សុន្ទរកថា
ឯកឧត្តមបណ្ឌិតសភាចារ្យ សុខ អាន
ឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រី រដ្ឋមន្ត្រីទទួលបន្ទុកទីស្តីការគណៈរដ្ឋមន្រ្តី
និងជាប្រធានគណៈកម្មាធិការទទួលស្គាល់គុណភាពអប់រំនៃកម្ពុជា
ក្នុងពិធីបើកសន្និសីទនិងកិច្ចប្រជុំជាទូទៅប្រចាំឆ្នាំ
របស់បណ្តាញធានាគុណភាពអប់រំអាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក ឆ្នាំ២០១២
សៀមរាប ថ្ងៃទី២៩ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១២
- ឯកឧត្តម អ៊ឹម សិទ្ធី រដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា
- លោកស្រីបណ្ឌិត Antony Stella ប្រធានបណ្តាញធានាគុណភាពអប់រំអាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក (APQN)
- ឯកឧត្តម លោកជំទាវ លោក លោកស្រី ភ្ញៀវកិត្តិយសជាតិ និងអន្តរជាតិទាំងអស់ ជាទីមេត្រី
ក្នុងនាម
រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា និងក្នុងនាមសម្តេចអគ្គមហាសេនាបតីតេជោ ហ៊ុន
សែន នាយក រដ្ឋមន្រ្តីនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា
ខ្ញុំសូមស្វាគមន៍យ៉ាងកក់ក្តៅចំពោះ ឯកឧត្តម លោកជំទាវ លោក លោកស្រីទាំងអស់
ដែលបានអញ្ជើញមកដល់ប្រទេសកម្ពុជា។ ខ្ញុំមានកិត្តិយស
និងសេចក្តីសោមនស្ស
រីករាយចូលរួមក្នុងពិធីបើកសន្និសីទនិងកិច្ចប្រជុំជាទូទៅប្រចាំឆ្នាំ
របស់បណ្តាញធានាគុណភាពអប់រំអាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិកឆ្នាំ២០១២
ដែលរៀបចំដោយគណៈកម្មាធិការទទួលស្គាល់គុណភាពអប់រំនៃកម្ពុជា និង
បណ្តាញធានាគុណភាពអប់រំអាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក
ព្រមទាំងមានការចូលរួមសហការពីសមាគមឧត្តមសិក្សា កម្ពុជា។
ខ្ញុំសូមឆ្លៀតឱកាសនេះផងដែរថ្លែងអំណរគុណចំពោះការចូលរួម
និងកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ ឯកឧត្តម លោកជំទាវ លោក លោកស្រី
ក្នុងការរៀបចំព្រឹត្តិការណ៍ដ៏មានសារៈសំខាន់នេះ។
សម្តេចអគ្គមហាសេនាបតីតេជោ ហ៊ុន សែន ធ្លាប់មានប្រសាសន៍ថា «ការអភិវឌ្ឍចាប់ផ្តើម ជាមួយនឹងធនធានមនុស្ស ហើយក៏បញ្ចប់ជាមួយនឹងធនធានមនុស្សដែរ...ធនធានមនុស្សដែលទទួល ការអប់រំបណ្តុះបណ្តាលពេញលេញ អាចនាំប្រទេសជាតិរបស់យើងឆ្ពោះទៅមុខ។ ប៉ុន្តែ គោលដៅនៃ ការអភិវឌ្ឍរបស់យើងអាចនឹងសម្រេចមិនបាន ប្រសិនបើប្រជាជនរបស់យើងពុំអាចប្រើប្រាស់សក្តានុពល របស់ខ្លួនឲ្យបានពេញលេញ។»
ទស្សនៈ
ខាងលើនេះឆ្លុះបញ្ចាំងឲ្យឃើញថា
ការអប់រំគឺជាកូនសោរបើកទ្វារឆ្ពោះទៅរកភាពជោគជ័យ។
អនាគតប្រទេសជាតិរបស់យើងពឹងផ្អែកលើអ្វីដែលយើងអាចធ្វើបាននាពេល
បច្ចុប្បន្ន
ក្នុងការផ្តល់ការអប់រំដ៏ប្រសើរបំផុតដល់ប្រជាជនជំនាន់ក្រោយ។
ការអប់រំដ៏ប្រសើរបំផុត គឺជាការអប់រំពោរពេញទៅដោយការប្រកួតប្រជែង
ដែលអភិវឌ្ឍសមត្ថភាពក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហា
ក្នុងការគិតប្រកបដោយសុភវិនិច្ឆ័យ និងការអប់រំសីលធម៌
សម្រាប់ទ្រទ្រង់អាជីពការងារទាំងមូល។
ការពង្រឹង
គុណភាពអប់រំ
គឺជាបង្គោលអាទិភាពមួយក្នុងផែនការអភិវឌ្ឍយុទ្ធសាស្រ្តជាតិ ២០១០-២០១៣
របស់រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា។
រាជរដ្ឋាភិបាលចាត់ទុកការអប់រំប្រកបដោយគុណភាពជាចំនុច
គន្លឹះដែលមិនអាចខ្វះបានសម្រាប់អភិវឌ្ឍមូលធនមនុស្ស
និងកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ។ កម្ពុជានៅត្រូវ
ការជាចាំបាច់ក្នុងការជំរុញការអភិវឌ្ឍសង្គមនិងសេដ្ឋកិច្ច
ដើម្បីដើរឲ្យទាន់ប្រទេសជិតខាងក្នុងតំបន់
និងបណ្តាប្រទេសផ្សេងទៀតក្នុងពិភពលោក។
ឯកឧត្តម លោកជំទាវ អស់លោក លោកស្រី ភ្ញៀវកិត្តិយសទាំងអស់
កម្ពុជាទើបតែ
ងើបចេញពីសម័យកាលដ៏រន្ធត់
ក្នុងរបបប្រល័យពូជសាសន៍ខ្មែរក្រហមប៉ុលពតនិយម
និងជម្លោះផ្ទៃក្នុងដែលអូសបន្លាយពេលជាងពីរទសវត្សរ៍។
ការអភិវឌ្ឍវិស័យឧត្តមសិក្សារបស់កម្ពុជាបានឆ្លងកាត់សម័យកាលចលាចល
និងផ្លាស់ប្តូរជាញឹកញាប់
ដោយទទួលរងឥទ្ធិពលដំបូងបំផុតដោយផ្ទាល់ពីប្រព័ន្ធអប់រំបែបបារាំង
ហើយបន្ទាប់មកអតីតសហភាពសូវៀតនិងអឺរ៉ុបខាងកើត
និងថ្មីៗទទួលរងឥទ្ធិពលពីគំរូអប់រំបែបបស្ចិមប្រទេស។
ចាប់តាំងពីឆ្នាំ
១៩៧៩ គ្រឹះស្ថានឧត្តមសិក្សាក្នុងប្រទេសកម្ពុជាត្រូវបានបង្កើតឡើងវិញ
និងរីក លូតលាស់យ៉ាងខ្លាំងក្នុងរយៈពេលមួយទសវត្សរ៍កន្លងមកនេះ។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី គ្រឹះស្ថានឧត្តមសិក្សា ទាំងផ្នែកឯកជននិងផ្នែករដ្ឋ
នៅមិនទាន់មានគ្រប់គ្រាន់នៅឡើយ ហើយស្ទើរតែពុំមានក្របខ័ណ្ឌនិង
ស្តង់ដាគុណវុឌ្ឍិដែលមានសង្គតិភាព សម្រាប់ពង្រឹងនិងធានាគុណភាពអប់រំ។
រាជរដ្ឋាភិបាល
កម្ពុជាទទួលស្គាល់ថា
វិស័យឧត្តមសិក្សាដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការអភិវឌ្ឍ សេដ្ឋកិច្ច។
សម្តេចអគ្គមហាសេនាបតីតេជោ ហ៊ុន សែន បានកត់សម្គាល់ថាការរីកលូតលាស់
យ៉ាងខ្លាំងនៃគ្រឹះស្ថានឧត្តមសិក្សា
នៅពុំទាន់ឆ្លើយតបទៅនឹងតម្រូវការពិតប្រាកដរបស់យើង និងពុំទាន់
ធានាបានតាមស្តង់ដាក្នុងតំបន់
ដែលនេះពុំទាន់និយាយដល់កម្រិតស្តង់ដាអន្តរជាតិផង។ គុណភាព
អប់រំរបស់គ្រឹះស្ថានភាគច្រើនពុំទាន់ដល់កម្រិតមួយគួរឲ្យពេញចិត្តនៅ
ឡើយ។ ដើម្បើលើកកម្ពស់
គុណភាពអប់រំនេះចាំបាច់ត្រូវកែលំអនិងត្រួតពិនិត្យកម្មវិធីសិក្សា
សម្ភារៈបរិក្ខារ និងអគារសិក្សា ក៏ដូចជាសាស្រ្តាចារ្យ គ្រូបង្រៀន។
មិនខុសគ្នាពី
ប្រទេសផ្សេងៗទៀតក្នុងតំបន់
ប្រទេសកម្ពុជាត្រូវប្រឈមមុខជាមួយបញ្ហាជាច្រើន
រួមមានកំណើនយ៉ាងខ្លាំងនៃការចុះឈ្មោះចូលរៀន
កង្វះខាតគ្រូបង្រៀនដែលមានគុណវុឌ្ឍិ កង្វល់ជា ទូទៅអំពីគុណភាព
និងបញ្ហាហិរញ្ញវត្ថុជាដើម។ ទាំងអស់នេះគឺជាបញ្ហារួម
ដែលគ្រប់ប្រទេសនិងទីភ្នាក់ងារគុណភាពទាំងអស់
ត្រូវរួមសហការគ្នាដោះស្រាយ
ដូចដែលយើងនៅទីនេះកំពុងខិតខំសម្រេចឲ្យបាននូវតម្លៃនិងផលប្រយោជន៍
រួមរបស់យើង។
ដើម្បី
ឆ្លើយតបទៅនឹងតម្រូវការកើនឡើងចំពោះថ្នាក់ឧត្តមសិក្សា
និងកំណើនដ៏ខ្លាំងនៃចំនួន សិស្សចូលរៀនវិទ្យាល័យ
ដែលហួសពីសមត្ថភាពរបស់គ្រឹះស្ថានឧត្តមសិក្សារបស់រដ្ឋដែលអាចស្រូប
យកបាន រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានដាក់ចេញនូវគោលនយោបាយបើកទូលាយមួយ
ដោយធ្វើឯកជន
ភាវូបនីយកម្មក្នុងវិស័យឧត្តមសិក្សាក្នុងអំឡុងពាក់កណ្តាលទសវត្សរ៍
ឆ្នាំ១៩៩០។ និន្នាការឯកជន ភាវូបនីយកម្មនេះ
បានវិវត្តគួរឲ្យកត់សម្គាល់ចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០២។
ក្រៅពីការពង្រីក
ចំនួនគ្រឹះស្ថានឧត្តមសិក្សា
ដើម្បីស្រូបយកសិស្សចូលរៀនដែលមានចំនួនកាន់ តែច្រើនឡើង
រាជរដ្ឋាភិបាលក៏បានដាក់ចេញផងដែរនូវគោលនយោបាយស្តីពីការធានាគុណភាព
អប់រំក្នុងវិស័យឧត្តមសិក្សាឲ្យស្របទៅនឹងស្តង់ដាអន្តរជាតិ
និងតម្រូវការអភិវឌ្ឍន៍របស់ជាតិ។
ឯកឧត្តម លោកជំទាវ អស់លោក លោកស្រី ភ្ញៀវកិត្តិយសទាំងអស់
ក្នុងអំឡុងដប់
ឆ្នាំមុនវិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុសកលលោក
កម្ពុជាសម្រេចបានកំណើនសេដ្ឋកិច្ចគួរឲ្យកត់
សម្គាល់រង្វង់១០%ក្នុងមួយឆ្នាំ។
បន្ទាប់ពីជួបប្រទះនូវកំណើនសេដ្ឋកិច្ចដ៏ទាបក្នុងឆ្នាំ២០០៩ កម្ពុជា
កំពុងស្ថិតនៅលើផ្លូវងើបឡើងវិញ ជាមួយនឹងអត្រាកំណើន៦%ក្នុងឆ្នាំ២០១០
និង៧%ក្នុងឆ្នាំ ២០១១។
តាមរយៈ
កំណើនសេដ្ឋកិច្ចគួរឲ្យកត់សម្គាល់ក្នុងអំឡុងឆ្នាំ ២០០០-២០០៨
កម្ពុជាបានបោះ ជំហានយ៉ាងធំក្នុងការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ។
អត្រាប្រជាជនរស់នៅក្នុងភាពក្រីក្របានធ្លាក់ចុះពី១០០% ក្នុងឆ្នាំ១៩៧៩
មក៤៧%ក្នុងអំឡុងពាក់កណ្តាលទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៩០
និងមកនៅត្រឹម២៦%ក្នុងឆ្នាំ២០១១
ដោយធ្លាក់ចុះយ៉ាងហោចណាស់១%ជារៀងរាល់ឆ្នាំ។
បច្ចុប្បន្ន
នេះ ពិភពលោកមានទំនាក់ទំនង
និងពឹងផ្អែកគ្នាទៅវិញទៅមកកាន់តែខ្លាំងឡើង។
ទីផ្សារការងារលាតសន្ធឹងឆ្លងកាត់ព្រំដែនពីប្រទេសមួយទៅប្រទេសមួយទៀត។
ការធ្វើសមាហរណកម្ម សេដ្ឋកិច្ចក្នុងចំណោមប្រទេសផ្សេងៗ
ធ្វើឲ្យរនាំងព្រំដែនខាងផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចមានការថយចុះ។
ត្រឹមឆ្នាំ
២០១៥ យើងនឹងត្រូវបង្កើតសហគមន៍សេដ្ឋកិច្ចអាស៊ាន
ក្នុងគោលបំណងធ្វើឲ្យប្រជាជន
យើងទាំងអស់គ្នាប្រែក្លាយជាគ្រួសារដ៏ធំមួយ។
ប្រទេសយើងទាំងអស់នឹងក្លាយជាសហគមន៍តែមួយ។ តាមរយៈសុខដុមនីយកម្ម របបរួម
និងស្តង់ដាភាវូបនីយកម្ម ដែលមិនត្រឹមតែនិយាយក្នុងប្រតិបត្តិការ
ពាណិជ្ជកម្មនិងសេដ្ឋកិច្ចប៉ុណ្ណោះទេ
ប៉ុន្តែថែមទាំងក្នុងកំលាំងពលកម្មឆ្លងកាត់ព្រំដែនផងដែរនោះ
សមាជិកប្រទេសអាស៊ានទាំងអស់នឹងព្រមព្រៀងទទួលស្គាល់ទៅវិញទៅមកនូវគុណ
ភាពនៃវិជ្ជាជីវៈ។
ហេតុដូច្នេះ ប្រធានបទសន្និសីទស្តីពី “ការធានាគុណភាពអប់រំខាងក្រៅ ក្នុងតំបន់អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក៖ តើមានអ្វីដែលផ្លាស់ប្តូរក្នុងរយៈពេលមួយទសវត្សរ៍?”
ឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីអតីតកាល
ក៏ដូចជាបញ្ហានាពេលបច្ចុប្បន្នក្នុងវិស័យឧត្តមសិក្សា
និងការធានាគុណភាពអប់រំដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងក្តីរំពឹងក្នុងពេលអនាគត។
ឧត្តមសិក្សា
ប្រកបដោយគុណភាពទាមទារឲ្យមានការចូលរួមពីគ្រប់មជ្ឈដ្ឋានទាំងអស់ រួមមាន
រដ្ឋាភិបាល គ្រឹះស្ថានអប់រំនិងបុគ្គលម្នាក់ៗ
ជាពិសេសនិស្សិតខ្លួនឯងផ្ទាល់។ ការអប់រំមិនមែនជាបញ្ហា
ដោយឡែករបស់បុគ្គលណាមួយឬជាតិណាមួយនោះទេ
តែជាបញ្ហារួមមួយដែលពាក់ព័ន្ធគ្រប់មនុស្ស និងប្រទេសទាំងអស់
ហើយតម្រូវឲ្យមានការចូលរួមចំណែក និងសហការគ្នា ដើម្បីជំរុញនិងកំណត់
ស្តង់ដានិងការរំពឹងទុករបស់វិស័យឧត្តមសិក្សា។
ការអប់រំប្រកប
ដោយគុណភាព សំដៅលើឧត្តមភាពវិស័យអប់រំ។ និស្សិតគ្រប់កំរិតទាំងអស់គួរ
ខិតខំប្រឹងប្រែងសម្រេចឲ្យបាននូវឧត្តមភាពក្នុងកិច្ចការដែលខ្លួន
កំពុងធ្វើ។ គុណភាព និងភាពពាក់ព័ន្ធ លើគ្រប់កម្រិតទាំងអស់ក្នុងវិស័យអប់រំ
គឺជារឿងពីរយ៉ាងដែលកើតព្រមគ្នា សម្រាប់បណ្តុះបណ្តាល
និស្សិតឲ្យមានសមត្ថភាព
និងជំរុញប្រទេសជាតិឆ្ពោះទៅរកសេដ្ឋកិច្ចផ្អែកលើចំណេះដឹង។
គុណភាពឧត្តមសិក្សាមានសារៈ
សំខាន់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះសុខុមាលភាពសេដ្ឋកិច្ចនិងសង្គម។ គ្រប់
គ្រឹះស្ថានឧត្តមសិក្សាគួរកំណត់គុណភាពនិងឧត្តមភាព
ជាគោលដៅដ៏ចម្បងរបស់ខ្លួន។ គ្រឹះស្ថានអប់រំ
នីមួយៗគួរកំណត់ស្តង់ដាគុណភាព
និងរង្វាស់គុណភាពជាក្តីរំពឹងដែលនឹងទទួលបានពីនិស្សិតបញ្ចប់ការសិក្សា
ពីគ្រឹះស្ថានរបស់ខ្លួន។
ដើម្បីសម្រេច
បាននូវការធានាគុណភាពអប់រំក្នុងវិស័យឧត្តមសិក្សា
គ្រឹះស្ថានឧត្តមសិក្សានៅកម្ពុជា
ទាំងអស់ត្រូវទទួលការវាយតម្លៃគុណភាពលើការងារគ្រប់គ្រងគុណភាព
នៃការអប់រំ កម្មវិធីសិក្សា
បុគ្គលិកសិក្សានិងសាស្រ្តាចារ្យទាំងអស់នៅក្នុងគ្រឹះស្ថានរបស់ពួកគេ។
មានតែគ្រឹះស្ថានឧត្តមសិក្សាដែលបានឆ្លងកាត់ការវាយតម្លៃគុណភាព
អប់រំប៉ុណ្ណោះ ដែលអាចផ្តល់សញ្ញាបត្របរិញ្ញាបត្រ បរិញ្ញាបត្រជាន់ខ្ពស់
និងបណ្ឌិតបាន។
ឯកឧត្តម លោកជំទាវ អស់លោក លោកស្រី ភ្ញៀវកិត្តិយសទាំងអស់
កម្ពុជាមានអត្រានីកម្មភាព
ទាបក្នុងតំបន់។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ខ្ញុំជឿជាក់ថាអត្រាទាបនេះ នឹង
ពុំស្ថិតស្ថេរនោះទេ
ប្រសិនបើយើងមិនមានវិធានការជាក់លាក់ណាមួយក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។
កម្ពុជា នៅពុំទាន់មានរចនាសម្ព័ន្ធមួយដែលមានតុល្យភាព ដោយក្នុងនោះ
និស្សិត៦៦%បានបញ្ចប់ការសិក្សា ខាងផ្នែកវិទ្យាសាស្រ្តសង្គម ធុរកិច្ច
ឬច្បាប់ ប៉ុន្តែនិស្សិតភាគច្រើនដែលបញ្ចប់ការសិក្សានៅសាកល
វិទ្យាល័យចូលធ្វើការខាងផែ្នកជំនាញបច្ចេកទេស។ ហេតុដូច្នេះ
ចាំបាច់ត្រូវមាននិសិ្សតរៀនយកជំនាញ
ខាងផ្នែកវិទ្យាសាស្រ្តនិងបចេ្ចកវិទ្យាឲ្យបានកាន់តែច្រើនថែមទៀត។
នេះគឺជាជំនាញដែលត្រូវបានគេ
រំពឹងទុកយ៉ាងទូលំទូលាយថានឹងនាំផ្លូវឆ្ពោះទៅរកនវានុវត្តន៍
ការបង្កើតការងារ និងការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច កាន់តែឆាប់រហ័ស។
តាមទស្សនៈផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្ញុំ
ខ្ញុំយល់ឃើញថាមិនត្រឹមតែក្រុមហ៊ុនបរទេសប៉ុណ្ណោះទេ ក្រុមហ៊ុន
ក្នុងស្រុកក៏ត្រូវស្វែងរកនិស្សិតដែលបញ្ចប់ការសិក្សាជំនាញបច្ចេកទេស
នេះផងដែរ។ នៅពេលដែលខ្ញុំ
ជួបពិភាក្សាការងារជាមួយក្រុមហ៊ុននិងវិនិយោគិនបរទេស
ខ្ញុំតែងតែស្នើសុំឲ្យពួកគេប្រើប្រាស់បុគ្គលិក
កម្មករក្នុងស្រុកឲ្យបានកាន់តែច្រើន ប្រសិនបើអាចធ្វើទៅបាន។
ពួកគេបានឆ្លើយតបមកវិញថាពួកគេ ចង់ប្រើប្រាស់បុគ្គលិកកម្មករក្នុងស្រុក
ប៉ុន្តែមានការលំបាកក្នុងការរកបុគ្គលិកកម្មករដែលមានជំនាញ
ដែលពួកគេចង់បាន
ហើយពួកគេថែមទាំងស្នើសុំឲ្យខ្ញុំជួយរកបុគ្គលិកកម្មករជំនាញឲ្យពួក
គេថែមទៀត ផង។
ក្រុមហ៊ុនក្នុងស្រុកក៏បានលើកឡើងផងដែរនូវភាពមិនស៊ីសង្វាក់
គ្នារវាងតម្រូវការនិងការរំពឹងទុក
របស់ពួកគេជាមួយនឹងជំនាញរបស់និស្សិតដែលបានបញ្ចប់ការសិក្សា។
ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាខាងលើ
រាជរដ្ឋាភិបាលបានបង្កើតគណៈកម្មាធិការជាតិបណ្តុះបណ្តាល (NTB)
ដើម្បីរៀបចំគោលនយោបាយ និងផែនការបណ្តុះបណ្តាលជាតិសម្រាប់ការអប់រំ
និងបណ្តុះបណ្តាលបច្ចេកទេសនិងវិជ្ជាជីវៈ (TVET)
ឆ្លើយតបទៅនឹងតម្រូវការធនធានមនុស្សក្នុងវិស័យពាណិជ្ជកម្ម ឧស្សាហកម្ម
កសិកម្ម និងសេវាកម្ម ព្រមទាំងភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងរវាងកន្លែងធ្វើការ
និងគ្រឹះស្ថានសិក្សា។ លើសពីនេះ ទីភ្នាក់ងារជាតិ មុខរបរនិងការងារ (NEA)
ត្រូវបានបង្កើតជាភ្នាក់ងារប្រតិបត្តិការពិសេសក្រោមគណៈកម្មាធិការជាតិ
បណ្តុះបណ្តាលដើម្បីផ្តល់សេវាព័ត៌មាននៃទីផ្សារការងារ
និងដើម្បីធ្វើឲ្យស៊ីសង្វាក់គ្នារវាងកម្លាំងពលកម្ម
និងតម្រូវការរបស់ទីផ្សារ។
កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងទាំងអស់នេះមានគោលដៅសំខាន់ក្នុងការកាត់បន្ថយ
និងឈានទៅលប់បំបាត់ភាពមិនស៊ីសង្វាក់គ្នារវាងតម្រូវការ
និងការផ្គត់ផ្គង់កម្លាំងពលកម្ម។
នៅពេលដែលធុរកិច្ចនិងឧស្សាហកម្ម
ប្រឈមមុខជាមួយនឹងការប្រកួតប្រជែងយ៉ាងខ្លាំងក្នុង ទីផ្សារការងារ
និយោជកមានតម្រូវការកាន់តែខ្លាំងឡើងទៅលើនិស្សិតដែលមានជំនាញបច្ចេកទេស
ថ្មីៗត្រូវនឹងសភាពការបច្ចុប្បន្ន និងមានជំនាញផ្នែកទន់ ដូចជា
ការគិតវិភាគ ការសហការធ្វើការ គំនិត ផ្តួចផ្តើម ជំនាញកុំព្យូទ័រ
និងភាសាបរទេស ដើម្បីធ្វើការនៅកន្លែងថ្មីៗ។ សកលភាវូបនីយកម្មនៃទីផ្សារ
ភាពអាស្រ័យលើគ្នាទៅវិញទៅមកក្នុងចំណោមប្រព័ន្ធហិរញ្ញវត្ថុអន្តរជាតិ
តួនាទីដែលកាន់តែធំរបស់ បចេ្ចកវិទ្យា
និងការប្រាស្រ័យទាក់ទងក្នុងល្បឿនកាន់តែលឿន
ធ្វើឲ្យមានតម្រូវការខ្លាំងលើអ្នកដឹកនាំ
ខាងផែ្នកជំនាញបច្ចេកទេសវិជ្ជាជីវៈនិងផ្នែកគ្រប់គ្រង។
ប្រព័ន្ធអប់រំឧត្តមសិក្សារបស់យើង ត្រូវតែឆ្លុះ
បញ្ចាំងឲ្យឃើញពីការផ្លាស់ប្តូរជាសកលឆ្ពោះទៅរកសង្គមដែលផ្អែកលើ
ចំណេះដឹង។
ខ្ញុំសូមជំរុញឲ្យភាគីពាក់ព័ន្ធទាំងអស់ដែលរួមមាន
សហគមន៍ ឧស្សាហកម្ម ឪពុកម្តាយ គ្រូបង្រៀន សាស្រ្តាចារ្យ សាកលវិទ្យាធិការ
និងក្រសួងនានា ត្រូវលើកកម្ពស់ស្តង់ដាអប់រំទាំងក្នុងការបង្រៀន និងការរៀន
រិះគិតបង្កើតកម្មវិធីសិក្សាថ្មីៗដែលមានលក្ខណៈប្រកួតប្រជែង
សម្រាប់ការសិក្សាពេញមួយ ជីវិត
ព្រមទាំងបង្រួមភាពមិនស៊ីសង្វាក់គ្នារវាងការផ្គត់ផ្គង់ជំនាញនិង
តម្រូវការជំនាញក្នុងទីផ្សារការងារ។
ខ្ញុំសូមអំពាវនាវដល់
គ្រប់ដៃគូជាតិនិងអន្តរជាតិទាំងអស់ ដែលកំពុងធ្វើការពាក់ព័ន្ធជាមួយនឹង
វិស័យអប់រំឧត្តមសិក្សានិងការធានាគុណភាព
សូមផ្តល់ការឧបត្ថម្ភគាំទ្រទាំងផ្នែកបចេ្ចកទេស និងហិរញ្ញវត្ថុ
សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍវិស័យអប់រំ និងធនធានមនុស្ស។
ឯកឧត្តម លោកជំទាវ អស់លោក លោកស្រី ភ្ញៀវកិត្តិយសទាំងអស់
យើងខ្ញុំរស់នៅក្នុងប្រទេស
មួយដែលមានសម្បត្តិវប្បធម៌យ៉ាងច្រើន។ យើងខ្ញុំមានមោទនភាព
ក្នុងការធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះរៀបចំសន្និសីទដ៏មានសារៈសំខាន់នេះ
នៅលើទឹកដីដែលធ្លាប់ត្រូវបានគេស្គាល់ ថាជាចក្រភពអង្គរ។
យើងខ្ញុំមានបំណងប្រែក្លាយកម្ពុជាឲ្យទៅជាប្រទេសដែលមានចំណូលមធ្យមត្រឹម
ឆ្នាំ២០២០
ហើយយើងខ្ញុំនឹងខិតខំសម្រេចឲ្យបានតាមគោលដៅអភិវឌ្ឍសហស្សវត្សកម្ពុជា
(CMDGs)។
ឯកឧត្តម
លោកជំទាវ លោក លោកស្រី ទាំងអស់ គឺជាជ័យលាភីខាងផ្នែកគុណភាពអប់រំ។
នេះគឺជាពេលវេលាមួយដែល ឯកឧត្តម លោកជំទាវ លោក លោកស្រី ទាំងអស់
មានឱកាសស្គាល់គ្នាទៅវិញទៅមក បង្កើតមិត្តភក្តិថ្មីៗ ផ្លាស់ប្តូរទស្សនៈ
ទទួលបានគំនិតថ្មីៗ និងចែករំលែកចំណេះដឹងនិង បទពិសោធន៍។
ខ្ញុំមានសុទិដ្ឋិនិយមថា
វេទិកានេះនឹងនាំមកនូវផលចំណេញយ៉ាងច្រើន ដែលយើងនឹងទទួលបាន
ពីវត្តមានរបស់អ្នកជំនាញក្នុងវិស័យគុណភាពអប់រំឧត្តមសិក្សា
ដែលជួយពួកយើងឲ្យអភិវឌ្ឍប្រព័ន្ធអប់រំ
មួយធានាបាននូវអនាគតកាន់តែប្រសើរសម្រាប់ប្រទេសរបស់យើង។
ខ្ញុំសង្ឃឹមថាសន្និសីទអន្តរជាតិ រយៈពេល៣ថ្ងៃនេះ
នឹងនាំមកនូវគំនិតថ្មីៗដែលជួយសម្រួចនិងលើកកម្ពស់គុណភាពនៃវិស័យអប់រំ
ឧត្តមសិក្សា។
មុននឹងបញ្ចប់
ខ្ញុំសូមថ្លែងអំណរគុណ ឯកឧត្តម លោកជំទាវ លោក លោកស្រីទាំងអស់ ដែល
បានអញ្ជើញមកពីប្រទេសជាច្រើន និងចែករំលែកនូវបទពិសោធន៍
និងទស្សនៈជាមួយពួកយើង។ ខ្ញុំ សូមថ្លែងអំណរគុណផងដែរ
ចំពោះគណៈកម្មាធិការទទួលស្គាល់គុណភាពអប់រំនៃកម្ពុជា បណ្តាញ
ធានាគុណភាពអប់រំអាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក សមាគមឧត្តមសិក្សាកម្ពុជា អាជ្ញាធរខេត្ត
និងអ្នកពាក់ព័ន្ធទាំងអស់ ដែលបានរួមចំណែករៀបចំសន្និសីទ
និងកិច្ចប្រជុំជាទូទៅប្រចាំឆ្នាំរបស់បណ្តាញធានាគុណភាពអប់រំ
អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិកឆ្នាំ២០១២។
ខ្ញុំសូមជូនពរ
ឯកឧត្តម លោកជំទាវ លោក លោកស្រី ភ្ញៀវកិត្តិយសជាតិនិងអន្តរជាតិទាំងអស់
សូមសម្រេចបាននូវការពិភាក្សាប្រកបដោយផ្លែផ្កា
និងការស្នាក់នៅប្រកបដោយភាពរីករាយលើទឹកដី អង្គរខេត្តសៀមរាប។
ខ្ញុំសូមប្រកាស
បើកសន្និសីទនិងកិច្ចប្រជុំជាទូទៅប្រចាំឆ្នាំ
របស់បណ្តាញធានាគុណភាពអប់រំអាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិកឆ្នាំ២០១២
ចាប់ពីពេលនេះតទៅ។
សូមអរគុណ!