាសមឲ្យ ១០ ធ្នូ
ស្ថិតនៅក្នុងសតិសម្បជញ្ញៈលោក កឹម សុខា លោក សម រង្ស៊ី ឬទេ?
កុំនិយាយដល់ប្រជាធិបតេយ្យ គ្រាន់តែអ្នកប្រើពាក្យក្បត់ជាតិនោះ គឺវាគ្មានអ្វីសម្រាប់ឲ្យយើងឲ្យតម្លៃថា
អស់លោកទាំងអស់ហ្នឹងពិតជាចង់បាន ១០ ធ្នូ ទេ។ មួយទៀត គ្រាន់តែប្រើពាក្យក្បត់ជាតិ
ហើយពុះញែកប្រជាជាតិដែលប្រជាជនកម្ពុជាដែលគាំទ្រនិន្នាការខុសៗគ្នា នេះជាការសបញ្ជាក់ថា លោក កឹម សុខា និងលោក សម រង្ស៊ី គឺជាអ្នកនយោបាយមួយ ដែលបានត្រឹមតែស្រែកអាឡេអាឡូរប៉ិចរប៉ោចអត់បានការ ហើយពូកែយកឈ្មោះប្រជាធិបតេយ្យមកធ្វើជាកម្មវត្ថុនយោបាយរបស់ខ្លួន
តែការពិតអ្នកទាំងពីរនេះ កំពុងធ្វើចលនា ម៊ោកប្រជាធិតេយ្យ ហើយគ្មានន័យអ្វីសម្រាប់សង្រ្គោះជាតិតទៅទៀតទេ។
លោកសត្យា រក្ស
សំណួរ៖ ទាក់ទងទៅនឹងចរឹតរបស់លោក កឹម សុខា ក៏ដូចជាចរឹត របស់លោក សម រង្ស៊ី នៅពេលដែលគណបក្សទាំងពីរនេះនៅរៀងៗខ្លួននោះ យើងឃើញថាលោក សម រង្ស៊ី ធ្លាប់រិៈគន់នូវនយោបាយរបស់ លោក កឹម សុខា ខ្លាំងក្លាណាស់។ ដោយសារលោក កឹម សុខា មើលឃើញថាលោក សម រង្ស៊ី ធ្លាប់រិៈគន់នូវនយោបាយរបស់គាត់អំពីរឿងប្រាក់ខែចាស់ៗ៤ ម៉ឺន និងនយោបាយផ្កាស្នោ ផ្កាស្តៅ និងរឿងនយោបាយរបស់ កឹម សុខា ធ្វើខ្ចៅយន្តហោះអីជាដើមនោះ ដែលសកម្មភាពនេះគឺជាការបោកប្រាស់ប្រជាពលរដ្ឋ ដូច្នេះហើយបានជានៅពេលដែលពួកគេកំពុងដាក់ហ៊ុនសិប្បនិម្មិតជាមួយគ្នានៅពេលនេះ បែរជាធ្វើឲ្យគណបក្ស សម រង្ស៊ី ដែលធ្លាប់តែមានសីលធម៌គ្រាន់បើពីមុនមកនោះក្លាយទៅជា ឲ្យគណបក្ស កឹម សុខា អូសមកបានជាមួយគ្នា។
ត្រង់ចំណុចនេះ តើលោកបណ្ឌិតមានអ្វីដើម្បីពន្យល់ទៅដល់បងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋដើម្បីកុំឲ្យបងប្អូនយើងច្រឡំជឿជនបោកប្រាស់ទាំងនោះ នាំឲ្យខូចប្រយោជន៍របស់បងប្អូន និងប្រយោជន៍ជាតិ?
លោកបណ្ឌិត ឈឹម ផលវរុណ
ចម្លើយ៖ ចំណុចនេះខ្ញុំសូមជម្រាបជូន ចំពោះបងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋដែលមិនទាន់បានឃើញអំពីទស្សនៈនយោបាយពិតរបស់ សម រង្ស៊ី និង កឹម សុខា ។ ជាធម្មតានៅក្នុងប្រទេសមួយដែលប្រកាន់យករបបប្រជាធិបតេយ្យសេរីពហុបក្ស គឺប្រជាពលរដ្ឋអាចមើលឃើញខុសៗគ្នា ប៉ុន្តែការមើលឃើញដ៏លើសលប់ និងប្រកបដោយសុភវិនិច្ឆ័យរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ គឺការមើលឃើញអំពីគុណបំណាច់ និងវីរៈភាព ព្រមទាំងសមិទ្ធផលរបស់គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ដែលដឹកនាំរដ្ឋាភិបាលតាំងពីឆ្នាំ១៩៧៩មកម្លេះ។ ចំណុចមួយទៀត នៅពេលដែលយើងចាប់ផ្តើមបង្រួបបង្រួមជាតិ និងផ្សះផ្សារជាតិគឺយើងបានធ្វើការបោះឆ្នោតនៅឆ្នាំ១៩៩៣ ជាលើកដំបូង ក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រនៃការដឹកនាំក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ នៅពេលនោះថ្វីត្បិតតែគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាឈ្នះឆ្នោតក្នុងលំដាប់លេខ២ ហើយគណបក្ស ហ៊្វុនស៊ីនប៊ិច ឈ្នះឆ្នោតលំដាប់លេខ១ ក៏ប៉ុន្តែគម្លាតរវាងអ្នកលេខ១ និងលេខ២ គឺមិនឆ្ងាយពីគ្នាទេ បានសេចក្តីថា ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាដ៏ច្រើនដដែលនៅតែផ្តល់សុភវិនិច្ឆ័យចំពោះគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាដដែល គឺគ្រាន់តែមានប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួនទៀតបានចាញ់បោកនូវនយោបាយត្រីចូលអន្លង់ គឺមានន័យថាប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួនបានមើលឃើញនូវរបស់ថ្មី ហើយក៏ចង់សាករបស់ដែលថ្មីនោះ តែទីបំផុតទើបភ្ញាក់ខ្លួន។ សរុបមកវិញ ខ្ញុំមិនចង់និយាយថាគណបក្ស ហ៊្វុនស៊ីនប៉ិច បញ្ឆោតបោករាស្ត្រទេប៉ុន្តែប្រជាពលរដ្ឋដែលគាំទ្រគណបក្ស ហ៊្វុនស៊ីនប៉ិច នៅឆ្នាំ១៩៩៣ ដោយសារប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរសម្លឹងទៅលើស្នាព្រហត្ថ ឬក៏របបរាជាណាចក្រទី១ ដែលដឹកនាំដោយអង្គសម្តេចឪរបស់យើងដែលជំនាន់នោះគឺមានសន្តិភាព។ រីឯនៅឆ្នាំ១៩៩៣ កម្ពុជានៅពុំទាន់មានសន្តិភាព ដូច្នេះការចង់បានសន្តិភាពគឺជាការពិត ក៏ប៉ុន្តែមិនមែនមានន័យថា គណបក្សប្រជាជនត្រូវបានប្រជាពលរដ្ឋបោះបង់ចោលនោះទេ។ខ្ញុំហ៊ាននិយាយថា គណបក្ស ហ៊្វុនស៊ីនប៊ិច ឈ្នះឆ្នោតនៅពេលនោះ មិនមែនដោយសារសម្តេចក្រុមព្រះទេ តែគឺដោយសារស្នាព្រហត្ថសម្តេចឪ ។ នៅពេលនោះប្រជាពលរដ្ឋយល់ឃើញថា គណបក្ស ហ៊្វុនស៊ីនប៊ិច គឺសម្តេចឪ ហើយប្រជាពលរដ្ឋ ក៏យល់ឃើញថាគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា គឺមានឥស្សរជន៣រូប របស់យើងដែលជាអ្នករំដោះប្រជាជាតិឲ្យបានរស់រានមានជីវិត។ ដូច្នេះតម្លៃពីរនេះគឺស្មើគ្នា ទើបអ្នកឈ្នះលេខ១ និងលេខ២ គឺមានចំនួនប្រហាក់ប្រហែលគ្នា។
ប៉ុន្តែនៅពេលដែលគណបក្ស ហ៊្វុនស៊ីនប៊ិច ឈ្នះហើយគឺមិនបានធ្វើតាមអ្វីដែលប្រជាជនត្រូវការទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ សម្រាប់គណបក្សប្រជាជន ថ្វីបើខ្លួនបានទទួលលេខ២ពិតមែន តែគណបក្សប្រជាជនបានខិតខំធ្វើបន្ត និងបានធ្វើលើសពីគណបក្ស ហ៊្វុនស៊ីនប៊ិច ដែលដឹកនាំដោយសម្តេចក្រុមព្រះទៅទៀត ដូច្នេះហើយបានជាលទ្ធផលបោះឆ្នោតឆ្នាំ១៩៩៨ គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ត្រូវបានប្រជាពលរដ្ឋគាំទ្រលំដាប់លេខ១ ហើយឃ្លាតឆ្ងាយពី ហ៊្វុនស៊ីនប៊ិច ។នៅឆ្នាំ១៩៩៣ គឺ ហ៊្វុនស៊ីនប៊ិច ៥៨ គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ៥១។ ដល់ឆ្នាំ១៩៩៨ វិញ គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា បានឡើងរហូត៦៤ ឯគណបក្ស ហ៊្វុនស៊ីនប៊ិច បានធ្លាក់មកនៅត្រឹម៤៣។ កាលពីឆ្នាំ១៩៩៣ គឺមានការឃ្លាតគ្នាតែ៧កៅអីទេ ដល់ឆ្នាំ១៩៩៨ គឺឃ្លាតគ្នារហូត២១កៅអី។
លោក សត្យា រក្ស
សំណួរ៖ ត្រង់ចំណុចនេះ សូមលោកបណ្ឌិតជួយពន្យល់អំពីនីតិវិធីនៃការបង្កើតរដ្ឋាភិបាលនៅឆ្នាំ១៩៩៣ ដែលពេលនោះយើងបានប្រើរូបមន្ត២/៣ ដែលត្រូវការសម្លេងរហូតទៅដល់៨០ សម្លេង។ អញ្ចឹងដើម្បី គណបក្ស ហ៊្វុនស៊ីនប៊ិច អាចបង្កើតរដ្ឋាភិបាលបាន តើគណបក្សនេះត្រូវការដៃគូរបង្កើតរដ្ឋាភិបាលបែបណាដែរ? ដើម្បីជៀសវាងការនិយាយថា ហ៊្វុនស៊ីនប៊ិច ឈ្នះឆ្នោតគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាដណ្តើមអំណាច ដូច្នេះសូមលោកបណ្ឌិតជួយបំភ្លឺ?
លោកបណ្ឌិត ឈឹម ផលវរុណ
ចម្លើយ៖ ខ្ញុំសូមបញ្ជាក់ពីចំណុចនេះ។ មុននឹងនិយាយពីរឿងសន្លឹកឆ្នោតគឺត្រូវនិយាយអំពីរដ្ឋធម្មនុញ្ញថ្មីសិន ពីព្រោះកិច្ចព្រមព្រៀងសន្តិភាពទីក្រុងបារីស នៅក្នុងឧបសម្ព័ន្ធទី៥ ស្តីពីគោលការណ៍សម្រាប់រដ្ឋធម្មនុញ្ញថ្មីរបស់កម្ពុជា ដែលនៅក្នុងនោះមាត្រាដំបូងបានបញ្ជាក់រួចទៅហើយ។នៅក្នុងរដ្ឋធម្មនុញ្ញថ្មីនោះ ទី១ ចែងថា សភារដ្ឋធម្មនុញ្ញត្រូវមានសមាជិកយ៉ាងតិច១២០នាក់ ហើយរដ្ឋធម្មនុញ្ញថ្មីត្រូវអនុមត្តិដោយសភាធម្មនុញ្ញយ៉ាងតិច២/៣។ ក្រោយពេលដែលមានរដ្ឋធម្មនុញ្ញទើបអាចបង្កើតរដ្ឋាភិបាល ។ ល។ និង ។ល។
ក្រោយពីបោះឆ្នោតភ្លាម នៅឆ្នាំ១៩៩៣ ក្នុងចំណោមអសនៈ ១២០ គណបក្ស ហ៊្វុនស៊ីនប៊ិច បាន៥៨ គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាបាន៥១ គណបក្សលោកតា សឺន សាន បាន១០ និងគណបក្សម៉ូលីណាកាបាន ១ ។ បើសិនជាមិនបូកបញ្ចូលជាមួយគណបក្សប្រជាជនទេ គឺគេបូកបញ្ចូលគ្នាទាំង៣ គណបក្សនោះគឺបានត្រឹមតែ៦៩ទេ ដូច្នេះគឺមិនអាចទទួលបានចំនួន២/៣ នៃសមាជិកសរុប១២០ទេ។ អញ្ចឹងបើបានតែ៦៩ គឺនៅខ្វះ១១សម្លេង។ ទោះបីជាខ្វះតែ១សម្លេងក៏បង្កើតរដ្ឋាភិបាលមិនបានដែរ។ ដូច្នេះយោងតាមកិច្ចព្រមព្រៀងទីក្រុងបារីស បើដោះស្រាយអ្វីមិនបានទេគឺភាគីខ្មែរនីមួយៗត្រូវថិតនៅរក្សាស្ថានភាពដដែល។ អញ្ចឹងតំបន់ដែលរដ្ឋាភិបាលត្រីភាគីនីរទេសកាន់កាប់នៅកន្លែងណា គឺត្រូវកាន់កាប់នៅទីនោះទៅ ជាមួយក្រុមខ្មែរក្រហម។ រីឯរដ្ឋាភិបាល អតីតរដ្ឋកម្ពុជា គឺនៅគ្រប់គ្រងបន្ត។ បើសិនជាដូច្នេះមែន គឺមិនអាចមានថ្ងៃនេះទេ ពីព្រោះសម្លេងប្រជាពលរដ្ឋមិនបានផ្តល់ឲ្យរដ្ឋាភិបាលត្រីភាគីដឹកនាំប្រទេស និងធ្វើរដ្ឋធម្មនុញ្ញតែម្នាក់ឯងទេ។
លោក សត្យា រក្ស
សំណួរ៖ លោកបណ្ឌិតបានបញ្ជាក់ច្បាស់ហើយថា បើយោងតាមរដ្ឋធម្មនុញ្ញ និងនីតិវិធីនៃការបង្កើតរដ្ឋាភិបាលក្រោយពីការបោះឆ្នោត លុះត្រាតែទទួលបាន៨០សម្លេង ប៉ុន្តែពួកគេរួមគ្នាបានតែ៦៩ ដូច្នេះគឺនៅខ្វះ១១សម្លេងទៀតទើបអាចបង្កើតរដ្ឋាភិបាលបាន។ ដូច្នេះហើយទើបមានការចរចារគ្នាជាមួយគណបក្សប្រជាជនដើម្បីបង្កើតជារដ្ឋាភិបាលបម្រើជាតិមាតុភូមិ។ប៉ុន្តែកឹម សុខាដែលទទួលបានតំណែងតំណាងរាស្ត្រដោយសារការបោកប្រាស់គេនៅពេលនេះ បានលើកថានៅឆ្នាំ១៩៩៣ គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ដណ្តើមអំណាច សុំគេចូល ប្រើកម្លាំងគំរាមកំហែង ដើម្បីគាបសង្កត់ទៅលើ ហ៊្វុនស៊ីនប៊ិច ដើម្បីចែករំលែកអំណាច។ តើការលើកឡើងនេះ ជាការខុសឆ្គងដែរឬទេ សូមលោកបណ្ឌិតជួយបញ្ជាក់?
លោកបណ្ឌិត ឈឹម ផលវរុណ
ចម្លើយ៖ លោក កឹម សុខា ល្ងង់ខ្លៅដោយសារតែនយោបាយប្រជាធិបតេយ្យសេរីពហុបក្ស ហើយខ្លួនកំពុងតែវង្វេងនៅក្នុងព្រៃប្រជាធិបតេយ្យ ធ្វើឲ្យ កឹម សុខា ភ្លេចភ្លាំងពីរបៀបគិតលេខ។ ជាក់ស្តែង ប្រសិនបើគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាមិនចូលរួមបង្កើតរដ្ឋធម្មនុញ្ញ គឺមិនអាចធ្វើអ្វីចេញនោះទេ ទោះបីជាទៅពឹងឥសីណាមកជប់ក៏ដោយ។ ត្រង់ចំណុចនេះ សូមបងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋមើលឲ្យឃើញច្បាស់អំពីមនសិកាស្នេហាជាតិ របស់គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ដែលមិនបានប្រើនូវឥទ្ធិពលរបស់ខ្លួនក្នុងការធ្វើឲ្យរាំងស្ទះការបង្កើតរដ្ឋធម្មនុញ្ញ និងរដ្ឋាភិបាល ក្នុងនាមខ្លួនទទួលបានការគាំទ្រសម្លេងពីប្រជាពលរដ្ឋលំដាប់លេខ២ ឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា សុខចិត្តលះបង់ដើម្បីការបង្រួបបង្រួមជាតិ។ មានន័យថា ការរៀបចំបោះឆ្នោតរបស់ អ៊ុនតាក់ គឺមិនបានទទួលនូវលទ្ធផលអ្វីនោះទេ ប្រសិនបើគ្មានការចូលរួមពីគណបក្សប្រជាជន។ ការលះបង់នោះ គឺគណបក្សប្រជាជន សុខចិត្តទៅចូលរួមជាមួយគណបក្ស ហ៊្វុនស៊ីនប៊ិច ជាសម្ព័ន្ធភាពរដ្ឋាភិបាលក្រោមរូបមន្តដ៏វិសេសវិសាលរបស់អង្គសម្តេចឪ ដើម្បីប្រជាជនកម្ពុជាទាំងមូល។ ដោយសារយើងរួមគ្នាបង្កើតរដ្ឋាភិបាលចម្រុះបណ្តោះអាសន្ន ទើបគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា និងគណបក្ស ហ៊្វុនស៊ីនប៊ិច អាចសម្រេចបាននូវការធ្វើរដ្ឋធម្មនុញ្ញថ្មីមួយនៅឆ្នាំ១៩៩៣ ។ ក្រោយពីមានរដ្ឋធម្មនុញ្ញហើយ ទើបយើងអាចបង្កើតបាននូវរាជាណាចក្រទី២ ដែលមានលក្ខណៈទំនើបជាងរាជាណាចក្រទី១ ដោយសារយើងអនុវត្តនូវរបបរាជានិយមបែបប្រជាធិបតេយ្យសភា ហើយបង្កើតបាននៅនីតិកាលទី១ នូវរដ្ឋាភិបាលចម្រុះរវាងគណបក្ស ហ៊្វុនស៊ីនប៊ិច និងគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ដោយផ្អែកទៅលើសម្លេង២/៣ នៃសម្លេងគាំទ្ររបស់សមាជិករដ្ឋសភា ហើយរហូតយើងបានពង្រឹងតទៅទៀតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ៕
សម្រង់ព័ត៌មាន៖ លោក នូ សាវុធឌី