ការលើកតម្កើងជីវិតនយោបាយប្រឆាំងជ្រុល
ការពុំបានកំណត់ទិសដៅឱ្យបានច្បាស់លាស់ក្នុងភាពជាអ្នកដឹកនាំ ជាពិសេស
ការភ័ន្តច្រឡំអំពីការពិតនៃកិត្តិយសប្រកបទៅដោយគុណតម្លៃ បាននាំឱ្យអ្នកនយោបាយប្រឆាំងមួយចំនួន
ចូលចិត្តបង្កើតរឿងក្តីក្តាំ ដោយជ្រើសរើសយកការកសាងប្រជាប្រិយភាពរបស់ខ្លួន
ឱ្យជាប់ពាក់ព័ន្ធក្នុងបទល្មើសព្រហ្មទណ្ឌ ឬក៏ជាជនដែលមាននូវពិរុទ្ធភាព
ប្រឈមមុខជាមួយនឹងជីវិតក្បែរពន្ធនាគារ ថាជាជ័យជំនះទៅវិញ។
ការពិត ពន្ធនាគារ មិនមែនជាទីកន្លែងសម្រាប់ការកសាងភាពល្បីល្បាញ
ឬក៏ជាកន្លែងសម្រាប់ការពង្រឹងឥទ្ធិពលរបស់មនុស្សនោះទេ ។ ទីនោះ
គឺជាមជ្ឈមណ្ឌលអប់រំកែប្រែចំពោះជនទាំងឡាយណាដែលបានប្រព្រឹត្តខុសនឹងច្បាប់ ប៉ុន្តែដើម្បីឱ្យជននោះរាងចាល
និងកែខ្លួនបានមកជាមនុស្សល្អឡើងវិញ
គឺត្រូវតែទទួលនូវទណ្ឌកម្មតាមរយៈការផ្តន្ទាទោសដោយតុលាការ។
ក្នុងយុគសម័យចុងក្រោយនេះ យ៉ាងហោចណាស់ក៏មានអ្នកនយោបាយប្រមាណ៣រូបដែរ នៅកម្ពុជា ដែលមានប្រវត្តិជាប់ពន្ធនាគារ និងមួយចំនួនទៀតត្រូវបានតុលាការផ្តន្ទាទោសក្នុងបទល្មើសព្រហ្មទណ្ឌ ក្នុងនោះមានបទញុះញង់ បរិហារកេរ្តិ៍ជេរប្រមាថ
បំផ្លិចបំផ្លាញទ្រព្យសម្បត្តិសាធារណៈ បទក្លែងឯកសារផែនទី និងបទផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានមិនពិតជាដើម។
លោក កឹម សុខា អតីតប្រធានអង្គការ និងបច្ចុប្បន្នជាប្រធានគណបក្សសិទ្ធិមនុស្សធ្លាប់ជាប់ពន្ធនាគារព្រៃសក្នុងពេលដ៏ខ្លី
តំណាលគ្នាជាមួយលោក ម៉ម សូណង់ដូ អតីតប្រធានគណបក្ស
និងជាប្រធានស្ថានីយ៍វិទ្យុសំបុកឃ្មុំ ពាក់ព័ន្ធក្នុងបទបរិហារកេរ្តិ៍ និងក្នុងរឿងចង់បានភាពល្បីជាមួយការចងខ្លួនភ្ជាប់នឹងបញ្ហាព្រំដែន តាមរយៈការធ្វើកិច្ចសម្ភាសន៍
និងផ្សព្វផ្សាយជាសាធារណបរិហាររិះគន់មកលើរាជរដ្ឋាភិបាល ដោយពុំផ្អែកលើការពិត។
លោក សម រង្ស៊ី ប្រធានគណបក្សសម រង្ស៊ី កាលពីឆ្នាំ២០១០
ត្រូវបានសាលាដំបូងខេត្ត ស្វាយរៀង
និងសាលាដំបូងក្រុងភ្នំពេញផ្តន្ទាទោសឱ្យជាប់ពន្ធនាគារប្រមាណជាង១០ឆ្នាំ
និងពិន័យជាប្រាក់រាប់លានរៀល បន្ទាប់ពីមេបក្សរូបនេះ បានដឹកនាំ
និងញុះញង់ប្រជាពលរដ្ឋឱ្យចូលរួមដកបំផ្លាញតម្រុយបង្គោលព្រំដែននៅស្រុកចន្ទ្រា
ខេត្តស្វាយរៀង កាលពីឆ្នាំ ២០០៩។
លោកជាម ចាន្នី តំណាងរាស្ត្រគណបក្សសម រង្ស៊ី ជាប់ពន្ធនាគារពីបទពាក់ព័ន្ធនឹងការបង្កើតកងកម្លាំងខុសច្បាប់ដែលគេហៅថា
រដ្ឋាភិបាលស្រមោល។ លោកជា ប៉ូច តំណាងរាស្ត្រគណបក្ស សម រង្ស៊ី ធ្លាប់រត់គេចចេញទៅក្រៅប្រទេសពីបទបរិហារកេរ្តិ៍ព្រះអង្គម្ចាស់នរោត្តមរណឬទ្ធិ។ លោក ចាន់ ចេង តំណាងរាស្ត្រគណបក្សសម រង្ស៊ី
កំពុងរត់គេចខ្លួនទៅក្រៅប្រទេស ក្រោមបទចោទប្រកាន់ពីការផ្តល់មធ្យោបាយរំដោះជនជាប់ចោទចេញពីពន្ធនាគារខេត្តកណ្តាល។ ចំណែកឯលោកស្រី មូរ សុខហួរ តំណាងរាស្ត្រគណបក្សសម រង្ស៊ី មណ្ឌលកំពត
ត្រូវបានតុលាការចោទប្រកាន់ពីបទបរិហារកេរ្តិ៍ និងជេរប្រមាថ ហើយត្រូវបានសភាលើកអភ័យឯកសិទ្ធិ ដើម្បីបើកផ្លូវឱ្យតុលាការចាត់ការតាមនិតិវិធី
ដែលរហូតមកដល់ពេលនេះ នៅមិនទាន់បានទទួលអភ័យឯកសិទ្ធិនោះវិញនៅឡើយទេ
ហើយអាចប្រឈមនឹងបណ្តឹងថ្មីៗបន្ថែមទៀតពីបទញុះញង់ឱ្យប្រព្រឹត្តបទល្មើស និងបទបរិហារបង្កាច់កេរ្តិ៍ ប្តឹងដោយប្រធានមណ្ឌលសង្គមកិច្ចរាជធានីភ្នំពេញ។
ទាំងនេះ
គឺជាការកសាងភាពល្បីល្បាញរៀងៗខ្លួនរបស់អ្នកនយោបាយប្រឆាំងនៅស្រុកខ្មែរ ដែលយកគំរូតាមគ្នា
តាមរយៈការរុះស្ពានចេញអស់ហើយសុខចិត្តហែលឆ្លងទឹក ឬបង្កើតនូវយុទ្ធសាស្ត្រចិញ្ចឹមទំនាស់ រិះគន់ វាយប្រហារ ជេរប្រមាថ ផ្សព្វផ្សាយរឿងមិនពិត ប៉ះពាល់ដល់កិត្តិយស
និងសេចក្តីថ្លៃថ្នូររបស់អ្នកដទៃ បង្កជារឿងក្តីក្តាំ ដើម្បីការទាក់ទាញប្រជាប្រិយភាព
។
តើក្រុមអ្នកប្រឆាំងទាំងនេះ
បានរួមចំណែកអ្វីខ្លះ ជាមួយនឹងការលើកតម្កើងការគោរពច្បាប់ ការចូលរួមអភិវឌ្ឍប្រទេសជាតិ
ជាពិសេស ការពង្រឹងនីតិរដ្ឋ ការគោរពនូវតម្លៃ និងសីលធម៌
ក្នុងឋានៈពួកគេធ្លាប់ជាប្រធានអង្គការ ប្រធានគណបក្សនយោបាយ និងជាអ្នកតំណាងរាស្ត្រដែលមានកាតព្វកិច្ចឈានមុខគេក្នុងការធ្វើជាគំរូសម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋអំពីមេរៀន
« ធ្វើយ៉ាងម៉េចដើម្បីគ្រប់គ្នាគោរពឱ្យបានត្រឹមត្រូវតាមរដ្ឋធម្មនុញ្ញ»។ ប៉ុន្តែ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេមានតែការបង្កើតនូវវេទិកាប្រឆាំងជាមួយរាជរដ្ឋាភិបាល
មានតែការបណ្តុះនូវគំនុំ និងការសងសឹក ញុះញង់ ដុតបញ្ឆេះភ្លើងកំហឹង រើសអ៊ើងជាតិសាសន៍ បង្កអរីភាពជាមួយប្រទេសជិតខាង ដោយខ្វះលក្ខណៈក្នុងភាពជាអ្នកយកច្បាប់ធ្វើជាចង្កូតក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហា គឺពួកគេមានតែខួរក្បាលដែលគ្របដណ្តប់ដោយមហិច្ឆតា និងថែមទាំងចូលចិត្តបង្កបង្កើតនូវយុទ្ធនាការប្រឆាំងផ្កាប់មុខជាមួយនឹងរាជរដ្ឋាភិបាលខ្លួនឯង ដែលប្រជាពលរដ្ឋបានបោះឆ្នោតឱ្យតាមបែបប្រជាធិបតេយ្យទៅវិញ។
សកម្មភាពរបស់មេបក្ស
និងអ្នកតំណាងរាស្ត្រដែលស្រេកឃ្លានតែរឿងក្តីក្តាំ
គឺជាការបង្ហាញអំពីអត្តចរិតរបស់អ្នកនយោបាយប្រឆាំងដ៏ចំឡែកខុសគេក្នុងពិភពលោក។
ពួកគេបានបង្កនូវរឿងអាស្រូវ
និងបទល្មើសបំពានលើផ្លូវច្បាប់ម្តងហើយម្តងទៀត មិនចេះចប់មិនចេះហើយ
និងដោយគ្មានការផ្លាស់ប្តូរឥរិយាបថ
គឺពួកគេបានជ្រើសរើសយកពន្ធនាគារធ្វើទីពឹង ឬខ្នងបង្អែក។
ក្នុងចំណោមអ្នកនយោបាយ(ពុលនឹងរឿងក្តីទាំងនោះ) លោកសម រង្ស៊ី មេបក្សប្រឆាំងធ្លាប់បានសូមទោសចំពោះប្រមុខរាជរដ្ឋាភិបាលកាលពីឆ្នាំ២០០៦
បន្ទាប់ពីបានចោទប្រកាន់ និងមួលបង្កាច់ដោយគ្មានការពិតជាច្រើនករណី។ ការលើកទិសដៅប្រឆាំងដែលមិនប្រកបទៅដោយភាពស្មោះត្រង់ចំពោះជាតិ
និងប្រជាពលរដ្ឋខ្លួនឯង វាគឺជាការប្រឆាំងដែលមិនបានបង្ហាញនូវលក្ខណៈសម្បត្តិជាអ្នកដែលស្រឡាញ់យុត្តិធម៌ដោយពិតប្រាកដនោះទេ។ អ្នកនយោបាយទាំងនោះ គឺបាន
និងកំពុងលេងល្បែងនយោបាយខ្មៅជាមួយនឹងយុទ្ធនាការផ្សព្វផ្សាយនូវរឿងមិនពិតជាច្រើនទៅកាន់មជ្ឈដ្ឋានខាងក្រៅដើម្បីសម្លាប់កិត្យានុភាពជាតិខ្លួនឯង
ហើយក៏ជាការសាបព្រួសនូវរឿងអាស្រូវរបស់ខ្លួន
ដោយគ្មានភាពខ្មាស់អៀន និងខ្វះនូវការពិចារណា។
ម៉្យាងវិញទៀត
បើការធ្វើនយោបាយដើម្បីតែដណ្តើមភាពល្បីឈ្មោះដោយសារតែរឿងក្តីក្តាំ គឺអ្នកទាំងនោះនឹងបាត់បង់នូវឱកាសទាំងស្រុងសម្រាប់ការចូលរួមប្រកបដោយភាពសុច្ចរិតជាមួយប្រជាពលរដ្ឋក្នុងភាពជាដៃគូរក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាធំៗរបស់ប្រទេសជាតិទេ គឺពួកគេខិតខំពង្រីកតែរឿងក្តីក្តាំរបស់ខ្លួនឯងដើម្បីបំរើតែអាជីវកម្មនយោបាយផ្ទាល់ខ្លួន
និងបក្ខពួកតែប៉ុណ្ណោះ។
នេះ មិនខុសអ្វីពីការយល់ច្រឡំយកលាមកធ្វើជាផ្កា
យករឿងក្តីនៅក្នុងតុលាការធ្វើជាមុខរបរ ដែលឥរិយាបថបែបនោះ
គឺមិនសក្តិសមជាអ្នកនយោបាយប្រកបដោយភាពថ្លៃថ្នូរ
ឬជាដៃគូប្រកួតប្រជែងដែលខ្លាំងនោះទេ ពីព្រោះនៅលើលោកនេះ
មិនដែលមានឥស្សរជនណាចង់កសាងកិត្តិយសរបស់ខ្លួនតាមរយៈការប្រព្រឹត្តអំពើខុសច្បាប់
ហើយយកពន្ធនាគារធ្វើជាដើមទុននោះឡើយ៕
ដោយៈ សាន ពន្លក