Wednesday, November 27, 2013

បេស​កកម្ម​នៅទី​ក្រុង​បារីស (UNESCO) និង​ទីក្រុង​អង់​ការ៉ា (ICAPP) របស់​ឯកឧត្តម​បណ្ឌិត​សភាចារ្យ សុខ អាន ឧបនា​យក​រដ្ឋមន្ត្រី រដ្ឋ​មន្រ្តី​ទទួល​បន្ទុក ទីស្តីការ​គណៈ​រដ្ឋមន្ត្រី និង​ជា​ប្រធាន​កិច្ច​ប្រជុំ​គណៈ​កម្មកា​បេតិ​កភណ្ឌ​ពិភព​លោក លើកទី៣៧ ថ្ងៃទី១៧-២៦ វិច្ឆិកា ២០១៣




ប្រធាន​រដ្ឋសភា​​កូឌីវ័​រ​សរសើរ​​ការ​​ដឹក​នាំ​ប្រទេស​កម្ពុជា​ឆ្ពោះ​​ទៅ​​រក​លទ្ធិ​ប្រជា​​ធិប​តេយ្យ​​និង​​ការ​អភិវឌ្ឍន៍​ដោយ​សម្តេច​​តេជោ

ឯកឧត្តម គ្រី​យូ​ម គីត​បា​វូ​រី សូ​រ៉ូ (Guillaume Kigbafori SORO) ប្រធានរដ្ឋសភា នៃ​សាធារណរដ្ឋ​កូ​​ឌី​វ័រ នា​ថ្ងៃទី២៥ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ​២០១៣ បានមាន​ប្រសាសន៍​កោតសរសើរ​សម្តេច​តេ​ជោ​នាយក រដ្ឋមន្ត្រី​ ចំពោះ​ការ​ដឹកនាំ​ប្រទេស​មានការរីកចម្រើន និង​ឆ្ពោះ​ទៅរក​លទ្ធិប្រជា​ធិប​តេយ្យ​​​។

ឯកឧត្តម អ៊ាង សុផល្លែត ​​ឲ្យ​ដឹងថា នៅក្នុង​ជំនួប​សំដែង​ការគួរសម​ជាមួយ​សម្តេច​អគ្គមហា​សេនាបតី​តេ​ជោ ហ៊ុន សែន នៅ​វិមាន​សន្តិភាព​ ឯកឧត្តម​ គ្រី​យូ​ម គីត​បា​វូ​រី សូ​រ៉ូ (Guillaume Kigbafori SORO) បាន​ពាំនាំ​នូវ​ការ​ផ្តាំផ្ញើ​សាកសួរអំពី​ឯកឧត្តម​ប្រធានាធិបតី ថ្នាក់​ដឹក​នាំ និង​ប្រជាជន​កូ​​ឌី​វ័រ ជូន​ចំពោះ​សម្តេច​តេ​ជោ​នាយករដ្ឋមន្ត្រី និង​បាន​សំដែង​នូវ​ការ​កោត​សរសើរ​ចំពោះ​សម្តេច​អគ្គមហាសេនា​បតីតេជោ ហ៊ុន សែន ក្នុង​ការដឹកនាំ​ប្រទេស​មួយ​ ដែល​រង​នូវ​ការ​ខ្ទេចខ្ទាំ​ដោយ​សង្គ្រាម មកកាន់​ប្រទេស​មួយ ដែល​មាន​ការអភិវឌ្ឍន៍​ក្នុង​ល្បឿន​យ៉ាង​លឿន និង​​ឆាប់រហ័ស។ ​

សម្តេច​តេ​ជោ​នាយករដ្ឋមន្ត្រី បាន​សំដែង​នូវ​អំណរគុណ​ចំពោះ​ឯកឧត្តម​ គ្រី​យូ​ម គីត​បា​វូ​រី សូ​រ៉ូ (Guillaume Kigbafori SORO) ក្នុងការសង្កេត​ឃើញ​​​ការ​អភិវឌ្ឍន៍ និង​លទ្ធិ​ប្រជា​​ធិបតេយ្យ​នៅក្នុង​ព្រះរាជាណាចក្រ​កម្ពុជា​​។ សម្តេចតេជោ​​បាន​មាន​ប្រសាសន៍ថា យើង(កម្ពុជា-កូឌីវ័រ)​គួរ​ស្វែងរក​នូវ​ទំនាក់​ទំនង​តាមរយៈ​អ្វី​ដែល​អាច​ធ្វើ​បាន ​ដែល​គួរ​មាន​៣ ចំណុច​គឺ​ទី ១-​តាមរយៈ​ទំនាក់ទំនងនយោ​បាយ ការផ្លាស់ប្តូរ​ទស្សនកិច្ច​រវាង​គណៈប្រតិភូ ទី​២-​ខិតខំស្វែងរក​កិច្ច​សហ​ប្រតិបត្តិការ​លើវិស័យសេដ្ឋកិច្ច វិនិយោគ និង​ពិនិត្យមើល​អ្វី​ដែល​អាច​ធ្វើ​សហប្រតិបត្តិការ​ជាមួយគ្នា​បាន និង​ទី៣-​សម្តេច​តេ​ជោ​បាន​ស្នើ​ពិចារណា​លើ​កិច្ច​សហ​ប្រតិបត្តិការ​អន្តរជាតិ ក្នុង​ក្របខ័ណ្ឌ​អង្គការ​សហ​ប្រជាជាតិ ក្របខ័ណ្ឌ​អង្គការ​មិន​ចូលបក្ស​សម្ព័ន្ធ​​ហ្វ្រ​ង់​កូ​ហ្វូ​នី និង​ចលនា​ប្រទេស​អភិវឌ្ឍន៍​ត្បូង​ ត្បូង​ជាដើ​៕

ឯក​អគ្គរាជ​ទូត​​ចក្រភព​​អង់​គ្លេស​​សុទិ​ដ្ឋិ​និយម​​ចំពោះ​​ការ​​រីក​ចម្រើន​លើ​​វិស័យ​​ពាណិជ្ជកម្ម​​ជាមួយ​​កម្ពុជា

ឯកឧត្តម អ៊ាង សុផល្លែត ជំនួយការ​សម្តេច​តេ​ជោ​នាយករដ្ឋមន្ត្រី​បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា ​ឯកឧត្តម Mark Gooding ឯកអគ្គរាជទូត ​ចក្រភព​អង់គ្លេស​ចប់​អាណត្តិការទូត​នៅ​កម្ពុជា បាន​សម្តែង​​នូវការ​ពេញ​ចិត្ត​​ចំពោះ​ការ​រីកចម្រើន​ នៃ​ទំនាក់ទំនង​រវាង​ប្រទេស​ទាំងពីរ​កម្ពុជា​-​ចក្រភព​អង់គ្លេស​ ទាំង​​​វិស័យ​នយោបាយ​ វិស័យ​ពាណិជ្ជកម្ម ដោយឯកឧត្តមឯកអគ្គរដ្ឋ​ទូត​អង់គ្លេស​វាយ​តម្លៃ​ថា​ ទំហំ​​នៃ​ការ​ធ្វើ​ពាណិជ្ជ​កម្ម​រវាង​ប្រទេស​ទាំង​ពីរ​ នឹង​កើន​ឡើង​កាន់តែ​ខ្ពស់​ជា​មិន​ខាន​ឡើយ។

ក្នុង​ឱកាស​ចូល​ជួប​សំដែង​ការគួរសម និង​ជម្រាបលា​សម្តេច​អគ្គមហាសេនាបតី​តេ​ជោ ហ៊ុន សែន នៅ​វិមាន​សន្តិភាព​កាលពី​ថ្ងៃទី​២៦ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ​២០១៣ ​ឯកឧត្តម Mark Gooding បាន​ថ្លែង​ថា ទំនាក់ទំនង​រវាង​ប្រទេស​យើង​ទាំងពីរ​បាន​កើនឡើង ជាពិសេស​លើ​វិស័យ​ពាណិជ្ជ​កម្ម ដែល​ទំហំ​ពាណិជ្ជកម្ម​បាន​កើន​ឡើងដល់ ៧៥០លាន​ដុល្លារ​អាម៉េរិក ​ក្នុង​រយៈ​ពេល ៩ខែ​ ក្នុង​ឆ្នាំ២០១៣ នេះ។ ឯកឧត្តម​ឯកអគ្គ​រដ្ឋ​ទូត​ចក្រភព​អង់គ្លេស​ បាន​សំដែង​នូវ​ជំនឿ​ជាក់​ថា ទំហំ​ពាណិជ្ជកម្ម​រវាង​ប្រទេស​ទាំងពីរ​នឹង​កើន​រហូតដល់ ​១០០០លាន​ដុល្លារ ​នៅ​ចុង​ឆ្នាំនេះ​ជាមិន​ខាន​ឡើយ។

​ឯកឧត្តម​ឯកអគ្គរាជទូត​ក៏បាន​សំដែង​នូវ​ការចូលរួម​មរណទុក្ខ​ជូន​ចំពោះ​ ប្រជាពលរដ្ឋ​កម្ពុជា ដែល​ទទួលរង​គ្រោះ​ដោយ​ទឹកជំនន់​នា​ពេល​កន្លងមក និង​បាន​សំដែង​នូវ​អំណរគុណ​យ៉ាង​ជ្រាលជ្រៅ​ជាទីបំផុត ជូន​ចំពោះ​សម្តេច​តេជោ​នាយករដ្ឋមន្ត្រី ចំពោះ​រាជរដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា ដែលផ្តល់នូវ​កិច្ចសហប្រតិបត្តិកា​រយ៉ា​ង​ល្អប្រសើរ ក្នុង​ឱកាស​នៃ​ការ​បំពេញ​បេសកកម្ម​កា​រទូត​របស់លោកនៅ​កម្ពុជា​ឲ្យ​ទទួល​បាន​ជោគជ័យ និង​បាន​មានប្រសាសន៍ថា អនាគត​របស់​ព្រះ​រាជាណាចក្រ​កម្ពុជា មាន​ភាព​វិជ្ជមាន​យ៉ាង​ខ្លាំង​ឆ្ពោះ​ទៅ​កាន់​ការអភិវឌ្ឍន៍​ ក្រោម​ការ​ដឹក​នាំ​របស់​​សម្តេច ហ៊ុន សែន។

ឯកឧត្តម ​អ៊ាង សុផល្លែត បាន​ឲ្យ​ដឹង​​ថា សម្ដេច​តេជោ​បាន​ថ្លែងអំណរគុណ​ជូន​ចំពោះ​ឯកឧត្តម Mark Gooding ដែល បាន​ខិតខំ​ប្រឹងប្រែង​បំពេញការងារ​ធ្វើ​ឲ្យ​ទំនាក់ទំនង​រវាង​កម្ពុជា និង​ចក្រភព​អង់គ្លេស​បាន​ល្អ​ទាំង​ខាងនយោបាយ និង​ពាណិជ្ជកម្ម និង​បាន​សំដែង​នូវ​ការ​សប្បាយរីករាយ​ចំពោះ​កំណើន​ទំហំ​ពាណិជ្ជកម្មរវាង​ប្រទេស​ទាំងពីរ ក៏ដូចជា​កំណើន​ទេស​ចរ​អង់គ្លេស តាម​នាវា​ទេសចរណ៍​មកកាន់​កម្ពុជា​ផងដែរ។ សម្តេច​តេជោ​បាន​ជូនពរ​ឲ្យ​ឯកឧត្តម ឯកអគ្គរាជទូត​បាន​ទទួលជោគជ័យ​ជា​បន្តបន្ទាប់​ទៀត ក្នុង​បេសកកម្ម​របស់​ខ្លួន​នៅ​ពេល​​អនាគត​​៕

សម្តេច​​តេជោ​​ថ្លែង​​អំណរ​គុណ​​ប្រធាន​​គណៈ​ប្រតិភូ​គណៈ​កម្មាធិការ​​កាក​បាទ​ក្រហម​​អន្តរជាតិ​​ក្នុង​​បេសក​កម្ម​ជាង ៣០ឆ្នាំ​នៅ​​កម្ពុជា

លោក ហ្សាកគេ ស្ទូន (Jacques Stoun) ប្រធាន​គណៈប្រតិភូ​គណៈកម្មាធិការ​កាកបាទ​ក្រហម​អន្តរជាតិ ដែល​ត្រូវ​បញ្ចប់​បេសកកម្ម​ពី​ប្រទេស​កម្ពុជា មាន​ប្រសាសន៍ជម្រាប​សម្តេច​អគ្គ​មហា​សេនា​បតី​តេ​ជោ ហ៊ុន សែន ​នា​ថ្ងៃទី២៦ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៣ នៅ​វិមាន​សន្តិភាពថា ក្នុង​បេសក​កម្ម​​រយៈពេល​ជាង​៣០ ឆ្នាំ​របស់​លោក​នៅក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា លោក​ទទួល​បាន​នូវ​កិច្ច​សហ​ប្រតិបត្តិការ​យ៉ាង​ល្អ​អំពី ​ស្ថាប័ន​រាជរដ្ឋាភិបាល ជាពិសេស​ក្រសួងមហាផ្ទៃ ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ការងារ​មនុស្សធម៌ និង​ការងារ​កាកបាទ​ក្រហម​ជាដើម ហើយ​លោក​មាន​មោទនភាព​ណាស់​ចំពោះ​កិច្ច​សហប្រតិបត្តិការ ដែល​រាជរដ្ឋាភិបាលបាន​ផ្តល់ជូន​រូបលោក​នោះ។

ឯកឧត្តម អ៊ាង សុផល្លែត ​ជំនួយការ​សម្ដេច​តេជោ​នាយករដ្ឋមន្ត្រី​ឲ្យ​ដឹង​ថា ក្នុង​ជំនួប​សម្តែង​ការគួរ​សម និង​ជម្រាប​លា សម្តេច​តេ​ជោនាយករដ្ឋមន្ត្រីបាន​​មាន​ប្រសាសន៍វាយ​តម្លៃ​ខ្ពស់​ចំពោះ​ ​លោក Jacques Stoun ដែលបានចំណាយពេល​ប្រមាណ​ពាក់​កណ្ដាល​ជីវិត​របស់​ខ្លួន​ធ្វើការបម្រើ​ និង​ជួយ​ដល់​កម្ពុជា។ ​​

ចំពោះ​វីរភាព​នេះ សម្ដេច​នាយករដ្ឋមន្ត្រី​សូម​ថ្លែង​អំណរ​គុណ​យ៉ាង ជ្រាលជ្រៅ​បំផុត​ចំពោះ​លោក​​ប្រធាន​គណៈប្រតិភូ​គណៈកម្មាធិការ​កាកបាទ​ក្រហម​អន្តរជាតិ​ និង​បាន​ជូនពរ​ឲ្យ​លោក​ទទួល​បាន​ជោគជ័យ​លើ​ភារកិច្ច​របស់​លោក​ជា​បន្ត​បន្ទាប់​នោះ៕

សម្តេ​ច​តេជោ​៖កម្ពុជា​​ត្រូវ​ការ​​ទាំង​​ថវិកា​​និង​​ធនធាន​​ធនាគារ​​ខួរ​ក្បាល​ដើម្បី​​អភិ​វឌ្ឍន​ប្រទេស​​

សម្តេច​អគ្គមហាសេនាបតី​តេ​ជោ ហ៊ុន សែន បានមានប្រសាសន៍ជម្រាបជូនគណៈប្រតិភូ​ប្រព័ន្ធ​អង្គការ​សហ​ប្រជាជាតិ​(​អ​.​ស​.​ប​)​ នា​ថ្ងៃ​ទី២៦ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៣ អំពី​គោល​នយោបាយ និង​យុទ្ធ​សាស្ត្រ​របស់​រាជរដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជាថា ដើម្បី​ទទួលបាន​ជោគជ័យ​ក្នុងការ​អនុវត្ត​គោល​នយោបាយ​​យុទ្ធសាស្ត្រ​របស់ខ្លួន រាជ​​រដ្ឋា​ភិបាល​កម្ពុជា​​ត្រូវការ​ទាំង​ថវិកា និង​ធនធាន​ធនាគារ​ខួរក្បាល​ផងដែរ ​ដើម្បី​សម្រេច​បាន​​គោលដៅ​នេះ​។​

ឯកឧត្តម​ អ៊ាង សុផល្លែត ជំនួយការ​សម្តេច​តេ​ជោ​នាយករដ្ឋមន្ត្រី​ឲ្យ​ដឹងថា នៅក្នុង​ជំនួប​ជា​មួយ​ប្រព័ន្ធ​អង្គការសហប្រជាជាតិ​(​អ​.​ស​.​ប​)​នៅ​វិមាន​សន្តិភាព សម្តេច​តេ​ជោ​នាយករដ្ឋមន្ត្រី​បាន​​ថ្លែងអំណរគុណ​ជូន​ចំពោះ​ប្រព័ន្ធ អ​.​ស​.​ប ទាំងមូល​ដែល​បាន ធ្វើការ​ជា​ដៃគូ​ជាមួយ​រាជ​រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា ប្រកបដោយ​ប្រសិទ្ធភាព។ សម្តេច​តេ​ជោ​បាន​ជម្រាបជូន​គណៈប្រតិភូ ដែល​​ដឹកនាំ​ដោយ​លោកជំទាវ Claire Vander Vaeren ថា អ្វីដែល​ជាការ​ទទួលបាន​នេះ​គឺជា​ជោគជ័យ​រួម និង​ជា​មោទនភាព​រួម​របស់ រាជរដ្ឋាភិបាល និង​ដៃគូ​គឺ​ប្រព័ន្ធ អ​.​ស​.​ប ផងដែរ។

សម្តេច​តេ​ជោ​បានលើកឡើង​អំពី​ស្ថានភាព ដែលត្រូវបាន​ដោះស្រាយ និង​ស្ថានភាព​ដែល​កំពុង​ប្រឈម និង​បានលើកឡើង​អំពី​គោលដៅ​អភិវឌ្ឍន៍​របស់កម្ពុជា ដែល​ធ្វើយ៉ាងណា​ជំរុញ​ឲ្យ​មាន​កំណើនសេដ្ឋកិច្ច​ជា​មធ្យម ៧% និងធ្វើ​ពិពិធ​កម្ម​សេដ្ឋកិច្ច​ឲ្យ​មានការប្រកួតប្រជែង បង្កើត​​ការងារ​ឲ្យ​បាន​កាន់តែច្រើន ជាពិសេស​ឲ្យ​ប្រជាជន​កម្ពុជា និង​យុវជន និង​កាត់បន្ថយ​ភាពក្រីក្រ​ឲ្យ​បាន ១%​ក្នុង​មួយឆ្នាំ និង​បន្ត​ពង្រឹង​អភិបាលកិច្ច និង​ប្រសិទ្ធភាព​ស្ថាប័ន​ផងដែរ។
សម្តេច​តេ​ជោ​មានប្រសាសន៍ថា ដើម្បី​ទទួលបាន​ជោគជ័យ រាជរដ្ឋាភិបាល​បានដាក់​ចេញ​នូវ អាទិភាព​ចំនួន៤ ទៀត​គឺ ១-​ការពង្រឹង​ភាព​ប្រកួតប្រជែង​តាមរយៈ​ធនធានមនុស្ស ទី​២-​ការ​បន្ត​​ជំរុញ វិនិយោគ​លើ​ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ និង​សម្រួល​ពាណិជ្ជកម្ម ទី​៣-​អភិវឌ្ឍន៍​បង្កើន​តម្លៃ​បន្ថែម​លើ​វិស័យ និងផលិតផល​កសិកម្ម និង​ទី​៤-​ពង្រឹង​អភិបាលកិច្ច​ស្ថាប័ន។ សម្តេច​តេ​ជោ​មាន​ប្រសាសន៍បញ្ជាក់​ថា ដើម្បី​ឲ្យទទួលបាន​ជោគជ័យ​ គឺ​ទាមទារ​នូវ​ធាតុ​ចូលរួម​ពី​ប្រព័ន្ធ អ​.​ស​.​ប ផងដែរ ដែល​ក្នុងនោះ​រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា មិន​ត្រឹមតែ​ត្រូវការ​ថវិកាប៉ុណ្ណោះ​​ទេ ប៉ុន្តែ​ត្រូវការ​ធន​ធាន​ធនាគារ​​ខួរក្បាល​ផងដែរ​។

លោកជំទាវ Claire Vander Vaeren អ្នកសម្របសម្រួល​ប្រព័ន្ធ អ​.​ស​.​ប តំណាង​កម្មវិធី​អភិ វឌ្ឍន៍ អ​.​ស​.​ប និង​ជា​ប្រធាន​ក្រុមទី​ភ្នាក់ងារ អ​.​ស​.​ប ប្រចាំ​កម្ពុជា បាន​ថ្លែងអំណរគុណ​ចំពោះ​សម្តេច​តេ​ជោ​នាយករដ្ឋមន្ត្រី ក៏ដូចជា​រាជរដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា ដែល​បាន​បញ្ជូន​កង​រក្សា​សន្តិសុខ​កម្ពុជា​ទៅកាន់ប្រទេស​ម៉ាលី និង​បាន​ជម្រាបជូន​សម្តេចតេជោ​នាយក​រដ្ឋមន្ត្រី​ថា ប្រព័ន្ធ អ​.​ស​.​ប បានធ្វើការ​ជា​ដៃគូ​ជាមួយរាជរដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា​កាន់តែ​ជិតស្និទ្ធ​ឡើងៗ​ជា​រៀងរាល់ឆ្នាំ ហើយ​​ប្រព័ន្ធ អ​.​ស​.​ប បាន​យកចិត្តទុកដាក់ ធ្វើការ​យ៉ាងណា​ឲ្យ​ស្របទៅតាម​យុទ្ធសាស្ត្រ​របស់​រាជរដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា​លើ​វិស័យ​អប់រំ សុខាភិបាល សេដ្ឋកិច្ច យុវជន យ៉េន​ឌ័​រ និង​ការ​គាំពារ​សង្គម ​ក៏ដូចជា​សិទ្ធិមនុស្ស​ផងដែរ។ ចំពោះ​ករណីគ្រោះទឹកជំនន់​នាពេល​កន្លង​មកនេះ លោក​ជំទាវ Claire Vander Vaeren បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ឲ្យ​ដឹង​ថា ប្រព័ន្ធ អ​.​ស​.​ប បានទទួល​កិច្ចសហប្រតិបត្តិកា​រយ៉ា​ង​ល្អ​ជាមួយ នឹង​ស្ថាប័ន​នានា រួមមាន ទាំង​កាក​បាទ​ក្រហ​ម​កម្ពុជា ក៏​ដូច​​ជាមូលដ្ឋាន​ដែល​ទទួលរង​ផល​ប៉ះពាល់​​​។​ លោកជំទាវ Claire Vander Vaeren បាន​សំដែង​​នូវ​ការ​ពេញចិត្ត​យ៉ាងខ្លាំង​ចំពោះ​កិច្ចសហប្រតិបត្តិការ​នាពេល​កន្លង​មក​នេះ​៕​​

បទ​អត្ថា​ធិប្បាយ៖ តើ​វាជា​ល្បិច​ដោយ​ចេតនា ការ​ធ្វេស​ប្រហែស ឬភាព​ល្ងង់​ខ្លៅ?

តើប្រជាជនថៃអាចដឹងការពិតយ៉ាងណាទៅកើតអំពីប្រាសាទព្រះវិហារ ប្រសិនបើ ហើយ និងក្នុងពេលដែលនិពន្ធនាយកថៃនៅក្រុម the Nation Multimedia Group លោក Thanong Khanthong ខ្លួនឯងបន្តបញ្ចេញព័ត៌មានមិនពិតដល់អ្នកអានការសែត The Nation ?

ខ្ញុំមិនជឿថា លោក Thanong Khanthong មិនដឹងថាតុលាការយុត្តិធម៌អន្តរជាតិ ICJ តាម រយៈសាលដីការរបស់ខ្លួនចុះថ្ងៃទី ១៥ ខែ មិថុនា ឆ្នាំ១៩៦២ បានប្រគល់កម្មសិទ្ធិលើប្រាសាទ ព្រះវិហារមកឲ្យកម្ពុជា ហើយសាលដីការរបស់ ICJ នៅថ្ងៃទី ១១ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៣ បាន បកស្រាយតែអំពី “បរិវេណជុំវិញ” ប្រាសាទប៉ុណ្ណោះ។ បញ្ហានេះធ្វើឲ្យខ្ញុំជឿថានៅក្នុងការសរសេរ និងការចុះផ្សាយ សូម្បីតែការនិយាយយោងយ៉ាងខ្លីដល់សាលដីការរបស់ ICJ នៅថ្ងៃទី ១១ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៣ នៅក្នុងអត្ថបទវិភាគដ៏សំខាន់មួយស្តី ពីនយោបាយថៃ មានចំណងជើងថា “ពេលសម្ពាធកើនឡើងត្រូវតែបរិច្ចាកអ្វីមួយទើបបាន - As the pressure rises, something’s got to give” ចុះថ្ងៃទី ២២ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៣ លោក Thanong Khanthong អាស្រ័យដោយសារ ល្បិចគិតទុកពីមុន ហើយដែលមានបំណងបង្ហាញថាខ្លួនជាអ្នកជាតិនិយម នៅពេលដែលលោក និយាយដល់ប្រទេសជិតខាងរបស់ថៃនៅខាងកើត។ ឥរិយាបថបែបនេះអាចធ្វើឲ្យអ្នកជាតិនិយម ជ្រុលរបស់ថៃសប្បាយចិត្ត ទោះបីត្រូវបោះបង់ភាពជាអ្នកមានវិជ្ជាជីវៈ និងបញ្ញាវន្តភាពក៏ដោយ។

ដើម្បីរក្សាខ្លឹមសារនៃអត្ថបទវិភាគពោពេញទៅដោយការយល់ដឹងរបស់លោក អំពី នយោបាយថៃ និងដើម្បីភាពស្មោះត្រង់ និងសុភវិនិច្ឆ័យ ខ្ញុំសូមដកស្រង់ប្រយោគនិពន្ធទាំងស្រុង ដែលមានខ្លឹមសារថា “ជារឿងចម្លែកដែលប្រធានសភា និងអ្នកគាំទ្រលោកមិនបានចេញលិខិត តវ៉ាលើសាលដីការបស់តុលាការពិភពលោក កាលពីសប្តាហ៏មុនប្រឆាំងនឹងកម្មសិទ្ធិរបស់ថៃលើ ប្រាសាទព្រះវិហារ។” តាមពិតទៅ ដូចបានពន្យល់ខាងលើរួចហើយ ការវិនិច្ឆ័យរបស់ ICJ “សប្តាហ៏មុន” មិនពាក់ព័ន្ធទៅនឹង “កម្មសិទ្ធិលើប្រាសាទព្រះវិហារទេ”។

ការបញ្ជូនព័ត៌មានមិនពិតអំពីអធិបតេយ្យភាព និងបូរណភាពទឹកដី គឺជាល្បែងនយោបាយ ដ៏គ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងមួយ។ វាប្រឆាំងនឹងកិច្ចប្រឹងប្រែងក្នុងការឈានទៅសំរេចបានអំពីតំបន់ព្រំដែន សន្តិភាពមួយ សំរាប់ការអភិវឌ្ឍដោយរដ្ឋាភិបាលថៃ និងកម្ពុជា។ ការភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងស្ថានការណ៏ នៃព្រឹត្តិការណ៏នយោបាយផ្ទៃក្នុងសុទ្ធសាធរបស់ថៃ ជាមួយស្ថានការណ៏ពាក់ព័ន្ធជាមួយកិច្ចការ តុលាការអន្តរជាតិ ដើម្បីទាញយកភាពដូចគ្នា ឬភាពខុសគ្នាផ្សេងៗ មិនមែនជាទង្វើរឆ្លាតវៃឡើយ។ វាអាចត្រូវបានចោទសួរ។ វាបើកចំហរឲ្យមានការ វាយតបតវិញ។
ជារឿងអកុសលដែល លោក Thanong Khanthong បានបញ្ជូនព័ត៌មានមិនពិតអំពីប្រាសាទ ព្រះវិហារសំរាប់អ្នកអានកាសែត The Nation​ ដោយចេតនា។ ផ្ទុយទៅវិញ លោកអាចដើរនៅជួរ មុខក្នុងការសរសេរលើកកម្ពស់ការពិត និងគតិបណ្ឌិតស្តីអំពីប្រវត្តិសាស្រ្ត លក្ខណៈជាផ្លូវច្បាប់ និងភាពស្របច្បាប់នៃប្រាសាទព្រះវិហារដែលជាសម្បត្តិបេតិកភណ្ឌពិភពលោកដ៏រុងរឿងមួយ។

ថ្ងៃទី ២៦ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៣
ប៉ែន ងឿន
សមាជិកនៃអង្គភាពព័ត៌មាន និងប្រតិកម្មរហ័ស
ទីស្តីការគណៈរដ្ឋមន្រ្តី

Tuesday, November 26, 2013

ទស្សនៈ សូម​លើក​តម្កើង​ព្រះ​រាជ​តំរិះ ប្រកប​ដោយ​គតិ​បណ្ឌិត​របស់​ព្រះ​មហា​ក្សត្រ​យើង

ប្រជាជនកម្ពុជាទាំងមូលមានសេចក្តីរំភើប រីករាយ​ និងពោរពេញទៅដោយមោទនភាព ជាតិយ៉ាងខ្លាំងក្លា នៅក្នុងពិធីបុណ្យខួបលើកទី ៦០ នៃឯករាជ្យជាតិ ។ យើងរំភើប ព្រោះយើងនឹក ដល់ព្រះរាជគុណូបការៈដ៏ធំធេងរបស់ព្រះបិតាឯករាជ្យជាតិយើង ។​ យើងរំភើប ព្រោះយើងនៅ ចងចាំជាប់ជានិច្ច នូវព្រះរាជបណ្តាំអោយយើងរួបរួមសាមគ្គីជាធ្នុងមួយ “សាមគ្គីយើងរស់ បែក សាមគ្គីយើងស្លាប់” ។ វាហាក់ដូចជាព្រះវិញ្ញាណខ័ន្ធព្រះអង្គស្ថិតនៅជាប់ជានិច្ច នៅក្នុងដួង ព្រលឹងខ្មែរគ្រប់ៗរូប ហើយជាពលានុភាពដ៏ខ្លាំងក្លាមួយកំពុងបញ្ឆេះដួងព្រលឹងជាតិខ្មែរអោយ មានថាមពលខ្លាំងក្លាឡើងវិញ ដូចនៅក្នុងសម័យមហានគរ ។

ទន្ទឹមនឹងនេះ ព្រះរាជបន្ទូលរបស់ព្រះករុណាព្រះមហាក្សត្រជាទីគោរពសក្ការៈ អោយ យើង “រួបរួមសាមគ្គីគ្នាជាធ្លុងមួយ ស្ថិតក្រោមដំបូលរដ្ឋធម្មនុញ្ញ និងច្បាប់រដ្ឋ ដើម្បីចូលរួមចំណែក ការពារ និងកសាងមាតុភូមិលើគ្រប់វិស័យ” គឺជាអន្លូងស្គរជ័យដ៏មានបារមី អង្រន់ដួងព្រលឹងជាតិ ខ្មែរទាំងមូល តាំងពីនៅក្បែរ “ជើងភ្នំប្រាសាទព្រះវិហាររហូតទៅដល់នាយសមុទ្រ អោយ រំជើបរំជួលព្រមៗគ្នាឡើង ។

តើមានដួងព្រលឹងខ្មែរណាដែលមិនរំភើបញាប់ញ័រនៅចំពោះមុខប្រទេសជាតិរបស់ខ្លួន ដែលរឹងមាំខ្លាំងក្លា រីកចំរើនដោយសារពលរដ្ឋទាំងអស់ចេះសាមគ្គីគ្នាជាធ្លុងមួយ ក្រោមដំបូល រដ្ឋធម្មនុញ្ញ និងក្រោមម្លប់ដ៏ត្រជាក់នៃព្រះមហាក្សត្រ ដែល ទ្រង់ជានិមិត្តរូបនៃឯកភាពជាតិ និង និរន្តភាពជាតិ”? ។ តើមានមាគ៌ាណា​ដែលត្រឹមត្រូវ ហើយមានគតិបណ្ឌិតជាង បំរើឧត្តម ប្រយោជន៍ជាតិជាង ដែលចាត់ទុកថាជា សម្មាមគ្គ ឬ ផ្លូវត្រូវដែលចេញមកពីសម្មាទិដ្ឋិ ឬការ យល់ត្រូវ និងសម្មាសង្កប្បៈ ឬ ការត្រិះរិះត្រូវ ជាងព្រះរាជបន្ទូលរបស់ព្រះមហាក្សត្រយើងខាង លើនេះ ទៀត ?

នោះគឺជាអ្វីដែលហួសពីជំនឿរបស់មនុស្សទូទៅដែលថា​ អ្នកដែលស្មោះស្ម័គ្រដង្ហែរតាម ព្រះរាជតម្រិះប្រកបដោយគតិបណ្ឌិតរបស់ព្រះមហាក្សត្រ គោរពរដ្ឋធម្មនុញ្ញ និងច្បាប់រដ្ឋជា ធរមាន ពង្រឹងស្ថាប័នកំពូលៗរបស់ជាតិ ដែលប្រសូត្រចេញពីរដ្ឋធម្មនុញ្ញ ត្រឡប់បែរជាអធម្មនុញ្ញ អនីត្យានុកូល និងអធម្មានុរូប ឬផ្ទុយពីរដ្ឋធម្មនុញ្ញ ខុសច្បាប់ និងមិនស្របច្បាប់ទៅវិញនោះ បានឡើយ ។ បើពិតជាដូចអ្វីដែលគេនិយាយនោះមែន ថ្ងៃនឹងក្លាយជាយប់ ហើយ “ព្រះអាទិត្យរះ” នឹងក្លាយជា “ព្រះអាទិត្យលិច” វិញដោយជៀសពុំរួចទេ ។

មាគ៌ាណាដែលផ្ទុយពីព្រះរាជតំរិះប្រកបដោយគតិបណ្ឌិតរបស់ព្រះមហាក្សត្រខាងលើ នេះ នឹងមិនទទួលបានជោគជ័យទេ ព្រោះជាមាគ៌ានយោបាយអត្តឃាត គាស់រំលើងគ្រឹះជាមូល ដ្ឋានរបស់ជាតិ គឺគ្រឹះសាមគ្គី និងឯកភាពជាតិនេះ​ឯង ។

អ្នកនយោបាយខ្មែរគ្រប់និន្នាការ មិនគួរបំភ្លេចមេរៀនប្រវត្តិសាស្ត្រនៅទស្សវត្សរ៍ឆ្នាំ ១៩៧០​ ដែលនៅលងសតិសម្បជ្ជញ្ញៈយើងគ្រប់ៗគ្នានៅឡើយនោះទេ ។ ពេលនេះជាងពេលណាៗទាំង អស់ ២២ឆ្នាំ ហើយក្រោយកិច្ចព្រមព្រៀងទីក្រុងប៉ារីស យើងបានរួបរួមសាមគ្គីគ្នាក្រោមដំបូល រដ្ឋធម្មនុញ្ញ កសាងជាតិឡើងវិញទាំងអស់លើគ្រប់វិស័យ។ យើងបានឈានឡើងជាមនុស្សកំពុង ពេញវ័យ ពេញកម្លាំង សមល្មមនឹងទទួលខុសត្រូវលើវាសនាប្រទេសជាតិយើង ដោយខ្លួនយើង បានហើយ មិនគួរឡើយនៅតែពឹងផ្អែកបរទេស ម៉ាត់ណាក៏បរទេសនោះទេ ។ ដល់ម៉ាត់ណាក៏ បរទេស ណាស់ពេកទៅ មានបរទេសជាហត្ថលេខីលើកិច្ចព្រមព្រៀងក្រុងប៉ារីសខ្លះ បានបង្ហើរ ពាក្យថា “ល្មមដល់ពេលយើងចូលអង្គុយកៅអីតៃកុង ហើយកាច់ចង្កូតដោយខ្លួនឯងហើយ” ។

ជាសត្យានុមតិ គ្មានប្រទេសណាមួយដែលមិនគិតឧត្តមប្រយោជន៍ជាតិខ្លួន ធំជាង ប្រទេសដទៃឡើយ ។ ជាក់ស្តែង​ ទាំង ជាង កៃ ជៀក អតីតមេដឹកនាំនៃតៃវ៉ាន់ ទាំង ង្វៀង វ៉ាន់ធីវ អតីតប្រធានាធិបតីនៃអតីតវៀតណាមខាងត្បូង ទាំងទ្រង់ សិរិមតៈ នៃអតីតសាធារណរដ្ឋខ្មែរ សុទ្ធតែបានសម្តែងការខកចិត្ត ឈឺចាប់យ៉ាងជូរចត់បំផុត នៅពេលបរទេសបោះបង់ចោល ព្រោះ តែតម្រូវការផលប្រយោជន៍ជាតិរបស់គេដូច Lord Palmerston អតីតនាយករដ្ឋមន្ត្រីចក្រពភអង់គ្លេស នៅក្នុងសម័យសង្គ្រាម អាភៀន ដែលចាត់ទុកថាប្រទេសនីមួយៗពុំមានមិត្តជាអចិន្ត្រៃយ៍ទេ គឺ មានតែផលប្រយោជន៍ ជាតិតែប៉ុណ្ណោះ ដែលនៅស្ថិតស្ថេរជាអចិន្ត្រៃយ៍” ។

ការធ្វើសកម្មភាពនានាដើម្បីអធម្មានុរូបនីយកម្មស្ថាប័ន ឬធ្វើអោយស្ថាប័នរដ្ឋក្លាយជា មិនស្របច្បាប់នោះ គឺជាទង្វើសម្លាប់ជាតិ​ឯង ដោយដើរចូលក្នុងយុទ្ធសាស្ត្របន្សោយអំណាច នយោបាយរបស់រដ្ឋ បង្កើតបានជាស្ថានភាពថ្មីមួយដែលអំណាចនយោបាយចុះខ្សោយ ជាលេស បង្កឱកាសអោយអំណាចបរទេសលូកដៃចូលបានដោយងាយ  ដូចដែលយើងធ្លាប់រងគ្រោះតាំង ពីការបែកបាក់ក្រុងអង្គររៀងរហូតមក ។

ពេលនេះ ជាងពេលណាៗទាំងអស់ ប្រជាជនចង់ឃើញមេដឹកនាំគណបក្ស “ម្ខាងទៀត” បង្ហាញពីរដ្ឋមគ្គុទ្ទេសកភាពរបស់ខ្លួន ឬភាពជាអ្នកដឹកនាំរដ្ឋដែលភ្លឺស្វាងជាង ដែលមានការថ្លឹង ថ្លែងប្រកបដោយតុល្យភាពជាង ដែលប្រកបដោយទសពិធរាជធម៌ជាង មានការប្រកាន់បញ្ច សីលខ្ជាប់ខ្ជួនជាង គឺជៀសវាងមិនកុហកភូតភ បោកប្រាស់ (មុសា) ជាដើម មានអវិរោធនៈ គឺមិន ប្រឆាំង មិនជំទាស់ទៅនឹងព្រះរាជតម្រិះប្រកបដោយគតិបណ្ឌិតរបស់ព្រះមហាក្សត្រជាទីសក្ការៈ និងមានបរិច្ចាគៈ គឺហ៊ានលះបង់ខ្ពស់បំផុត​ លះបង់ផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន និងផលប្រយោជន៍ គណបក្ស ដើម្បីឧត្តមប្រយោជន៍ជាតិ នោះគឺ “សាមគ្គីជាតិជាធ្លុងមួយ ក្រោមដំបូលរដ្ឋធម្មនុញ្ញ ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាតែមួយ” ដែលជាមាគ៌ាត្រឹមត្រូវតែមួយគត់ ជួយប្រោះព្រំ ដួងព្រលឹងជាតិ ខ្មែរអោយមានឋាមពលខ្លាំងក្លាឡើងវិញបាន ដូចក្នុងសម័យមហានគរដ៏រុងរឿង ។

ថ្ងៃ ២២ វិច្ឆិកា ២០១៣
អេង យេង
ឯកអគ្គរាជទូត (ចូលនិវត្តន៍)

Opinion: Upholding the Kings Word's of Wisdom

We were truly moved by national pride as we watched the 60th Anniversary celebration of our National Independence Day. We were moved as we remembered the memorable Father of National Independence’s legacies. We were deeply touched by what He often recalled His compatriots to keep in mind these following words of wisdom: “United, we’ll survive; divided, we’ll die”. It appears that His powerful spirit always stays with us and is re-invigorating the Khmer national soul to its original strength as in the Moha Nokor period.
 
Meanwhile, His Majesty Norodom Sihamoni’s appeal to everyone to” unite as one under the umbrella of our constitution and laws in order to defend and build our country in every field”, is seen as another mighty and magic voice that awakens the whole Khmer national soul everywhere, from those living next to the foot of Preah Vihear Temple’s hill to those living overseas.
 
Are there any Khmer nationals whose mind and soul do not shiver with emotion and pride when seeing their country growing, strengthening and their compatriots sticking together as one bloc under the umbrella of the constitution and the Cool Shade of His Majesty the King, being constitutionally representing as “The Symbol of Unity and Eternity of the Nation “ ?
 
Are there any wiser Magga or Path that could advance further our supreme national interests known as Samma magga or the Right Path than that of the King’s words of wisdom?
 
It is beyond belief of everyone that those who sincerely observe the king’s words of wisdom, abide by the constitution and every laws in effect in order to strengthen the constitutional institutions, turn out after all to be blamed as acting anti-constitutionally, illegally and illegitimately. Hence, if that is right, day becomes night and inevitably “sun-rise” will become “sun-set”.
 
Every Magga taken that goes against these above mentioned King’s wisdom would lead to nowhere since it is generally considered as a suicidal policy that would undermine the nation’s foundation: That is national cohesion.
 
Politicians from all sides should not forget the lessons learnt in the 1970s which have been still haunting our conscience. Over twenty-two years that have passed since the Paris Peace Accords, we all have been united under the umbrella of the constitution and have actively rebuilt our country in every field. We have since then grown-up to adulthood and are asked to take the reins of our country instead of depending everything only on foreign countries.
 
Perhaps replete with too much insistence on foreign interventions in our domestic affairs by the opposition, some foreign observers floated a rumor that “it’s high time Cambodians took the driver seat by themselves”. 
 
Objectively, every country works to advance its own national interests. For instance, Chiang Kai-shek of Taiwan, Nguyen Van Thieu of the defunct South-Vietnam and Prince Sirimatak of the defunct Khmer Republic, all had expressed their “bitter memories” for having been abandoned by their allied friends as Lord Palmerston, the then British Prime Minister in the Opium War period said that: “Nations do not have permanent friends, only permanent interests”. 
 
Any activity directing at illegalizing and questioning the legitimacy of national institutions is essentially suicidal since it only serves, intentionally or not, the weaken-strategy of foreign countries which aims at weakening state power, creating a new situation known as power vacuum that could open for them to interfere freely in our country as had intermittently happened since the fall of Angkor Empire.
 
Until now, the leaders of the other party miss to show their statesmanship: Are they wiser? Have they observed the “Ten Duties of the King” (and of national leaders)-dasa raja dhamma- more correctly such as having high moral character by sticking at least to the Five Precepts or Pancha Sila including not to lie or to cheat -musa-? Have they very well observed the Third Duty-pariccaga-that is sacrificing everything for the good of the country, being prepared to give up all personal comfort and partisanship and striving everything only for the sake of national interests ? Have they very well observed the Tenth Duty-avirodha-or non-opposition; that is not to oppose the King’s words of wisdom, calling for “national unity under the sole umbrella of the constitution”?
 
We resolutely believe that our most revered King’s words of wisdom constitute the Right Path-samma magga-that could re-invigorate the Khmer national soul into a new era of renaissance as in the period of Moha Nokor.
 
November 22nd, 2013
ENG YENG
Ambassador (retd)

Commentary: By design, carelessness, or by ignorance?

How could Thai people know the truth about The Temple of Preah Vihear, if and when Thai managing editor at the Nation Multimedia Group, Thanong Khanthong himself keeps on sending out misinformation to the readers of The Nation.

I do not believe that Thanong Khanthong does not know that the ICJ by its 15 June 1962 Judgment awarded the ownership of the Temple of Preah Viher to Cambodia, and the ICJ 11 November 2013 Judgment dealt with the interpretation of the “vicinity” of the Temple only. It leaves me to believe that in writing and in publishing even a short reference to the ICJ 11 November 2013 Judgment inside an important analysis on Thai politics, “As the pressure rises, something’s got to give,” on 22 November 2013, Thanong Khanthong, by design, intended to project his image of a nationalist when it come to Thailand’s neignbour to the East. This attitude might have pleased Thai ultra-nationalists, to the detriment of professionalism and intellectuality.

To preserve the context of his insightful analysis about Thai politics, and it is for the sake of honesty and common sense that I quote the entire sentence of his writing, that is: “Strangely enough, the House Speaker and his backers issued no protest over the World Court's ruling last week against Thailand's ownership of the Preah Vihear Temple.” Actually, as it had been already explained here above, “last week” ICJ Judgment was not about “ownership of the Preah Vihear Temple”.

Sending out misinformation about the sovereignty and territorial integrity is a very dangerous political game. It goes against the efforts to achieve a peaceful border area for development by the governments of Thailand and Cambodia. Associating circumstances of a purely Thai internal political event to those that are related to the international judicial matters for the purposes of drawing similarities or dissimilarities is not a smart move. It is questionable. It opens up a big hole for shooting.

It is unfortunate that Thanong Khanthong was sending out misinformation on the Temple of Preah Vihear to The Nation’s readers, intentionally. Instead, he could have been at the forefront to promote the truth and wisdom about the history, legality and legitimacy of the World Heritage Site of the Temple of Preah Vihear.

26 November, 2013
Pen Ngoeun,
Member of Press and Quick Reaction Unit
Office of the Council of Ministers,
Royal Government of Cambodia

Friday, November 22, 2013

​សម្តេចតេជោអះអាងពីការបន្ត កិច្ចខិតខំ ប្រឹងប្រែងអនុវត្ត​កម្មវិធី​ជាតិ ផ្តល់​ថ្នាំ​បង្ការឲ្យបានកាន់តែប្រសើរ


 ភ្នំពេញ ៖ សម្ដេច​អគ្គមហាសេនាបតីតេជោ ហ៊ុន សែននា​ព្រឹក​ថ្ងៃទី​២១ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ​២០១៣ បានប្រកាសឲ្យដឹងថា «​រាជរដ្ឋាភិបាល នឹង​នៅតែ​បន្ត កិច្ចខិតខំ ប្រឹងប្រែង​របស់​ខ្លួន អនុវត្ត​យ៉ាង ម៉ឺងម៉ាត់ និង​ធ្វើឱ្យ​កាន់តែ​ស៊ីជម្រៅ​នូវ​កម្មវិធី​ជាតិ ផ្តល់​ថ្នាំ​បង្ការ ព្រមទាំង​បន្ត​ផ្តោត​ការយកចិត្តទុកដាក់​លើ​ការអនុវត្ត​កម្មវិធី​កែទម្រង់ វិស័យ​សុខាភិបាល ដែល​បាន​ដាក់ ចេញ​កន្លងមក ពីញ្រេះថា​កិច្ចការ​ទាំងអស់ នេះ មិន​ត្រឹមតែ​ជា​ការងារ​ស្លាប់​រស់ ប៉ុណ្ណោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​ថែមទាំង​បង្ហាញ​ពី ភាពជា​ម្ចាស់ របស់​កម្ពុជា ក្នុង​កិច្ចធានា អំពី​សុខុមាលភាព របស់​ប្រជាជន​ផងដែរពិសេស​ទារកនិង​កុមារ​»។​​ការផ្តល់​ថ្នាំ​បង្ការ​ឱ្យ​កុមារ​កម្ពុជា​គ្រប់រូប ដោយ​មិន​ប្រកាន់​និន្នាការ​នយោបាយពណ៌​សម្បុរនិង​ជាតិសាសន៍​ឡើយ ។

​ក្នុងឪកាសអញ្ជើញជាអធិបតីពិធី បើក​សម័យប្រជុំ របស់​ក្រុមប្រឹក្សាភិបាល​សម្ព័ន្ធ​សកល ដើម្បី​វ៉ាក់សាំង និង​ការផ្តល់​ថ្នាំ​បង្ការ សង្គ្រោះ​កុមារ ហៅ​កាត់​ថា​ហ្កាវី (GAVI) នៅ​សណ្ឋាគារ សូហ្វីតែ​ល​ភ្នំពេញ​ភូគី​ត្រានា​ព្រឹក​ថ្ងៃទី​២១ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ​២០១៣ សម្ដេចតេជោនាយករដ្ឋមន្ត្រីបានសំដែង​សេចក្ដីសោមនស្សរីករាយ ចមពោះសម្ព័ន្ធ​ហ្កាវី (GAVI) ដែលបាន​បន្ត​ជួយ​ពន្លឿន​ការបញ្ចូល​វ៉ាក់សាំង​ថ្មីៗ​ថែម​ទៀត ជួយប្រជាជនកម្ពុជា។
ក្នុងនាម​រាជរដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជាស​ម្ដេចតេជោ​បាន​ស្នើ​ដោយ​ទទូច​សុំសម្ព័ន្ធ​ហ្កាវី (GAVI) ​បញ្ចូល​ វ៉ាក់សាំង ការពារ​ជំងឺ រលាក​សួត (Pneumococcal Vaccine)  ឱ្យបាន​នៅក្នុង​ឆ្នាំ ២០១៥ និង​វ៉ាក់សាំង ការពារ​ជំងឺ រលាក​មាត់ស្បូន (HPV) វ៉ាក់សាំង​ការពារ​ជំងឺរាក (Rotavirus) និង​វ៉ាក់សាំងការពារ​ជំងឺ រលាក​ខួរក្បាល(JE)នាពេល​អនាគត​ផង​ដែរ។​


​​សម្ដេច​តេជោ​នាយករដ្ឋមន្ត្រី បានមានប្រសាសន៍ឱ្យដឹងថា កម្មវិធី​ជាតិ​ផ្តល់​ថ្នាំ​បង្ការ​នៃ​ក្រសួង​សុខាភិបាល​បាន​ចាប់ផ្តើម​ សកម្មភាព​ឡើងវិញ ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៨៦ ដែល នៅពេលនោះ កម្ពុជា​បាន​ចាប់ផ្តើម ពង្រីក​ការផ្តល់​ថ្នាំ​បង្ការ​ដល់​កុមារ នៅ​ខេត្ត​មួយចំនួន ហើយ​បាន​ពង្រីក ជា​បន្តបន្ទាប់ នៅ​ទូទាំង​ប្រទេស​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៨៨​ដែល​ក្នុងនោះ​នៅ​ឆ្នាំ​១៩៨៩ ក៏បាន​ផ្តល់​ថ្នាំ​បង្ការ​ជំងឺ​តេតាណូសដល់​ស្ត្រី​មាន​ផ្ទៃពោះ​ផងដែរ​។​

​នៅក្នុង​ឆ្នាំ ១៩៩៤ សម្ដេចផ្ទាល់ បាន​ប្តេជ្ញាចិត្ត ជាមួយ​អង្គការ សុខភាព​ពិភពលោក​ក្នុង​ការលុបបំបាត់ ឱ្យបាន​នូវ​ជំងឺ​គ្រុន​ស្វិត​ដៃជើង ហើយ​តាមរយៈ​ការខិតខំ រួម​គ្នា​នោះ បានធ្វើឱ្យ​ករណី​ជំងឺ​គ្រុន​ស្វិត​ដៃជើង កើតមាន​នៅ​កម្ពុជា​ត្រឹម​ឆ្នាំ ១៩៩៧ ប៉ុណ្ណោះ ។
កម្ពុជា​ទទួល​បាន​ការទទួលស្គាល់ និង​ការផ្តល់​វិញ្ញាបនបត្រ​ថា «​គ្មាន​ជំងឺ​គ្រុន​ស្វិតដៃជើង​នៅក្នុង​ឆ្នាំ​២០០០»។​

​សម្រាប់ កិច្ចសហការ​ជា​ដៃគូ​រវាង​សម្ព័ន្ធ​ហ្កាវី និង​កម្ពុជា ក៏​មាន​ការ​ជឿនលឿន ជា​លំដាប់ ចាប់តាំងពី​ឆ្នាំ​២០០១​មក​ដោយ​បាន​ចាប់ផ្តើម ពី​ការបញ្ចូល​វ៉ាក់សាំង​ជា​សណ្ឋាន ៤​មុខ (DTP-Hepatitis B) ក្នុង​កម្មវិធី​ផ្តល់​ថ្នាំ​បង្ការ​ជាប្រចាំ​ដល់​កុមារ​។ បន្ទាប់​មក​រាជរដ្ឋាភិបាល​បាន​សម្រេចចិត្ត បញ្ចូល​វ៉ាក់សាំង​រលាក​ថ្លើម​ប្រភេទ​បេ ពេល​ទារក​ប្រសូត​ភ្លាមៗ​នៅ​ឆ្នាំ​២០០៣​។ លើសពីនេះ​ទៀត​ក៏​បាន​បញ្ចូល​វ៉ាក់សាំង​ថ្មី​ថែម​ទៀត ដូចជា​វ៉ាក់សាំង​ការពារ​ជំងឺ​រលាក​សួត នៅក្នុង​ឆ្នាំ​២០១០ ជា​សណ្ឋាន ៥​មុខ​បញ្ចូល​គ្នា (DTP-HepB-Hib) និង​វ៉ាក់សាំង​ការពារ​ជំងឺ​កញ្ជ្រឹល​ដូសទី​ពីរ និង​វ៉ាក់សាំង​ថ្មី​មួយទៀត គឺ​ការការពារ​ជំងឺ​កញ្ជ្រឹល​និង​ស្អូច ពីរ​មុខ​បញ្ចូល​គ្នា ដែល​កំពុង​អនុវត្ត​យុទ្ធនាការ ចាប់ពី​ខែ​តុលា ដល់​ខែ​ធ្នូ ឆ្នាំ ២០១៣​នេះ ដោយ​បាន​ផ្តល់​ឱ្យ​កុមារ​ប្រមាណ៤​លាន​៥​សែន​នាក់​នៅ​ទូទាំង​ប្រទេស​។​

សម្តេចតេជោបានមានប្រសាសន៍ឲ្យដឹងថាជា​លទ្ធផល​នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​២០១២ កន្លងទៅនេះ កម្ពុជា​បាន​ទទួល​ជោគជ័យ​យ៉ាងខ្ពស់ ដោយ ក្នុង​នោះ​កម្ពុជា បាន​កាត់បន្ថយ​អត្រា​ឆ្លង​ជំងឺ​រលាក​ថ្លើម ប្រភេទ​បេ​មកក្រោម ២​ភាគរយ លើ​កុមារ ឤ​យុ​៥​ឆ្នាំ​ហើយ​ចាប់តាំងពី​ខែ​ធ្នូ ឆ្នាំ​២០១១​មក កម្ពុជា​ក៏​មិនមាន​ជំងឺ​កញ្ជ្រឹល​ទៀត​ដែរ​។ សម្ដេច​ប្រមុខ​រាជរដ្ឋាភិបាល បញ្ជាក់ថា​កម្ពុជា​បាន​ប្តេជ្ញា​បញ្ចូល វ៉ាក់សាំង​ថ្មីៗ​ទៀត និង​គិត​ដល់​របៀប នៃ​ការផ្តល់​ថ្នាំ​បង្ការ​ឱ្យ​កុមារ​ទាំង​អស់​ឱ្យបាន​កាន់តែ​ទូលំទូលាយនិង​ប្រកបដោយសមធម៌​ផងដែរ។​

​ទាក់ទងការលើកកម្ពស់វិស័យសុខមាលភាពជូនប្រជាពលរដ្ឋសម្ដេច​តេជោបាន​ស្នើ​ដល់​គ្រប់​ថ្នាក់​ដឹកនាំ​មន្ត្រីរាជការ នៃ​ក្រសួង​សុខាភិបាល ក្រសួង ស្ថាប័ន អង្គការ​ពាក់ព័ន្ធ ព្រមទាំង​ដៃគូ និង​ភ្នាក់ងារ​អភិវឌ្ឍ​វិស័យ​ឯកជន​សមាគមវិជ្ជាជីវៈ​ទាំងអស់ សូម​បន្ត​ចូល​រួមចំណែក​ឧបត្ថម្ភ​គាំទ្រ និង​បន្ត​កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងបន្ថែមទៀតដើម្បី​ឈាន​ទៅ​សម្រេចបាន​នូវចក្ខុវិស័យនៃការអភិវឌ្ឍន៍វិស័យសុខាភិបាលកម្ពុជាទាំងការស្តារនិងពង្រីកហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ​រូបវន្ត ការអភិវឌ្ឍន៍ សមត្ថភាព​ស្ថាប័ន ធនធានមនុស្ស ការផ្តល់សេវា សុខភាព ពិសេស​ការចាក់​វ៉ាក់សាំង និង​ការផ្តល់​ថ្នាំ​បង្ការ​ដើម្បី​ឆ្លើយតប​បាន​ទាន់ពេលវេលា ទៅនឹង​តម្រូវការ ផ្នែក​សុខភាព​ជា​សារវន្ត​របស់​កុមារ​និង​ប្រជាជន​នៅ​ទូទាំង​ប្រទេស។
សូមបញ្ជាក់ថាក្រសួង​សុខាភិបាល និង​ក្រុមប្រឹក្សាភិបាល​សម្ព័ន្ធ​សកល ដើម្បី​វ៉ាក់សាំង និង​ការផ្តល់ ថ្នាំ​បង្ការ GAVI រួម​នឹង​ដៃគូ​សហការ​ជាតិ និង​អន្តរជាតិ​បាន​បើក​សម័យប្រជុំ​ស្តីការផ្តល់​ថ្នាំ​បង្ការ សង្គ្រោះ​កុមារ មាន​រយៈពេល​ពីរ​ថ្ងៃ​ដោយ​មាន​ការចូលរួម​ពី សមាជិក​នៃ​សម្ព័ន្ធ​ហ្កាវី , មន្ត្រី​សុខាភិបាល មកពី​ប្រទេស​នានា ក្នុងនេះ​មាន​ជាអាទិ៍ លោក ដា​ហ្គ​ហ្វី​ន ហូ​យ​ប្រាថិន (Dagfinn Hoybraten) ប្រធាន​ក្រុមប្រឹក្សាភិបាល សម្ព័ន្ធ​សកល ដើម្បី​វ៉ាក់សាំង និង​ការផ្តល់​ថ្នាំ​បង្ការ​ហ្កាវី (GAVI),​ព្រះអង្គម្ចាស់ក្សត្រិយ៍ អ៊ី​ន​ហ្វា​ន់តា គ្រីស្ទី​ណា(Infanta Cristina) នៃ​ប្រទេស​អេ​ស្ប៉ា​ញ, លោក សេត បែក​ឃ្លី  (Seth Berkley) អគ្គលេខាធិការ សហគមន៍ឤ​ហ្វ្រិ​កខាង​កើត ព្រមទាំង រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួង​សុខាភិបាល​នៃ​ប្រទេស ជា​មិត្ត​តំណាង​អង្គការ​សុខភាព​ពិភពលោក(WHO) អង្គការ​មូលនិធិ​សហប្រជាជាតិ ដើម្បី​កុមារ (UNICEF) និង មូលនិធិ ប៊ី​ល និង មី​លិនដា ហ្កេ​ត(Bill​      and   Melinda     Gates Foundation)។​


តាម​ ឯកឧត្តម ម៉ម ប៊ុនហេង រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួង​សុខាភិបាល បានធ្វើសេចក្ដីរាយការណ៍ ថា សម្ព័ន្ធ​សកល​ដើម្បី​វ៉ាក់សាំង​និង​ការផ្តល់​ថ្នាំ​បង្ការ GAVI គឺជា​សម្ព័ន្ធ នៃ ក្រុម​ប្រទេស​មួយចំនួន មូលនិធិ​និង​សហគ្រាស ដើម្បី​ផ្តល់​ជំនួយ​វ៉ាក់សាំង​ឬ​ការ​ផ្តល់​ថ្នាំ​បង្ការ ដល់​ប្រទេស កំពុងអភិវឌ្ឍន៍ ។ សម្ព័ន្ធ GAVI បានចាប់ផ្តើម​ជួយ​ដល់​ប្រទេស​កម្ពុជា នៅ​ឆ្នាំ​២០០១ ដោយ​បាន​ផ្តល់​វ៉ាក់សាំង​ការពារ​ជំងឺថ្លើម​ប្រភេទ​B ជំងឺ​ខា​សន់​ស្លាក់ តេតាណូស, ក្អក​មាន់ ជំងឺ​រលាក​សួត ជំងឺ​កញ្ជ្រឹល​និង​ជំងឺ​ស្អូច ។

​ការផ្តល់​ជំនួយ របស់ GAVI ចាប់ពី​ឆ្នាំ​២០០១ ដល់ ឆ្នាំ​២០១៣​មាន​ទឹកប្រាក់​ចំនួន ៣៨.៧៦៧.៨០០ ដុល្លារ​អាម៉េរិក លើ​ទឹកប្រាក់​ចំនួន​៤៧.៨០៣.០៨៧​ដុល្លារ​អាម៉េរិក ដែល GAVI បានអនុម័ត សម្រាប់​រយៈពេល ពី​ឆ្នាំ​២០០១ ដល់​២០១៦ រួម​ទាំង​ថវិកា បដិភាគ​របស់ រាជរដ្ឋាភិបាល​ក្នុង​មួយឆ្នាំៗ​ប្រមាណ​១០​ភាគរយ នៃ​តម្លៃ​វ៉ាក់សាំង និង​នៅ​ឆ្នាំ​២០១៣​នេះ​ប្រាក់​បដិភាគ​មាន​ចំនួន ៣.៥៤៤.៤០៧​ដុល្លារ​អាម៉េរិក​។ ជា​លទ្ធផល​ចាប់ពី​ឆ្នាំ​២០០១ ដល់ ឆ្នាំ​២០១២ អត្រា​គ្របដណ្តប់​វ៉ាកសាំង​៥​មុខ​បញ្ចូល​គ្នា ដូចជា​ខាន់ស្លាក់ តេតាណូស ក្អក​មាន់ រលាក​ថ្លើម​ប្រភេទ​បេ និង​រលាក​សួត បាន​កើនឡើង​ពី​៧០​ភាគរយ ក្នុង​ឆ្នាំ​២០១១ ដល់​៩៥​ភាគរយ​ក្នុង​ឆ្នាំ​២០១២ ។​

បទអត្ថាធិប្បាយ៖ ការគោរព និងអនុវត្តសាលដីកា ICJ គួរតែមានមុនអ្វីៗទាំងអស់

ប្រាសាទព្រះវិហារ
ការគោរព និងអនុវត្តសាលដីកា ICJ គួរតែមានមុនអ្វីៗទាំងអស់

          ក្រុមអ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវក្នុងប្រទេសថៃ ដែលរួមទាំងប្រវត្តិវិទូកំពូល គឺសាស្ត្រាចារ្យ Charnvit Kasetsiri Morakot Jewachinda សាស្ត្រាចារ្យនៅមហាវិទ្យាល័យអន្តរជាតិ Pridi Banomyong នៃ​សា​កល​វិទ្យាល័យ Thammasat​ និង Akkharaphong Khamkhun សាស្ត្រចារ្យមួយរូបទៀត នៅ​មហាវិទ្យាល័យ​ Pridi Banomyong នេះដែរ ត្រូវចាំថា​ប្រាសាទ​ព្រះវិហារ​បានក្លាយ​ជា​បេតិក​ភណ្ឌ​ពិភពលោក​ដោយ​សិទ្ធិ​ខ្លួន​ឯង​ផ្ទាល់ ចាប់តាំងពីបានចុះក្នុងបញ្ជីបេតិកភណ្ឌពិភពលោកនៅថ្ងៃទី ០៧ ខែ កក្កដា ឆ្នាំ២០០៨ ហើយ​វាពិត​ជា​មិនមែន ជាប្រភពនៃ «ជម្លោះរាំរៃ» ដូចដែល Supalak Ganjanakhundee បានសរសេរនៅក្នុង The Nation នៅ ថ្ងៃទី១៩ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៣ ក្រោមចំណងជើងថា៖ «អំពាវ​នាវ​ឱ្យដាក់​ប្រាសាទ​ព្រះវិហារ​ជាសម្បត្តិ​បេតិកភណ្ឌ អាស៊ាន» នោះទេ។
          «ជម្លោះរាំរៃ» នោះ នៅទីបំផុតបានបញ្ជាក់ដោយស្របច្បាប់ និងតាមផ្លូវច្បាប់ថា ប្រាសាទព្រះវិហារស្ថិត នៅក្នុងទឹកដី ក្រោមអធិបតេយ្យរបស់កម្ពុជា តាមសាលដីកាថ្ងៃទី១៥ ខែ មិថុនា ឆ្នាំ១៩៦២ របស់ICJក្នុងរឿងក្តី ទាក់ទងនឹង ប្រាសាទព្រះវិហារ ហើយ ICJ ក្រោមសាលដីកាមួយទៀតនៅថ្ងៃទី១១ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៣ ក្នុង រឿងក្តីទាក់ទងនឹងប្រាសាទព្រះវិហារ បានសម្រេចដោះស្រាយ ​«ជម្លោះរាំរៃ» នោះ ជាមួយនឹងការបកស្រាយលើ «តំបន់ក្បែរប្រាសាទ» ដោយកំណត់ថា «តំបន់ក្បែរប្រាសាទ» គឺជាតំបន់ពយភ្នំទាំងមូលនៃប្រាសាទព្រះវិហារ ក្នុងអត្ថន័យដូចខាងក្រោម៖
-       «បង្ហាញឱ្យឃើញថាដែនកំណត់ពយភ្នំនៃព្រះវិហារ​ នៅខាងត្បូងនៃខ្សែបន្ទាត់ផែនទីឧបសម្ព័ន្ធ១ គឺជាសណ្ឋាន ភូមិសាស្ត្រធម្មជាតិ។ ទៅទិសខាងកើត ខាងត្បូង និងនិរតី ពយភ្នំធ្លាក់ចុះល្បាក់ ចំណោតយ៉ាងខ្លាំងទៅ កាន់វាលទំនាបខាងកម្ពុជា។»
-       «ទៅទិសខាងលិច និងទិសពាយព្យ សណ្ឋានដីធ្លាក់ចុះជាជំរាលមិនសូវចោទខ្លាំង ប៉ុន្តែបង្ហាញច្បាស់ថា ធ្លាក់ចូលទៅក្នុងជ្រលងភ្នំដែលបែងចែកព្រះវិហារពីភ្នំត្រប់ ដែលនៅជាប់ទីនោះមានជាជ្រលងភ្នំ ដែល ធ្លាក់ចុះឆ្ងាយទៅទិសខាង ត្បូងទៅក្នុងវាលទំនាបរបស់កម្ពុជា។»
-       «នៅភាគខាងជើង ដែនកំណត់នៃពយភ្នំ គឺជាខ្សែបន្ទាត់ព្រំដែនក្នុងផែនទីឧបសម្ព័ន្ធ១ ចាប់ពីចំណុចមួយ នាទិសឥសាន្តនៃប្រាសាទ ដែលនៅចំណុចនេះខ្សែបន្ទាត់ព្រំដែននោះបានជួប នឹងចំណោទល្បាក់ភ្នំឆ្ពោះ ទៅកាន់ចំណុចមួយនៅទិសពាយព្យ ត្រង់កន្លែងដែលដីចាប់ផ្តើមឡើងពីជ្រលងភ្នំនៅជើងភ្នំត្រប់។»
វាសមហេតុផលមែនហើយ ដែលសាស្ត្រាចារ្យ Charnvit ទទូចឱ្យរដ្ឋាភិបាលថៃគោរពទៅតាមច្បាប់ និង បញ្ញត្តិ របស់អង្គការសហប្រជាជាតិ តុលាការយុត្តិធម៌អន្តរជាតិ និងអាស៊ាន ប៉ុន្តែការដែលស្នើឱ្យដាក់ប្រាសាទ ព្រះវិហារជា «សម្បត្តិបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌ធម្មជាតិអាស៊ាន» នោះ គឺមិនសមហេតុផលចង់ដើរខ្សែលើ និងមិនអាច អនុវត្តន៍បានទេ៖
-       ពេលនេះ វាលើសពីគ្រប់គ្រាន់រួចទៅហើយ ប្រសិនបើភាគីទាំងអស់គោរពសាលដីកា ICJ។ វាសមហេតុ ផលក្នុងការធ្វើដូច្នេះ។
-       វាកេងចំណេញពីកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែង និងការលះបង់របស់ប្រជាជនកម្ពុជាច្រើនជំនាន់ ដែលបានការពារ បូរណភាពទឹកដី និងអធិបតេយ្យភាពជាតិ ក្នុងការតស៊ូនៅឯ ICJ ដើម្បីរក្សាបាននូវភាពស្របច្បាប់ និង តាមផ្លូវច្បាប់នៃប្រាសាទព្រះវិហារ។ ទស្សនៈនៃក្រុមសិក្សាស្រាវជ្រាវថៃទាំងនេះ គឺចង់ដើរខ្សែលើ ហើយគួរ ឱ្យអស់សំណើចនិងពុំអាចទទួលយកបាន។
-       គណៈកម្មាធិការបេតិកភណ្ឌពិភពលោកដែលបានចុះឈ្មោះប្រាសាទព្រះវិហារក្នុងបញ្ជីបេតិកភណ្ឌពិភព លោក គឺជាស្ថាប័នមួយនៃយូណេស្កូ ដែលប្រតិបត្តិការក្រោមមាត្រានៃអនុសញ្ញាអន្តរជាតិដែលបានបង្កើត ឡើង។ «សម្បត្តិបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌ធម្មជាតិអាស៊ាន» ស្អីគេនោះដែលថានឹងយល់ព្រមឡើងដោយអ្នក នយោបាយនៃប្រទេសថៃ កម្ពុជា ឡាវ ដូចដែលបានស្នើដោយសាស្ត្រាចារ្យ Charnvit គឺមិនអាចអនុវត្តន៍ បានមិនសមហេតុផល និងប្រាសចាកសច្ចៈភាព ។
ការដែលនិយាយថា «ការដាក់ប្រាសាទព្រះវិហារជាបេតិកភណ្ឌឆ្លងកាត់ព្រំដែនគឺអាចទៅរួចបាន» ដោយ Morakot Jewachinda សាស្ត្រាចារ្យនៅមហាវិទ្យាល័យអន្តរជាតិ Pridi Banomyong នៃសាកលវិទ្យាល័យ Thammasat​ ដោយផ្អែកលើការពិតមួយដែលថា «មានសម្បត្តិបេតិកភណ្ឌឆ្លងកាត់ព្រំដែនជាច្រើនក្នុងទី្វបអឺរ៉ុប» ដោយមិនមានការយល់ដឹងថាសម្បត្តិបេតិកភណ្ឌបែបនោះ កើតឡើងដោយបែបណានោះ គឺជាការដែលគួរធ្វើ ឱ្យខកចិត្តយ៉ាងខ្លាំងដែលបានឃើញ បញ្ញាវន្តមួយរូបមិនបានយកចិត្តទុកដាក់លើការពិតស៊ីជម្រៅ ឬបណ្តោយ ឱ្យភាពធ្វេស ប្រហែសគ្របដណ្តប់លើកការវិនិឆ្ឆ័យដ៏ល្អរបស់ខ្លួន។
ជាការលើកទឹកចិត្តមែនទែនដោយបានឮ Akkharaphong Khamkhun សាស្ត្រាចារ្យមួយរូបទៀត នៅ ឯមហាវិទ្យាល័យ Pridi Banomyong ដែលបាននិយាយថា ថៃមិនទាមទារប្រាសាទព្រះវិហារនោះទេ។ ប៉ុន្តែ វានឹងទៅជាល្អមែនទែន ប្រសិនបើថៃចុះឈ្មោះវិហារភ្លោះ និង ផាម៉អ៊ីដែង និងសម្បត្តិបេតិកភណ្ឌបូរាណដទៃៗ ទៀតក្នុងបញ្ជីបេតិកភណ្ឌពិភពលោកដោយខ្លួនឯងផ្ទាល់។ នៅពេលនោះ កម្ពុជានិងថៃ នឹងមានបេតិភណ្ឌពិភព លោកពីរនៅទន្ទឹមគ្នា។ ការដង្ហោយហៅឱ្យមានបេតិកភណ្ឌឆ្លងកាត់ព្រំដែន គឺមិនសមហេតុផលទាល់តែសោះ។
មុនគេបង្អស់ ក្រុមអ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវថៃ គួរងាកទៅបញ្ចុះបញ្ចូលដល់អ្នកនយោបាយថៃវិញ ដើម្បីឱ្យ គោរព និងអនុវត្តន៍សាលដីកា ICJ ក្នុងន័យជាមធ្យោបាយដើម្បីទទួលបាននូវសន្តិភាព និងសុវត្ថិភាព ក្នុងតំបន់ ព្រំដែនរវាងកម្ពុជានិងថៃ។

ភ្នំពេញ ថ្ងៃទី២០ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៣
ប៉ែន ងឿន
សមាជិកអង្គភាពព័ត៌មាន និងប្រតិកម្មរហ័ស

នៃទីស្តីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី

បទអត្ថាធិប្បាយ៖ ១០ ធ្នូ គឺជាថ្ងៃធ្វើរដ្ឋប្រហាររបស់បក្សប្រឆាំង

        មេដឹកនាំគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ បានលើកឡើងកាលពីថ្ងៃទី១៩ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៣ កន្លងទៅនេះ ថា “គណ​បក្ស​នេះ​ នឹងឈប់ធ្វើការចរចារនយោបាយជាមួយគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាទៀតហើយ ដរាបណា​គណ​​បក្ស​គ្រប់​គ្រងអំណាច មិនព្រមរៀបចំឲ្យមានការស៊ើបអង្កេតលទ្ធផលបោះឆ្នោត ហើយពួកនេះ នឹងដឹកនាំ​ធ្វើ​​​មហា​​បាតុកម្ម ធំជាមុនដើម្បីធ្វើការផ្លាស់ប្តូរឲ្យទាល់តែបាន នៅថ្ងៃទី១០ ធ្នូ ២០១៣ ខាងមុខនេះ”។

          នៅក្នុងសង្គមប្រជាធិបតេយ្យ និង នីតិរដ្ឋ ការផ្លាស់ប្តូរ អាចប្រព្រឹត្តទៅបាន ត្រូវផ្អែកតាមគន្លង​ច្បាប់ គឺ​​មាន​តែពីររូប​ភាពប៉ុណ្ណោះ គឺ ទី១. ការបោះឆ្នោត និង ទី២. ការចរចា ដើម្បីផ្លាស់ប្តូរ។ នៅក្នុងរូបភាព​ទី១ ប្រជាពល​​រដ្ឋខ្មែរ បានអនុវត្តនូវកាតព្វកិច្ចរបស់ខ្លួនចប់សព្វគ្រប់រួចរាល់ហើយ ដោយឈរលើគោលការណ៍​បោះ​ឆ្នោតសេរី ត្រឹមត្រូវ យុត្តិធម៌ និង អាចទទួលយកបាន ដោយ​មាន​ការចូលរួម​ពី​បក្ស​​​នយោ​បាយ​ចំនួន ៨ រួមទាំងគណ​បក្ស​សង្គ្រោះជាតិផងដែរ។ ​ព្រោះថា គោលការណ៍ប្រជាធិបតេយ្យ​ដែល​បាន និង កំពុងតែចាក់​ឫស​នៅកម្ពុជា ក៏មិនខុសពីគោលការណ៍​ប្រជា​ធិប​តេយ្យរបស់ប្រទេស​ស៊ីវីល័យ​ក្នុង​លោកដែរ គឺការប្រើ​អំណាច​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋទៅ​តាមការកំណត់​របស់​ច្បាប់ បើមិនដូច្នោះទេ វានឹង​ក្លាយ​ជាអនាធិបតេយ្យ​មិន​ខាន។

          នៅក្នុងរូបភាពទី២ ការចរចា គឺជាយន្តការមួយដ៏ស័ក្តិសិទ្ធិរបស់គណបក្សនយោបាយ ទាំងអ្នកកាន់​អំណាច និង អ្នកប្រឆាំង ដែលត្រូវប្រកាន់យក ប្រកបដោយការតស៊ូ អត់ធ្មត់ ដើម្បីធ្វើឲ្យមានការផ្លាស់​ប្តូរ​នូវ​របត់​​នយោបាយ សេដ្ឋកិច្ច និង សង្គម ក្នុងគោលដៅបម្រើផលប្រយោជន៍ទូទៅរបស់សង្គមជាតិ និង ប្រជា​ពល​រដ្ឋ​តែ​ប៉ុណ្ណោះ។ ការចរចា ត្រូវការពេលវេលា ការប៉ិនប្រសព្វ និងការហ៊ានលះបង់ធ្វើសម្បទាន​ឲ្យគ្នា​ទៅ​វិញ​​ទៅ​មក។ តាមប្រវត្តិនៃការចរចាដើម្បីបញ្ចប់សង្រ្គាមស៊ីវិលដ៏រ៉ាំរ៉ៃនៅកម្ពុជា រហូតឈានដល់កិច្ចព្រមព្រៀង​សន្តិ​ភាព​ទី​ក្រុង​ប៉ារីស ថ្ងៃទី២៣ ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៩១ ដោយមានការខិតខំប្រឹងប្រែងឥត​គណនារបស់តួអង្គ​សំខាន់​ពីរ ​គឺ​សម្តេច​​​ព្រះនរោត្តម សីហនុ ព្រះមហាវីរក្សត្រ ព្រះបរមរតនកោដ្ឋ និង សម្តេចអគ្គ​មហា​សេនា​បតី​តេជោ ហ៊ុន ​សែន បានប្រើពេលវេលាមិនតិចជាង៤ ឆ្នាំនោះទេ គឺចាប់ពីឆ្នាំ១៩៨៧ រហូតឆ្នាំ១៩៩១ ទើប​​សម្រេចបាន។ ចុះនៅ​ពេល​នេះ តើគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ បានប្រើពេលវេលាយូរប៉ុណ្ណាហើយ បើគិត​ចាប់​​ពីថ្ងៃទី១៦ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ​២០១៣ នេះមក ហើយបែរជាហ៊ាន ប្រកាសថាឈប់​ចរចាជា​មួយគណ​បក្ស​ប្រជា​ជន​កម្ពុជា។

          តើគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ កំពុងប្រកាន់គោលជំហរណាមួយឲ្យច្បាស់លាស់ទៅវិញទេ បើម្តងប្រកាស​ថា ចរចា​ដើម្បីធ្វើកំណែទម្រង់ស្ថាប័នជាតិសំខាន់ៗ ម្តងចរចាទាមទារបែងចែកអំណាចក្នុងសភា និង រដ្ឋា​ភិ​បាល និង ម្តង ប្រកាសឈប់ធ្វើការចរចា។

          ការប្រកាសរបស់មេគណបក្សសង្គ្រោះជាតិនេះ ធ្វើមហាបាតុកម្ម ថ្ងៃទី១០ ធ្នូ ខាងមុខ ដោយមាន​គោល​ដៅ​ធ្វើ “ការផ្លាស់ប្តូរ” ឲ្យទាល់តែបានសម្រេច គឺមានន័យស្មើនឹង ការធ្វើរដ្ឋប្រហារ យ៉ាងច្បាស់​ក្រឡែត មិនអាច​ប្រកែក​បាន តាមរូបភាព “អំណាចប្រជាជន” នៅកម្ពុជា។ បើសិនដូច្នេះមែន តើមានព្រឹត្តិការណ៍អ្វីខ្លះ នឹង​កើតឡើងនៅក្នុងសង្គមកម្ពុជា បើគណបក្សមួយជាអ្នកការពារអំណាចតាមគោលការណ៍ប្រជាធិបតេយ្យ និង គណបក្សមួយ ជាអ្នកដណ្តើមអំណាចតាមរូបភាពអំណាចប្រជាជន ឬ និយាយឲ្យខ្លី និង ស្រួលស្តាប់ គឺ “រដ្ឋ​ប្រហារ”។

          ប្រវត្តិសាស្ត្រកម្ពុជា បានបង្ហាញប្រាប់កូនខ្មែរគ្រប់រូប គ្រប់ជំនាន់នូវសោកនាដកម្មមហាមហន្ត​រាយ ដែល​មិនអាចរៀបរាបបាន ជាពិសេសរបបប្រល័យពូជសាសន៍ ដែលកើតចេញមួយផ្នែកពីការសងសឹក​គ្នា “ទឹក​ឡើងត្រីស៊ីស្រមោច ទឹកហោចស្រមោចស៊ីត្រី” និង សង្រ្គាមស៊ីវិលជាងពីរទសវត្ស គឺកើតចេញពីការ​ “ផ្លាស់ប្តូរ” ក្រៅប្រព័ន្ធច្បាប់ និង គោលការណ៍ប្រជាធិបតេយ្យនេះហើយ ទើបប្រទេសកម្ពុជា មានស្ថានភាព​ដូច​​សព្វ​ថ្ងៃ។

          ហេតុដូច្នេះហើយ បើគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ ប្រកាសថា ការធ្វើមហាបាតុកម្ម នៅថ្ងៃទី១០ ធ្នូ ជាថ្ងៃ​ផ្លាស់​ប្តូរនៅក្នុងនយោបាយកម្ពុជានោះ គឺវាមានន័យច្បាស់គ្រប់គ្រាន់ហើយថា គណបក្សសង្រ្គោះ​ជាតិ បាន និង កំពុងរៀបចំផែនការធ្វើរដ្ឋប្រហារ ផ្តួលរំលំរាជរដ្ឋាភិបាលដែលដឹកនាំដោយ​គណបក្ស​ប្រជាជន​កម្ពុជា ដែល​​កើតចេញពីការបោះឆ្នោតកាលពីថ្ងៃទី២៨ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៣ កន្លងទៅនេះ។

ដោយ រាជ្យ សុវណ្ណនគរ

COMMENTARY: Respecting and Implementing the ICJ Judgment Should Come First

The Temple of Preah Vihear:
Respecting and Implementing the ICJ Judgment Should Come First

Academics in Thailand, including top historian Professor Charnvit Kasetsiri, Morakot Jewachinda Meyer, a lecturer at Pridi Banomyong International College of Thammasat University and Akkharaphong Khamkhun, another lecturer at the Pridi Banomyong College must remember that the Temple of Preah Vihear has been a world heritage site of its own right since its inscription to the World Heritage List on July 07, 2008 and it is absolutely not a source of a “prolonged conflict” as wrote Supalak Ganjanakhundee, in The Nation on November 19, 2013 under the title: “Call to make Preah Vihear an Asean heritage site”.

That “prolonged conflict,” had after all confirmed legitimately and legally that the Temple of Preah Vihear is situated in the territory under the sovereignty of Cambodia under the 15 June 1962 ICJ Judgment in the Case Concerning the Temple of Peah Vihear, and the ICJ under another Judgment on November 11, 2013 in the Case Concerning the Temple of Preah Vihear resolved that  “prolonged conflict” with the interpretation of the “vicinity”of the Temple of Preah Vihear by defining that the “vicinity” is the entire promontory of Preah Vihear in the following terms:

·         It appears that the limits of the promontory of Preah Vihear, to the south of the Annex I map line, consist of natural features. To the east, south and south-west, the promontory drops in a steep escarpment to the Cambodian plain.”

·         “To the west and north-west, the land drops in a slope, less steep than the escarpment but nonetheless pronounced, into the valley which separates Preah Vihear from the neighbouring hill of Phnom Trap, a valley which itself drops away in the south to the Cambodian plain.”

·         “In the north, the limit of the promontory is the Annex I map line, from a point to the north-east of the Temple where that line abuts the escarpment to a point in the north-west where the ground begins to rise from the valley, at the foot of the hill of Phnom Trap.”

It is logical for Professor Charnvit to urge the Thai government “to pay respect to the rules and regulations upheld by the United Nations, the International Court of Justice and Asean,” but to propose that the Temple of Preah Vihear be “an Asean Eco-Cultural heritage site,” is unreasonable, ludicrous and impractical:

·         It is more than enough already right now if all parties respect the ICJ Judgments. It is reasonable in so doing.
·         It takes advantages of the efforts and dedication of generations of Cambodians who have safeguarded the territorial integrity and national sovereignty in fighting at the ICJ to hold on to the legitimacy and the legality of the Temple of Preah Vihear. This thought of Thai academics is outrageously ludicrous.

·         The World Heritage Committee that listed the Temple of Preah Vihear to the World Heritage List is an organ of UNESCO, operating under the articles of established international Convention. “An Asean Eco-Cultural heritage site” sanctioned by politicians of Thailand, Cambodia and Laos as proposed by professor Charnvit is impractical, makes no sense and unreal.

Speaking of the “listing Preah Vihear as a trans-boundary heritage was possible,” by Morakot Jewachinda Meyer, a lecturer at Pridi Banomyong International College of Thammasat University based on the fact that “there are plenty of trans-boundary heritage sites in Europe" without understanding how they came to exist was somewhat disturbing to see how an intellectual did not pay attention to the truth or allowed negligence to obscure his or her good judgment.

It is very encouraging to hear Akkharaphong Khamkhun, another lecturer at the Pridi Banomyong College saying that Thailand does not claim Preah Vihear. However, it would be wonderful if Thailand list the twin stupas and Pa Mo E Daeng and other archeological sites to the World Heritage List on her own. Then Cambodia and Thailand would have two world heritage sites side by side. Invoking a trans-boundary heritage is senseless.

In the first place, academics should instead persuade politicians to respect and implement the ICJ Judgment as the way to secure peace and safety in the border area between Cambodia and Thailand.

November 20, 2013
Pen Ngoeun
Member of Press and Quick Reaction Unit
Office of the Council of Ministers,

Royal Government of Cambodia