ផ្ទុយទៅនឹងការអះអាងរបស់លោក សម រង្ស៊ី
នៅក្នុងការអំពាវនាវកាលពីថ្ងៃទី១០ ខែមីនា ឆ្នាំ ២០១២
ដើម្បីឱ្យមានសាមគ្គីភាពក្នុងសហភាពអន្តរសភា ដោយបាននិយាយថា «បទឧក្រិដ្ឋតែមួយគត់របស់ខ្ញុំគឺ
ការរិៈគន់ដោយឥតផ្លាស់ប្តូរចំពោះអំពីពុករលួយ
និងការរំលោភបំពានសិទ្ធិមនុស្ស និងការការពារដោយឥត
ប្រែប្រួលចំពោះប្រជាជនដែលបានបោះឆ្នោតឱ្យខ្ញុំជាតំណាងរបស់ពួកគេ»។
វាគឺជាព័ត៌មានសាធារណៈ អន្តរជាតិមួយទៅហើយ
ដែលរួមទាំងការយល់ដឹងរបស់សហភាពអន្តរសភា (IPU) ដែលថាលោក សម រង្ស៊ី
ត្រូវបានរកឃើញថាមានកំហុសក្នុងការបំផ្លាញទ្រព្យសម្បត្តិសាធារណៈ
ដោយតុលាការខេត្តស្វាយរៀង
ដែលបានកាត់ទោសគាត់ឱ្យជាប់ពន្ធនាគារចំនួនពីរឆ្នាំ
និងពិន័យជាប្រាក់ចំនួន ៨លានរៀល (ឬប្រហែលជា ២០០០ដុល្លារអាមេរិក)។
សាលក្រមនេះបានត្រូវតុលាការកំពូលតម្កល់ទុកនៅថ្ងៃទី១ ខែមីនា ឆ្នាំ ២០១១
ហើយនៅថ្ងៃទី១៥ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១១ រដ្ឋសភាជាតិកម្ពុជាបានដកហូតយកអណត្តិសភាទី៤
របស់លោក សម រង្ស៊ី តាមស្មារតីនៃកថាខណ្ឌ៣ មាត្រា១៤
នៃច្បាប់ស្តីពីការជ្រើសតាំងសមាជិករដ្ឋសភាជាតិដែលចែង
ថាសមាជិកដែលត្រូវបានជាប់ទោសក្នុងបទឧក្រិដ្ឋជាចុងក្រោយមួយ
ហើយត្រូវបានកាត់ទោសដាក់ពន្ធនាគារ ត្រូវបានដកហូតសមាជិកភាពរបស់ខ្លួននៅក្នុងរដ្ឋសភាជាតិ។
គួរឱ្យសោកស្តាយណាស់ដែលលោក សម រង្ស៊ី
នៅតែបន្តប្រើប្រាស់តួនាទីសមាជិកសភាកម្ពុជា ដោយមិនគោរពទៅតាមនីតិរដ្ឋក្នុងគោលបំណងដើម្បីបំភ័ន្ត IPU
និងសមាជិកសភាអន្តរជាតិមួយចំនួន ឱ្យជឿថា
គាត់នៅតែជាសមាជិកសភាកម្ពុជាមួយរូបដដែល
ដែលជម្រុញជាបន្ទាន់ឱ្យអគ្គលេខាធិការរដ្ឋាន រដ្ឋសភាជាតិកម្ពុជា
ចេញសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានមួយកាលពីថ្ងៃទី១២ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១២ ដើម្បីបញ្ជាក់
ឡើងវិញនូវការពិត និងសច្ចៈភាពដែលថា លោក សម រង្ស៊ី
បានបាត់បង់សមាជិកភាពរបស់ខ្លួននៅក្នុងរដ្ឋ សភាជាតិតាំងពីថ្ងៃ ទី១ ខែមីនា
ឆ្នាំ២០១១ មកម្ល៉េះ។ តាមការពិត គាត់ត្រូវបានហាមឃាត់មិនឱ្យចុះឈ្មោះ
ដើម្បីបោះឆ្នោតនៅក្នុងការបោះឆ្នោតព្រឹទ្ធសភាអណត្តិទី៣ កាលពីខែមករា
ឆ្នាំ២០១២ ដែលនេះ គឺជាការ បញ្ជាក់មួយថា លោក សម រង្ស៊ី
គឺមិនមែនជាសមាជិករដ្ឋសភាជាតិកម្ពុជាអណត្តិទី៤ តទៅទៀតទេ។
ការចោទប្រកាន់របស់គាត់ដែលថាគាត់«ត្រូវបានធ្វើទុក្ខបុកម្នេញដោយគណបក្ស
និងរដ្ឋាភិបាល កម្ពុជាផ្តាច់ការនោះ»
មិនស្របគ្នាជាមួយនឹងអភ័យឯកសិទ្ធិជាសមាជិកសភារបស់គាត់និងសិទ្ធិ
និងសេរីភាព
ជាពលរដ្ឋកម្ពុជាមួយរូបដែលគាត់បានប្រើប្រាស់ក្នុងរយៈពេល
២០ឆ្នាំកន្លងមកនេះ រហូតដល់ពេលមាន ការចោទប្រកាន់
និងកាត់ទោសគាត់ឱ្យជាប់ពន្ធនាគារពីបទបំពានច្បាប់។ លោក សម រង្ស៊ី មានការយល់
ដឹងដ៏ចម្លែកចំពោះច្បាប់
ដែលការយល់ដឹងនោះមានសភាពច្របូកច្របល់ដែលជាចុងក្រោយបានបណ្តាល
ឱ្យគាត់ដួលរលំ។
កន្លងយូរមកហើយដែលគាត់ហាក់ដូចជាមិនអាចយល់បានពីអត្ថន័យនៃពាក្យ «គ្មាននរណា
នៅលើច្បាប់ឡើយ» សូម្បីតែសមាជិកសភាក៏ដោយ។ អភ័យឯកសិទ្ធិសភា
មិនគួរត្រូវបានលោកសម រង្ស៊ី យល់ថា គឺគាត់នៅពីលើច្បាប់នោះទេ។
ការចោទប្រកាន់ទាំងទទឹងទិសដែលថា «យុទ្ធសាស្ត្ររបស់គណបក្សកាន់អំណាច
គឺប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធ តុលាការដែលបំរើនយោបាយ
ដើម្បីបង្ក្រាបទៅលើរាល់ការរិៈគន់រដ្ឋាភិបាល» នោះ បានត្រូវបង្ហាញថាមានការ
ខុសឆ្គងមានលក្ខណៈអសុចរិត និងខ្វះនូវការយល់ដឹងពីអ្វីដែលត្រូវ
ពីអ្វីដែលខុស ហើយមានលក្ខណៈ លំអៀង
ដោយសារខ្វះខាតនូវការយល់ដឹងពីភាពពិតជាក់ស្តែងក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ គេគួរយល់ថា «ការរិៈគន់ ទាំងអស់មកលើរដ្ឋាភិបាល»
ឬការរិៈគន់អំពីគោលនយោបាយរដ្ឋាភិបាលឬការរិៈគន់ សកម្មភាពរដ្ឋាភិបាល
ឬការរិៈគន់មន្ត្រីក្នុងរដ្ឋាភិបាល គប្បីត្រូវតែបែងចែកឱ្យបានហ្មត់ចត់
និងកំណត់ឱ្យបានត្រឹមត្រូវ និងច្បាស់ លាស់
ដើម្បីចៀសវាងកុំឱ្យធ្លាក់ចូលទៅក្នុងការរំលោភបំពានសិទ្ធិរបស់អ្នកដទៃ
ដូចបានចែងដោយច្បាប់ក្នុង ប្រទេសកម្ពុជា។ សមាជិកសភាភាគច្រើននៅក្នុងពិភពលោក
គឺជាអ្នកច្បាប់។ ប្រសិនបើចង់ដឹង ពួកគេអាច នឹងបានដឹងអំពីច្បាប់របស់កម្ពុជា
នីតិរដ្ឋ និងរបៀបរបបច្បាប់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ដែលមានប្រព័ន្ធរដ្ឋា
ភិបាលប្រជាធិបតេយ្យនៅក្រោមរដ្ឋធម្មនុញ្ញដែលត្រូវបានគាំទ្រយ៉ាងរឹងម៉ាំ
និងខ្លាំងក្លាពីសំណាក់ប្រជាជន កម្ពុជាទាំងអស់។
មធ្យោបាយដ៏ល្អបំផុតសម្រាប់លោក សម រង្ស៊ី
គឺសុំចាកចេញមួយរយៈពីកិច្ចការនយោបាយប្រហែល ជារយៈពេល ១៧ ឆ្នាំ
មុនពេលដែលគាត់អាចហ៊ានប្រៀបធៀបខ្លួនគាត់ទៅនឹងលោកស្រី Aung San Suu Kyi។
ក្រោយពីនោះគេអាចសង្ឃឹមថា គាត់នឹងឆ្លាតជាងមុន
ហើយប្រើវិធីសាស្ត្រដែលមានប្រយោជន៍ដល់នយោបាយ ជាតិ
និងក្លាយទៅជាអ្នកកសាងមួយរូបនៃប្រព័ន្ធរដ្ឋាភិបាលប្រជាធិបតេយ្យ
ដ៏ខ្លាំងជាងមុនមួយ ដោយរួមសហ
ប្រតិបត្តិការជាមួយអ្នកដឹកនាំត្រឹមត្រូវស្របច្បាប់កម្ពុជា។ សូមសំណាងល្អ លោក
សម រង្ស៊ី។
ថ្ងៃទី១៤ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១២
អង្គភាពព័ត៌មាន និងប្រតិកម្មរហ័ស
នៃទីស្តីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី